🥇ประทับใจ บทสรุป ” Battle of Winterfell “[GOT] [Spoil]

“”คำเตือนเนื้อหาในกระทู้นี้มีการสปอย ดังนั้นคนที่ยังไม่เคยดู และไม่อยากเจอสปอย ข้ามเลยครับ””

เกริ่นก่อนเลย ผมเพิ่งเคยดู GOT ครั้งแรก เมื่อตอนที่ ss8 EP.1 ออกมาได้ไม่กี่วัน

เนื่องจากผมปฏิเสธซีรีย์เรื่องนี้มาตลอด เพราะ โดยส่วนตัวผมไม่ชอบดูหนัง
หรือซีรีย์ที่ตัวละครหญิงดำเนินเรื่อง รวมไปถึง ผมเองไม่ชอบดูซีรีย์ที่ถูกวางโปรเจคไว้หลายปี ต้องคอยตามดูสด แบบนั้น
ส่วนใหญ่ผมจะรอดูให้จบทั้งซีซั่นก่อน แล้วค่อยดูรวดเดียว

แต่เอาละ เมื่อมาถึงซีซั่นสุดท้าย ก็ลองลุ้นดูสด เลยตัดสินใจดู ตั้งแต่ 1-8 แบบรวดเดียว ช่วงวันหยุด
ผลสรุปว่า เออแหะ จริงๆ เรื่องนี้มันก็ไม่ได้ดูเหมือนว่า แม่มังกรแบกทั้งเรื่อง
ไปๆมาๆ ผมกลายเป็นแฟนคลับ จอน เจมี่ กับ ทีเรียน ด้วยซ้ำ
.........................................................................

ดังนั้น วันนี้ที่ ss.8 ep.3 ที่เป็นบทสรุป ของ สงครามคนเป็น และ คนตาย

สำหรับ บทสรุป ในมุมมองของ คนที่ตามดูแบบ รวดเดียวแบบผม ผมว่าผมประทับใจนะ
ไม่ได้รู้สึกว่า บทป่วย หรือไม่สมเหตุสมผล หรือ รู้สึกว่าตายง่ายไป อุส่ารอดูตั้งนาน อะไรทำนองนั้นเลย

ตัวผมเองยังย้อนดู 3-4 รอบด้วยซ้ำ
โดยมีเหตุผลหลักๆ คือ

1.ซีรีย์เปิดด้วย ความฮึกเหิม จากโดรทากี กับดาบเสกไฟจากแม่มดแดง แต่แสงแห่งความหวังกลับหายไปวมาก
คือตรงนี้ ผมมองว่า หลายๆคนที่มาร่วมรบ ก็ไม่คิดว่า ไอพวก ww เนี่ยมันจะแน่สักแค่ใหน
ที่เหล่านักรบได้เห็นคือ โดรทากี ที่เก่งกาจเรื่องการรบ มากมายขนาดนั้น หายไปจากพิสัยการมองเห็น ใครบ้างไม่ช็อค
ตรงนี้แหละ ที่ผมมองว่า ซีรีย์ต้องการให้เห็นแววตาความหวาดกลัว ของคนเป็น ที่เข้าใกล้ความตายเข้าไปทุกที

2. จากนั้น ตามมาด้วยการเข้าร่วมสงคราม ของ 2 มังกร ซึ่งแน่นอนเป็นกำลังรบสำคัญที่สุด
ผลออกมาคือ มังกรช่วยพ่นไฟสู้ได้ไม่กี่ครั้งเท่านั้น เพราะทัศนะวิสัย ถูกพายุหิมะปิดทั้งหมด
จะพ่นไฟมั่วซั่วนี่กลัวว่าคนของฝ่ายตัวเองได้ตายแทนแน่นอน
ดังนั้น ตรงนี้ผมมองว่า บทเขียนมาได้ดีว่า ความหวังมันริบหรี่ลงไปทุกที
จากที่ เราไม่รู้ว่า มังกรจะได้เข้าร่วมสงครามไหม แต่พอได้เข้าร่วม กลายเป็นว่า
มังกรไม่สามารถใช้งานได้เต็มประสิทธภาพ หวังพึ่งแต่ความสามารถของ ทหาร เกือบจะ 70-80 %

