กระทู้นี้มอบให้แก่ : เลดี้หมีน้อย [กุหลาบแกร่งเพียงหนึ่งเดียวแห่ง Game Of Thrones]🐻🌲

**คำเตือนกระทู้นี้มีการสปอย ดังนั้นใครที่ยังไม่เคยดู GOT ถ้าไม่อยากโดนข้ามได้เลยครับ**
น้อยครั้งมาก ที่ผมจะเขียนกระทู้ชื่นชม บทตัวละคร ของต่างประเทศ ที่ทำออกมาได้อย่างประดับใจ และยังอยู่ในความทรงจำ
โดยตัวละครนั้น สำหรับผม อาจอยู่บนบรรทัดฐาน รสนิยมส่วนตัวที่บางคนอาจไม่เห็นด้วย แต่วันนี้
ผมอยากเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อเป็นการ ชื่นชม ทั้งตัวบทเอง และ ตัวนักแสดง ที่แสดงออกมาได้ ดูทรงอำนาจ และดูน่ารักในเวลาเดียวกัน
ใช่แล้วครับ ผมกำลังพูดถึง Lyanna Mormont ท่านหญิง ผู้ปกครองเพียงหนึ่งเดียวแห่ง แบร์ไอแลน
สำหรับกระทู้นี้เป็นการรวบรวม ทุกๆฉากๆ ตั้งแต่ที่ตัวละครนี้โผล่ออกมา รวมไปถึงบอกเล่าความประทับใจ ที่มีต่อตัวละครตัวนี้ครับผม 

การกล่าวถึงครั้งแรก  
Lyanna Mormont มีบทครั้งแรก ตอนที่ สเตนนิส บาราเทียน ส่งหมายชวนให้แบร์ไอแลน เข้าร่วมกับกองทัพตน 
แต่ ได้รับการตอบกรับ จาก เลดีหมีน้อยว่า
ซึ่งตรงจุดนี้เอง ที่แสดงให้เห็นว่า ความภักดี ของ แบร์ไอแลน ที่มีต่อกษัตริย์แห่งแดนเหนือที่มีนามว่า "สตาร์ก"นั้น มีมากมาย เทียบกันแล้ว 
อาจมั่นคงกว่า ทุกตระกูล ที่มีในเรื่อง GOT ด้วยซ้ำ 

การปรากฎตัวครั้งที่2 
เลดี้หมีน้อยปรากฎตัวครั้งแรก จากการที่ จอน สโนว์ ต้องการกองทัพ เพื่อไปช่วยน้องชายตัวเอง เพื่อเข้าสู่ สมรภูมิ Battle of Bastards (1 ใน สมรภูมิ
ที่ถูกยกย่องจากคนดูหลายต่อหลายคน ให้เป็นอันดับต้นๆ สมรภูมิ ที่ดีที่สุดในเรื่อง) ดังนั้น จึงทำให้ จอน ต้องไปขอกำลังเสริม จาก
แบร์ไอแลน ซึ่งนั้นเป็นครั้งแรก ที่เราได้เห็น Lyanna Mormont ท่านหญิง ผู้ปกครอง แห่งแบร์ไอแลน 
โดยบทสนทนา ถูกเปิดด้วย การโน้มน้าว ซึ่งทั้ง จอน และ ซานซ่า รู้ดีว่า ทั้ง 2 คนไม่เคยพบท่านหญิงมาก่อน 
จึงต้องทำการหว่านล้อม ถึงความสัมพันธ์ และความไว้เนื้อเชื่อใจแบบต่างๆ 
โดย ซานซ่า กล่าวว่า ตอนท่านหญิง Lyanna Mormont เกิดนั้น ถูกต้องชื่อตาม Lyanna Stark น้องสาวของ เน็ต สต๊าก
แต่ถูก ท่านหญิง Lyanna ตัดบทว่า แม่ของตนไม่ใช่คนสวย แต่แม่ของตน ตายเพื่อ ร็อบ สตาร์ก พี่ชายคนโตของบ้านสต๊าก
โดนไปดอกนี้ซานซ่าจึงต้องเงียบ ตามมาด้วย  
จอน ที่กล่าวถึง ลุงของลิอานน่า ก็ถูกตัดบทเช่นกัน "ข้าว่าเราคุยเล่นมานานไปแล้ว....มาทำไม ?"
ซึ่งทำให้รู้ถึง ความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก การมองเกมออก แต่ละคน มีจุดประสงค์อะไรกันแน่ 
ตามมาด้วย บทตอกกลับที่ทำให้ ทั้งจอน และ ซานซ่า เงียบตอบไม่ออก -*-  เป็นการย้ำเตือนถึง ความเด็ดเดี่ยว จุดยืนที่ ทำให้รู้ว่า
นี่แหละ การพูดถึงความจริง ที่เด็ดเดี่ยวไม่ตะลบตะแลง แสดงหาผลประโยชน์เหมือนที่ พวกตาแก่หลายๆตระกูลทำ

