วันนี้ตอนหนึ่งทุ่มเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นตอนฉันกำลังทำงานเลยไม่ได้รับ สองทุ่มครึ่งกำลังเคลียร์งานก็มีสายเรียกเข้า เห็นเป็นเบอร์ของแม่ ใจความของแม่คือเดือนนี้เราให้น้อยเท่าเดือนก่อนเลย แม่ต้องใช้เงิน ค่านั้นค่านี้ เราก็หงุดหงิดใส่ไปนิดนึง เราเคยบอกแม่ว่าเดือนเมื่อกี้กับเดือนนี้ เราได้เงินน้อยมีเหตุจำเป็นเลยจะให้แม่มากเท่าเมื่อก่อนไม่ได้ มันอยู่ในช่วงทดลองงานเรายังงงไม่ผ่านโปร แต่แม่ก็ตัดบทว่าแม่ไม่พอจะทำยังไง (ฉันคิดในใจนะว่า แม่ถามไหมว่าหนูเหนื่อยไหม ถ้าแม่อยากขอเงินเพิ่มเท่าเมื่อก่อนหรืออีกสักหน่อย แม่ถามไหมหนูจะมีกินมีใช้ไหม แม่อยู่บ้านข้าวก็ไม่ได้ซื้อ. เป็ดไก่ที่บ้านก็มี ค่าห้องก็ไม่ได้เสีย ถ้าไม่มีเงินยังมีข้าวกิน แต่หนูละ ถ้าไม่มีเงิน หนูไม่สามารถกินอะไรประทังความหิว เพื่อจะได้มีแรงมำงาน ค่าห้องก็ยังไม่ได้จ่ายเขา ) บางทีก็น้อยใจครอบครัวตัวเองเหมือนกัน

....หากคิดมุมกลับ พ่อแม่ก็เคยทำเพื่อเราตอนที่เรายังงไม่ทำงาน ฉันต้องคิดแบบนี้ใช่ไหมจะได้ไม่นอยด์ครอบครัว

#เหนื่อยเหลือเกินมีใครรู้บ้าง 
#ขอแค่คำถามเดียวว่าลูกกินข้าวหรือยัง...ก็พอ
#ชีวิตเด็กต่างตจังหวัดดิ้นรนทำงานในกรุงเทพ
#ต้องมีเงินมากเท่าไหร่ถึงจะพอสำหรับทุกคน #หนูเหนื่อยแล้วนะ