3.ตอนนี้ ทุกตัวละคนไม่มีใครที่ไม่มีประโยชน์ มีแค่ บทบาทหน้าที่ของแต่ละตัวละคร มีหน้าที่ของตัวเองที่ต้องทำ
ไม่ใช่หน้าที่ของการต่อสู้ แต่เป็นหน้าที่ ที่”อยู่เพื่อทำอะไร”
ตรงนี้แหละที่ผมมองว่าซีรีย์ทำออกมาได้ดี ทั้ง
ทีออน คนที่ดาบมีไฟ เดอะฮาว แม่มดแดง
ลุงหมี เลดี้หมีน้อย ตลอดไปจนถึง อารย่า
คือตัวละครที่พูดมา แต่ละตัว ถ้าใครตาย ผมถือว่า ได้ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุดแล้ว ดังนั้น การที่เขาพวกนี้มาตาย นั่นคือ ตายแบบ เข้าใจได้
โดยผมไม่ขอพูดถึง พวก เจมี่ บริแอน บลาๆนะ พวกนั้นมันนักรบ หน้าที่คือรบล้วนๆ การที่พวกนี้ตายเป็นสิ่งที่เข้าใจได้

4.ผมเข้าในความคาดหวัง ของคนที่ เฝ้ารอ การกำเนิด ของ [เจ้าชายแห่งพันธสัญญา] หรือ Azor Ahia
ผมเองก็เป็น 1 คนที่คาดหวัง ที่อยากให้จอนแทงแม่มังกร เพื่อบูชายันต์เรียก ไลบริงเกอร์ ออกมา
แต่ก็เป็นสิ่งที่ผมเข้าใจได้ว่า ไม่ใช่ว่าทุกสิ่งทุกอย่าง มันต้องเดินตามคำทำนายตลอดไป
ไม่งั้น คนก็เดาทามไลน์ถูกหมด ไม่มีใครรู้สึก เซอร์ไพร้ หรือตะโกนเห้ย เอางี้เลยหรอ จริงไหมครับ ?
ดังนั้น การที่สงครามครั้งนี้ เราไม่ได้เห็นตำนาน โผล่มา ก็ยังอยู่ในความเข้าใจที่รับได้

5. หน้าที่ของแบรน ผมประทับใจบทแบรนมากนะ สำหรับผม แบรนเป็นคนที่
ทุกคำพูด ไม่ได้พูดออกไปเฉยๆ แต่พูดแล้ว มันมีความหมายแฝงทุกคำ
เพราะผมมองว่า แบรนเป็นเหมือน ผู้หยั่งรู้ ที่อยู่ในร่างเด็กแค่นั้นเอง
ดังนั้น สำหรับผม การพูดน้อยแต่พูดนะของแบรน มันเหมือนการขีดเขียน โชคชะตา ของผู้คนด้วยซ้ำไป
จะให้มาพร้ำเพ้อพรรณา นั้นนี่ไปซะทุกอย่าง ผมว่ามันก็ไม่ใช่

แล้วยิ่งใครที่อยากเห็นแบรนโชว์พลัง โชว์นั่นนี่ ปาฎิหารต่างๆ ผมว่ามันจะโกงไป
แค่ที่มีอยู่สามารถท่องไปใน เหตุการณ์อดีต และปัจจุบัน ก็ไม่รู้จะโกงไปใหนแล้วครับ
สำหรับใครที่นึกไม่ออกว่ามันโหดแค่ใหน ลองนึกถึง กองกำลังที่ มีผู้รู้ทุกสิ่ง
เข้าไปเห็นทุกเหตุการต่างๆ แบบไม่สามารถ ปกปิดได้
“มันเข้าสำนวนที่ว่า รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้งไหมละครับ”
สำหรับผมหลายๆสิ่ง หลายๆอย่างมันสรุปได้ตั้งแต่แบรนบอกว่า
” ถ้าเขาเดินได้ เขาอาจไม่ได้มาเป็นอีกา 3 ตาเหมือนทุกวันนี้ “

