คือช่วงๆหลังเรียนจบมา เราได้กลับมาอยู่กลับกลุ่มคนที่แยกย้ายกันไปนาน
ละพึ่งกลับมาคุยกัน
หลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่เค้ารื้อเฟ้นอดีตกลับคืนมา
บอกว่าแต่ก่อน เราจะไปสนอะไรเค้า พอมาตอนนี้เราช่วย เค้ากลับรำคาญเรา

กับบางคนทำพฤติกรรมกดดันคนอื่น จนเค้าเครียดมากๆทั้งที่เป็น พี่น้องกันแท้ๆ
แต่เค้าก็ยังพูดออกมาว่า เพราะคนๆนั้นมัวแต่คิดถึงแต่ตัวเอง

หลายคนอยากได้เพื่อนดีๆ จริงใจ อยากให้คนอื่นยินดีด้วยเสมอ ไม่ยินร้าย
แต่กลับด่าคนอื่น คนชั่วก็เอาไว้ใกล้ๆ คนดีๆก็ผลักไสให้เค้าออกไปไกลๆ

ทำไมคนเราถึงมีเหตุผลอะไรมารองรับกับความคิดตัวเองเสมอคะว่าเค้าคิดถูกที่สุด คนอื่นผิดเสมอ

ใครมีเคสอะไรเล่าให้ฟังที อยู่ดีๆก็อยากจะฟังหนะคะ