คือว่ามีอยู่วันหนึ่งผมได้นั่งคิดไปคิดมาอยู่ดีๆความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมามันผุดขึ้นมาว่าแฟนผมถูกข่มขืน
อันนี้ผมรู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าเป็นความคิดที่ไม่ได้ตั้งใจคิดแต่ผมเป็นคนคิดมากแยกไม่ออกเลย ผมจงใจคิดไปตอนแฟนถูกชายดำข่มขืนเพราะผมคิดว่าต่อให้ความคิดผุดขึ้นมาหรือตั้งใจคิดก็เป็นแค่ความคิดไม่ใช้เรื่องจริงและจะไม่เกิดขึ้น
ผมนั่งคิดมากอยู่หลายวันว่าผมคิดงี้กับแฟนได้ไงซึ่งผมไม่มีเจตนาอย่างงี้เลย  ผมบอกได้ว่าชีวิตผมก็ไห้เธอได้