6.การตายของ ไนท์คิง
ก็เป็นที่วิพากย์วิจารย์กันไปต่างๆนาๆ อย่างที่เห็นว่า มันตายง่ายไปไหม
บทป่วยมาก ทำไมรอดูฉากสุดท้ายตั้งนานทำไม กลายเป็นแบบนี้บ้าง
หรือตลอดจน อุส่าเฝ้ารอดูบทสรุปว่าสุดท้าย NK จะสู้ศึกสุดท้ายอย่างไร บ้าง
แต่ก็อย่างที่ทราบ ว่าจบอย่างไร
“โดยส่วนตัวผมว่าจบได้ดี และคือสิ่งที่ทำถูกต้องแล้ว “ คือในมุมมองผม ผมดูครั้งแรก และดูแบบรวดเดียว
ผมมองว่า “ไนท์คิง มันเก่งเกินไป” เก่งชนิดที่ ต่อให้เอาคนเก่งที่สุดของมนุษย์มารุมยำ ผมยังรู้สึกว่า มันยังชนะด้วยซ้ำ
ก่อนดู ep นี้ผมคิดแค่ว่า กว่า NK จะถึงตัวแบรน อาจเสียขุนพลเก่งๆที่เข้าขวาง
ตายไปแบบผักปลาด้วยซ้ำ และสุดท้าย NK ชนะด้วย ดังนั้น การที่ NK มาตายเพราะความประมาทแบบนี้ และตายโดยนักฆ่าที่รับใช้เทพด้วยซ้ำ
ดูจากตอนในห้องสมุดสิ ใครข้องใจว่าวิ่งเข้าไปได้ไง 
ฉากห้องสมุด อธิบายทั้งหมดแล้ว ผมก็ยังแปลกใจ ทำไมคนยังถามกันว่า วิ่งเข้าไปได้ไง
มีแม้กระทั้งเอาไปเปรียบเทียบกับจอน โทดนะ อารย่า มันสายนักฆ่า จอนมันสายไนท์นะ จอนมันต้องเก่งเรื่องการรบ
แต่อารย่ามันต้องเก่งเรื่องลอบสังหารและการเคลื่อนที่แบบรวดเร็วไร้ร่องรอยอยุ่แล้ว เห็นมีการเปรียบเทียบ จอนวิ่งช้า กว่าอารย่า
ก็ใช่สิครับ ลองจอนวิ่งเร็วกว่าอารย่า ไนท์สายสปีด ใครมันจะไปสู้ได้ ? ยิ่งมาอธิบายตอน อารย่าย่องมาหาจอน หนังมันก้ให้จอนบอกว่า
อารย่าย่องมาจอนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เป็นคนนึงที่ผ่านความเป็นความตายมาเยอะมาก 
ตรงนี้ผมหวังว่าคงไม่มีใครข้องใจว่า อารย่ามันวิ่งเข้าไปได้ไงนะครับ

ปล.สุดท้าย อย่าลืมนะครับ ตอนNK จับอารย่าได้ เราทุกคนคิดว่า ....เห้ยยโผล่มาไง อารย่าตายแน่ๆ
คือหลายคนคาดเดาไว้แล้วว่า ไม่ซานซ่า กับอารย่า ไม่ใครสักคนแหละต้องไปในตอนนี้ ตอนนั้นเราทุกคนคิดแค่ว่า อารย่าตายแน่ๆ
ซึ่งก้ไม่ได้มีใครแปลกใจ
แต่....พออารย่าเป็นคนฆ่า คือแต่ละคนต้องตะโกนว่า...เห้ยยย เอาจริงดิ แล้วกลายเปนบางคนรับไม่ได้ทำไมตายแบบนี่
ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นทุกคนคิดแค่ว่า โดนจับคอแบบนั้น RiP อารย่าเรียบร้อยไปแล้ว

ดังนั้น สำหรับผม การที่ ทำให้ผมเห้ยได้ 2 รอบติดแบบนี้ ผมกลับโอเคกับการจบแบบนี้ มากกว่าที่จะ เห้ยแค่ครั้งเดียวด้วยซ้ำ ตอนไปจนถึง
ตอนนั้น ถ้าอารย่าไม่แทง บอกตรงๆ คนที่โดนเป่าคนแรก คือ จอน สโน แน่นอน

สำหรับผม ที่เป็นแฟนคลับ “เลดี้หมีน้อย” เชียร์ให้เธอรอด แต่เมื่อเธอเลือกทำตามปณิธาน
ที่ว่า ผู้หญิงก็เป็นนักรบได้และรบไม่แพ้ผู้ชายด้วยซ้ำได้

การที่เธอ จากไป โดยการลาก ww ยักษ์ไปด้วย นี้แหละตายแบบสมควรยกย่องด้วยซ้ำ

หลงรักเลดี้หมีน้อยมากที่สุดใน ฝั่งตัวละครหญิงทุกตัวใน GOT ด้วยซ้ำ
RIP เลดี้หมีน้อยครับ

ถึงแม้ผมจะดูเรื่องนี้ได้ไม่นาน แต่ตามดู การอธิบาย ตำนานต่างๆ คำทำนายของซีรีย์ เท่าที่หาได้นะครับ

แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ตอน battle of bastards ก็ดูโหด สิ้นหวัง เฉอะแฉะย่ำซากคนตายกองทับถมกัน เราประทับใจมากกับสกิลการฟันตะลุยแบบข้ามาคนเดียวของจอนมาก รอดได้ไงวะ? ไม่คิดว่าจอนจะรอดด้วยซ้ำ พอมาการรบ the long night ฉากไนท์คิงปลุกผีขึ้นมาล้อมรอบ จอน สโนว์ เพื่อถ่วงเวลาไม่ให้มาขวางเค้าได้ทำให้เรานึกถึงตอนที่จอนฟาดฟันทุกทิศทางเพื่อให้รอด มันยิ่งใหญ่กว่าครั้งก่อน แถมฉากสงครามในตอนนี้ โคตรสมจริงอย่างที่รอคอย ก่อนรบ มีทั้งเสียงลมหวีดหวิว ความเงียบอันน่าสะพรึงระหว่างการรอคอยกองทัพ ww ปรากฎตัว เสียงลมหายใจที่หวาดหวั่นของทหารที่มาจากหลากหลายเผ่าพันธุ์ คนที่เพิ่งจับดาบมีสายตาหวาดกลัว แม้แต่ตอน แซม ล้มแล้วเหลียวไปดูรอบๆตัวก่อนที่จะลุกขึ้นมาเห็น เอ็ด ตายไปต่อหน้าต่อตา แล้วแซมก็วิ่งหนี.... มันดูเรียลมาก เราสู้ด้วยความฮึกเหิม แต่ถ้ามันต้องต่อสู้แบบที่ไม่เห็นทางชนะ คนที่อ่อนแอจะฮึดได้สักแค่ไหนกัน แม้แต่ความหวาดกลัวไฟของคลิแกน ถ้าให้เค้าวิ่งไปออกสู้กลางไฟอย่างคนอื่น ฉากกลัวไฟต้นๆเรื่องจะมีความหมายอะไร จนกระทั่งความห่วงใยในตัวอาร์ย่า ทำให้เค้าทิ้งความกลัวมาสู้จนได้
     บทวางให้ทุกตัวละครเด่นๆมีการกระทำที่เป็นเหตุเป็นผลไปหมด การที่จอน วิ่งฝ่าวงล้อมไปก่อนจะเข้าเขตต้นเวียร์วู๊ด เค้าหันไปเห็นคนโน้นกำลังพลาดท่า คนนี้กำลังเสียที แต่เค้าหยุดไม่ได้ เค้าต้องไปช่วยแบรน จนมาเจอมังกรผีดิบ ก็ต้องหลบไปหลบมา สุดท้ายก็ไปไม่ถึงอยู่ดี การให้คนดูเห็นคนที่แบกความหวังไว้ทั้งเรื่องว่าจะเป็นคนจบเกมไปไม่ถึงสนามรบด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้คนดูท้อแท้
    แม้แต่ ธีออน ที่จากคนไม่สำคัญที่สุดของบ้าน กลายมาเป็นกบฏบ้าบอดูเป็นพวก wannabe มาทั้งเรื่อง ผ่านการอบรมบุคลิกภาพจากแรมซี่ย์จนลากยาวมาเป็นผู้พิทักษ์แบรนคนสุดท้าย แม้แต่ตอนตายยังเหลียวมองด้วยความเป็นห่วง มันให้ความรู้สึกกระทบใจมากว่าคนๆนี้เจออะไรมาเยอะแยะไปหมด สุดท้ายก็จากเราไปจริงๆ เราเสียน้ำตาให้ฉากตายของธีออนที่สุดในอีพีนี้
   ฉากสู้ครั้งสุดท้ายของเลดี้หมีน้อย ทำให้ได้เห็นสกิลการรบจริงๆของเด็กผู้แบกภาระของตระกูล เป็นการจบที่สวยงาม เสียดายที่ต้องมาเห็นน้องหมีถูกกลายเป็นผีดิบด้วย ถ้าไม่มีฉากนี้คงจะดี
    แม่มดแดง เปิดตัวอย่างอลังการ นางคือไฟแช็คของวินเทอร์เฟล มาสวยๆจากรัตติกาล และจากไปในยามรุ่งอรุณ เป็นฉากจบที่สมบูรณ์แบบมากสำหรับ the long night เราไม่สามารถจินตนาการอะไรได้เหนือกว่าที่ตาเห็นจริงๆ ในความคิดเราเราชอบอีพีนี้มาก ดูซ้ำมารอบที่สามแล้วก็ยังอิน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่