ณ. ดินแดนแห่งหนึ่งที่กว้างใหญ่ไพรศาล  มีกระต่ายตัวนึงอาศัยอยู่เพียงลำพัง เป็นกระต่ายตัวผู้ที่ชอบความสันโดด มีชื่อว่า ouddy. ในทุกๆวัน มันจะออกหากินในเวลาเช้าๆ ตะวันพลบค่ำมันก็จะกลับที่อาศัยของมัน  ผ่านไปปีแล้วปีเล่า มันก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนั้น   อยู่มาวันนึง เจ้ากระต่ายบังเอิญ ได้พบกับ หมีน้อยตัวนึง ทันทีที่เห็น มันกลับชอบหมีน้อยอย่างบอกไม่ถูก  มันได้แต่คิดว่า ทำยังไงน้ะ จะได้รู้จักกับเจ้าหมีน้อยตัวนั้น  มันใช้เวลาคิดทบทวนอยู่นานก็ตัดสินใจ เป็นไงเป็นกัน  มันเดินเข้าไปหาอย่างไม่กลัว ยิ่งเข้าไปใกล้ใจมันยิ่งเต้นแรงขึ้นๆ ทำไมหมีน้อยตัวนี้ถึงน่ารักนัก เพียงชั่วครู่ มันได้ยืนอยู่ตรงหน้าเจ้าหมีน้อยแล้ว เหมือนฟ้าลิขิต เจ้าหมีน้อยก็ชอบเจ้ากระต่ายเหมือนกัน ทั้งสองจึงเริ่มทำความรู้จักกัน
        Iivi  คือชื่อของเจ้าหมีตัวน้อย  หลังจากทั้งคู่รู้จักกันมากขึ้น ทั้งสองจึงพากันออกไปยังที่ต่างๆ ที่ยังไม่เคยไป  ได้กินอะไรในสิ่งที่มันไม่เคยลิ้มรส ได้ำในสิ่งที่ไม่เคยทำ แม้ทั้งคู่จะต่างกัน แต่มันช่างมีความสุขเหลือเกิน  จนถึงวันที่เจ้าหมีน้อยต้องกลับไปยังที่อยู่อาศัยของมัน ที่อยู่ไกลมากๆ เจ้ากระต่ายรู้สึกเศร้าทันทีกลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีก " ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวจะมาหาอีก " คำพูดก่อนจากกันของหมีน้อย ทำให้มันรอ อย่างมีความหวัง  
      วันทีได้พบอีกครั้ง หมีน้อยมาตามสัญญาจริงๆ เจ้ากระต่ายมีความสุขเหลือเกิน  หมีน้อยตัวนี้ใช้เวลาเดินทาง 8 ชม. !  เพื่อที่จะมาหาเจ้ากระต่าย  ทั้งสองก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข  ไปไหนด้วยกันเสมอ  ด้วยความรู้ดีๆสึกทั้งหมดมันจึงเกิดเป็นความรักอย่างเต็มตัว ไม่สนใจว่าจะต่างกันแค่ไหน  ทั้งสองสัญญาต่อกัน ว่าจะรักกันตลอดไปจะดูแลกันไม่ทิ้งกัน แต่ละครั้งที่พบกัน  แม้จะเป็นเวลาแค่สองสามวัน เจ้าหมีก็ต้องกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง  ทุกๆเดือนทั้งสองจะได้เจอกัน 3-4วัน  
     วันนึงเจ้ากระต่ายขอเป็นฝ่ายไปหาบ้าง มันอดคิดถึงไม่ได้ มันตัดสินใจที่จะออกเดินทางไปหา หลังจากออกเดินทางได้ไม่นาน  ฟ้าช่างไม่เป็นใจเลย "ฝนตก" พายุเข้า มันไม่ละความคิดถึงมันเดินต่อไปเรื่อยๆ  ตอนนี้มันทั้งเปียก ทั้งหนาวจนตัวสั่น มันก็อดทนเดินทางต่อ  ในที่สุดก็มาถึง ได้เจอหน้าเจ้าหมีน้อย ความหนาว มันหายไปแล้ว มีแต่ความสุขเข้ามาแทน  
       จวบจนเวลาผ่านไปสองปีกว่า ทั้งสองตัดสินใจมาอยู่ด้วยกัน ทั้งคู่รักกันมาก ไม่สนความต่างกัน ทั้งสองต่างโตขึ้น มีหน้าที่ใหม่ๆเข้ามา ก็ไม่มีอะไรมาทำร้ายความต่างของทั้งคู่ได้เลย  ผ่านไปอีก1ปีที่อยู่ด้วยกัน ทุกอย่างยังมีความสุข ทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันแม้จะต่างกันมาแต่ไหน
    เข้าสู่ปีที่4  หน้าที่ใหม่ของหมีน้อย กับที่ทีหมีน้อยควรอยู่  เจ้ากระต่ายมีความสุขมากๆ ที่หมีน้อยได้ทำในสิ่งที่หมีน้อยชอบ  
     แล้ววันที่เสียใจที่สุดในชีวิตของเจ้ากระต่ายก็มาถึง  วันที่เหมือนโดนฟ้าผ่าลงมากลางหัวใจของมัน " เค้าอยากกลับไปอยู่บ้าน เราเลิกกันเถอะ เค้าอยากมีอนาคต " คำพูดของหมีน้อยที่น่ารัก  ทำให้เจ้ากระต่ายเสียใจเหลือเกิน แต่เพราะรักมาก มันจึงปล่อยให้หมีน้อยทำตามใจของตัวเอง  เหมือนฟ้าผ่าลงมาอีกครั้ง เมื่อกระต่ายรู้ ว่าที่จริงแล้ว  หมีน้อยของมันได้เจอ หมีอีกตัวที่ดูแล้วยังไงๆก็เป็นหมีเหมือนกัน ไม่ใช่ กระต่าย!  กระต่ายตัวน้อยได้แต่บอกเจ้าหมีที่น่ารักของมันว่า " ถ้าไม่ใช่แบบที่คิดไว้ ก็กลับมาหากระต่ายตัวนี้นะ"  
        วันแล้ววันเล่า เจ้ากระต่ายตัวนี้ก็ยังรอหมีน้อยอยู่เสมอ  ตั้งแต่วันนั้นมา กระต่ายน้อยตัวนี้ ยังไม่เคยได้ยิ้มอีกเลย   อยากบอกว่า ouddy รัก Iivi
เสมอนะ  กระต่ายน้อยตัวนี้ กำลังทำให้ตัวเองเป็นหมีเหมือน หมีที่มันรักอยู่นะ