ทำอะไรไปก็เท่านั้นแหละครับ พูดไปก็ทำไม่ได้ เพราะช่วงที่ผ่านมาคือจุดพีคสุดของความสามารถในการบริหารแล้ว ตามที่เห็น ถ้ามีความตั้งใจจริงที่จะทำก็ทำไปนานแล้วตอนมีม.44ในมือ

ฉากต่อไปคือฉากที่ประชาชนต่างหากต้องมาคิด ว่าจะทำอย่างไรกับรัฐบาลผสม20พรรค ที่ยากต่อการควบคุมคอร์รัปชั่น เงินทองที่ต้องไปจ่ายค่ายกมือให้พรรคเล็กมาจากไหนก็ไม่ต้องคาดเดากันนะครับ

แต่ถ้ายังมีสำนึกในความรักชาติอย่างที่ปากพูดจริง สิ่งที่ควรทำคือการกระตุ้นกำลังซื้อรากหญ้าเกษตรกรพร้อมกับปรับโครงสร้างเกษตรในระยะยาว ยกเลิกพาราควอต ลดรัฐราชการ ยุบหน่วยงานที่ซ้ำซ้อนทิ้ง หยุดแก้ปัญหาด้วยการตั้งคณะกรรมการขึ้นมาส่งๆลดแรงเสียดทานจากสังคมไปวันๆ เอาทหารออกจากรัฐวิสาหกิจ สถาปนาหลักนิติรัฐที่มั่นคง จับทั้งเสือและแมลงวัน เร่งรัดรถไฟรางคู่เฟสสอง ขยายสุวรรณภูมิ หยุดการถวายประโยชน์ประเทศใส่พานให้จีน เร่งสนับสนุนทุนไทยที่มีศักยภาพทางเทคโนโลยีใส่ปุ๋ยให้โตเร็วๆ เอามาคานกับแชโบลไทยในปัจจุบัน แยกสัมปทานดิวตี้ฟรีโดยดูจากการแบ่งผลประโยชน์ที่จะให้รัฐ

มีอีกเยอะครับ แต่เห็นมั้ยครับว่าพูดไปก็ทำไม่ได้เพราะอะไรล้วนทราบกันดี แล้วยังจะหวังอะไรกันครับ เอาไว้มีเลือกตั้งใหม่ ได้ผลใหม่เดี๋ยวจะมาตอบอีกที