เชื่อว่าหลายคนคงมีความทรงจำวัยเด็กที่ถูกเก็บซ่อนเอาไว้ในมุมหนึ่งของหัวใจ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ ภาพยนตร์ การ์ตูน หรือแม้แต่เกมที่เคยเล่นในวันวาน และสำหรับผม หนึ่งในความทรงจำที่ชัดเจนที่สุด คือเกม Father's Farm หรือที่เราคุ้นหูกันดีในชื่อภาษาไทยว่า “เกมพอเพียง” เกมที่อบอวลไปด้วยแนวคิดตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง สอนให้เรารู้จักการทำไร่ ทำนา เลี้ยงสัตว์ และบริหารจัดการทรัพยากรต่าง ๆ ภายในฟาร์มเล็ก ๆ ให้มีความยั่งยืน เหมือนกับชีวิตที่พอดี พอเพียง

16 ปีผ่านไป ความฝันที่ไม่เคยจางหาย
          ในสมัยเด็กตอนเรียนชั้น ป.1 ผมยังจำได้ดีว่า ห้องสมุดโรงเรียนคือสถานที่แห่งความสุขที่ผมและเพื่อน ๆ มักจะมุ่งหน้าไปหลังพักเที่ยง นอกจากหนังสือมากมายที่รอให้เราเปิดอ่านแล้ว สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดคงหนีไม่พ้นคอมพิวเตอร์เก่า ๆ หนึ่งเครื่อง ที่เปิดโอกาสให้เด็กน้อยอย่างเราได้สัมผัสโลกแห่งความสนุกผ่านเกม "พอเพียง" แม้จะเป็นเวลาเพียงไม่กี่นาที แต่ช่วงเวลานั้นกลับเต็มไปด้วยความสุขที่ไม่อาจลืมเลือนได้เลย
จนกระทั่งเวลาผ่านไป 16 ปี จากเด็ก ป.1 ในวันนั้นที่ได้แต่เฝ้ามองฟาร์มเล็ก ๆ ของตัวเองด้วยความภูมิใจ ผมก็ได้กลับมาเล่นเกมนี้อีกครั้งหนึ่ง ด้วยความคิดถึงและความฝันที่อยากจะเล่นเกมนี้ให้จบสมบูรณ์แบบสักครั้งในชีวิต การกลับมาในครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงแค่การเล่นเกมธรรมดา แต่เป็นการย้อนเวลากลับไปพบเจอกับความสุขวัยเด็กอีกครั้งหนึ่ง ความรู้สึกที่หายไปกลับมาชัดเจนราวกับมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เอง

เบื้องหลังการกลับมาของเกมในตำนาน
          สิ่งที่ทำให้ความฝันนี้เป็นจริงได้ ต้องขอขอบคุณความร่วมมือจาก มหาวิทยาลัยรังสิต (Rangsit University) ที่ได้สนับสนุนและนำเกมนี้กลับมาให้ได้สัมผัสอีกครั้ง การกลับมาของ Father’s Farm จึงเปรียบเสมือนของขวัญล้ำค่า สำหรับคนที่เติบโตมาพร้อมกับเกมนี้ เป็นการเชื่อมต่อความทรงจำระหว่างอดีตและปัจจุบันเข้าด้วยกันอย่างงดงาม

การเล่นเกมที่มากกว่าความสนุก
          แม้เวลาจะเปลี่ยนไป หลายคนอาจมองว่าเกมนี้เป็นเพียงเกมเก่า ๆ ที่ดูเรียบง่าย แต่สิ่งที่ทำให้เกม พอเพียง แตกต่างจากเกมอื่น ๆ คือการสอดแทรกคุณค่าทางความคิดไว้ในทุกแง่มุม ไม่ว่าจะเป็นการจัดการทรัพยากร การวางแผนการทำเกษตร และการใช้ชีวิตอย่างพอประมาณ เกมนี้ไม่เพียงสร้างความบันเทิงเท่านั้น แต่ยังปลูกฝังแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงที่สามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตจริงได้
          การที่ผมได้กลับมาสานฝันในวัยเด็กครั้งนี้ ไม่ใช่แค่เรื่องของความสนุกสนานเพียงอย่างเดียว แต่มันเป็นการเติมเต็มช่องว่างที่ขาดหายไปในใจ และเป็นการพิสูจน์ว่า ความสุขที่เรียบง่ายนั้นยังคงอยู่กับเราเสมอ เพียงแค่เราหันกลับมามองมันอีกครั้ง

บทสรุปของความฝันที่ถูกเติมเต็ม
          การกลับมาเล่น Father's Farm ในครั้งนี้ เป็นมากกว่าการเล่นเกม แต่มันคือการเดินทางกลับไปสู่วันวานที่แสนอบอุ่น เป็นการเก็บเกี่ยวความสุขที่หายไปให้กลับคืนมา ผมเชื่อว่าไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความทรงจำดี ๆ จากวัยเด็กจะยังคงอยู่ในใจเราเสมอ และเกมพอเพียง จะยังคงเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำที่สวยงามเช่นนี้ตลอดไป
          ขอบคุณ มหาวิทยาลัยรังสิต ที่ทำให้ความฝันของผมและใครอีกหลาย ๆ คนได้เป็นจริงอีกครั้ง
แล้วคุณล่ะ? มีความทรงจำวัยเด็กแบบไหนที่อยากกลับไปสัมผัสอีกครั้งบ้าง? ลองหาเวลาให้ตัวเองได้กลับไปเจอความสุขในวันวานดูนะครับ เพราะบางครั้งความสุขที่เรียบง่ายที่สุด อาจซ่อนอยู่ในความทรงจำที่เราเกือบลืมไปแล้วก็ได้.