ซึ่งทำให้ต้องถึงคิว เซอร์หัวหอม ดาวอส (ผมมองว่า ดาวอส เป็นหนึ่งในตัวละครที่มีการตัดสินใจที่ดี และการแลกเปลี่ยนความคิดที่
สามารถซื้อใจคนฟังได้มาก)
นั่นทำให้ Lyanna Mormont ยอมรับฟัง ว่าจริงๆแล้ว สงครามกับโบลตันนั้นสำคัญ แต่ที่สำคัญยิ่งกว่า คือสงครามของคนเป็นและ คนตาย
จุดนี้เอง ที่ทำให้เราได้ยินจุดยืนอีกครั้ง "ตระกูลมอม่อน ศรัทธาในตระกูลสต๊ากมากว่าหลายพันปี เราจะไม่ทำลายมันในวันนี้"
โดยการแสดงจุดยืนในครั้งนี้เป็นการตัดสินใจด้วยตัวเองโดยไม่ฟังคำของที่ปรึกษา ซึ่งนั้นทำให้เกิดความนับถือ ในสภาวะ และวุฒิภาวะเพียงเท่านี้
แต่มีการแสดงออกที่ เข้มแข็ง และเด็ดเดี่ยว มากกว่าพวกตาแก่หลายๆตระกูลซะอีก 
ซึ่งตรงนี้เองก็ มีมุขชมจากดาวอสเล็กน้อย ที่พูดถึง กำลังพลของแบร์ไอแลนที่มีแค่ 62 คน แต่ทุกคนสามารถสู้ได้เท่ากับ คน 10 คน 
ดาวอสเลยชมว่า " ถ้าพวกเขาดุดัน ได้เท่ากับครึ่งนึงของท่านหญิงละก็ พวกโบลตันตายแน่"
ตรงจุดนนี้เอง ที่เราได้เห็น เลดี้หมีน้อยยิ้มครั้งแรก และยิ้มละลายมาก 
การปรากฎตัวครั้งที่ 3  บ่งบอกให้รู้ว่า ถึงแม้จะเป็นเด็กผู้หญิง เธอก็ยังมาเข้าร่วมรบ ในสงครามที่กำลังจะถึงด้วย
การปรากฎตัวครั้งที่ 4  เป็นการเข้าร่วมสงคราม Battle of Bastards
ซึ่งจากสีหน้าของ ท่านหญิงของข้า ทำให้รู้ว่า เธอไม่ชอบขี้หน้า แรมเซ เอามากๆ

ถึงแม้จะมีคนแค่ 62 คน แต่แบร์ไอแลนก็ทำให้รู้ว่า พวกเขาฝ่าฟันมาจนถึง ในกำแพงเช่นเดียวกัน 

การปรากฎตัวครั้งที่5  การประชุมใหญ่ ของเหล่าพันธมิตรจากแดนเหนือ หลังศึกลูกนอกสมรส 
เมื่อมีการประชุม ก็ตามเคย ตาจอน ของเราที่เป็นคนรวบรวมกองทัพ ก็ต้องทำหน้าที่ผู้นำ แต่ตาจอน ก็ยังคงเป็นตาจอน 
ต้องให้ถึงมือ เลดี้หมีน้อย ในการปลุกระดม ผู้นำกลุ่มต่างๆ ให้เชื่อในตัวจอน และยืนหยัด อยุ่เคียงข้าง ตระกูลสต๊าก 
"ข้าไม่สนว่าใครเป็นแม่ เลือดเน็ต สต๊ากไหลอยู่ในตัวเขา เขาคือกษัตริย์ข้า จากวันนี้ ไปจนวันสุดท้ายของเขา"
เป็นการปลุกระดมความภักดี ตาจอน ต้องเรียก "ท่านหญิงของข้า" 
ฉากนี้ แสดงให้เห็นหลายๆความหมาย แม้วัยแค่นี้ แต่สามารถทำให้ทั้งห้องประชุมเงียบ และยอมสยมที่เธอคนเดียว
คือถ้าเปรียบเป็นผู้นำ ก็เป็นผู้นำที่ลูกน้องพร้อมสละชีวิตให้ไปแล้ว 
และเมื่อเธอ บอกว่า เธอยกให้ตาจอน คือผู้นำของเธอ ทุกคนก็ต้อง เห็นด้วยเช่นกันเพื่อสืบทอดเจตนาของตระกูลที่มีมาอย่างยาวนาน
เป็นการย้ำเตือนให้พวกขุนนางต่างๆ รุ้ว่า ขนาดฉันเป็นแค่เด็ก แต่ฉันยังรู้จักความจงรัก ภักดี และมีความเด็ดเดี่ยวกล้าตัดใจมากกว่าพวกแกซะอีก
คือที่พูดมาความจริงล้วนๆ ที่ทุกคนไม่กล้าจะกล้ายืนหยัด บอกตรงๆ ตาจอนนี่ถ้าได้ครึ่งนึงของ ท่านหญิง มันจะตันสินใจดีกว่านี้มาก -*-
เป็นการปลุก ไฟในใจทุกคน กษัตริย์แห่งแดนเหนือคนใหม่จึงถือกำเนิดขึ้น
การปรากฎตัวครั้งที่ 6 การประชุม เพื่อการรวบรวมกำลังพลเพื่อต่อต้านกองทัพคนตาย
เปิดฉากแม่หญิงมา ก็พ้นไฟ ใส่หลอดแก่ ว่าผู้หญิงนั้น ก็สามารถ จับมือถือดาบ รบเคียงข้างผู้ชายได้
ไม่เว้นแม้แต่เด็กๆ ข้าเองก็เช่นกัน เจอฉากนี้ บริแอนยังยิ้ม 555+  สรุป ทุกคนเห็นด้วยกับท่านหญิง 
การปรากฎตัวครั้งที่ 7 เป็นการประชุม เรื่อง จอน จะไปหาแม่มังกรเพื่อผูกพันธมิตร ปราบกองทัพคนตาย
ก็เป็นท่านหญิง ที่ออกมาปราม ว่าไม่อยากให้ตาจอน ไปหาแม่มังกร กลัวไปตายเหมือนที่ท่านปู่ของจอนเคยโดน 
"นี่คือหน้าหนาวฝ่าบาท เราอยากให้ราชาของตอนเหนือ อยู่ในตอนเหนือ"  
โดนดอกนี้เข้าไป ตาจอนต้องใช้ลูกอ้อน ถ้าฉันไม่ไป แล้วจะเป็นใคร ฉันแค่เป็นคนอยากช่วยตอนเหนือ ไม่ได้อยากเป็นราชาตอนเหนือ
พอมอบอำนาจให้ซานซ่า ทุกคนถึงพอรับได้บ้าง 
การกล่าวถึงครั้งที่ 8 เป็นการที่ อารย่ากล่าวถึงการทำผิดของ ซานซ่า ในการเขียนจดหมาย
ให้ร็อบ เข้ารับใช้จ็อฟฟรี้  โดย ซานซ่า อ้างว่าตัวเองยังเด็ก ยังไม่รุ้เรื่อง เขาบอกให้เขียน ก็เขียน อารย่าเลยสวนว่า 
"ลีอานน่า มอมอน จะว่าไง....ตอนเจ้าเขียนอายุเจ้าตอนนั้น กับอายุนางตอนนี้ นางเด็กกว่าเจ้าอีก...ยังจะพูดอีกไหมว่าเจ้ายังเยานัก "
เป็นการนับถือถึง การตัดสินใจ ที่มีวุฒิภาวะ ความเป็นผู้ใหญ่มากกว่า และยืนหยัดบนความถูกต้องมากกว่า 
การปรากฎตัวครั้งที่ 9 เป็นการประชุม ที่ จัดขึ้นรับ ตาจอนกับแม่มังกร 
โดย เลดี้ของข้า เปิดหัวมาได้โหดมาก คือการที่เธอ กล่าวถึง ทำไมไปเรียกแม่มังกรเป็น ราชีนี ในเมื่อพวกเธอแต่ตั้ง จอนเป็นกษัติรย์
ความไว้ใจที่เธอยกให้ทำไมเอาไปให้คนอื่น จอนโดนดอกนี้เข้าไป ต้องใช้ลูกอ้อน  "ตอนข้าจากไปข้าต้องการกองทัพเพื่อช่วยพวกเรา
และข้าต้องเลือก เป็นกษัตริย์ หรือ ช่วยตอนเหนือ ข้าเลือกตอนเหนือ" เลดี้ของข้าเลยยอมลงให้ แต่ฉากนี้ เท่ย์อีกแล้ววว
การปรากฎตัวครั้งที่ 10 เป็นการพบหน้ากัน ของลูกพี่ลูกน้องแห่งบ้านหมี จอร่า และ ลีอานน่า มอมอน
ซึ่งจอร่าก็เป็นห่วงทายาทเพียง 1 เดียว อยากให้หลบไปอยุ่ในที่ปลอดภัย เพราะเป็นทายาทที่เหลืออยุ่เพียง 1 เดียวแห่ง แบร์ไอแลน
แต่ก็นะเรารู้กันดี เลดี้ของเรา แน่วแน่ต่อสู้พร้อมกับทุกคน ทำได้แค่เจ็บหัว 55+ และก่อนจาก มีการอวยพร จากผู้นำ "ขอให้โชคดี"
และในที่สุดเราก็มาถึงการปรากฎตัว ครั้งสุดท้ายของ เลดี้หมีน้อย 
เป็นการทำหน้าที่รักษาประตูเมือง ซึ่งเธอก็ทำหน้าที่ของเธอได้อย่างสุดความสามารถ 
ถึงแม้จะเป็น ตอนสุดท้ายที่ เธอได้ โผล่ออกมา แต่ก็ เป็นการจากไปของตัวละครตัวนี้ 
ที่เรารู้จักกัน ตัวเล็ก แข็งแกร่ง เด็ดเดี่ยว มีจุดยืนเป็นของตัวเอง แม้รู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่ก่อนตายก็ยังลาก 
ซอมบี้ยัก ตายตกตามกันไปกับเธอด้วย ถือว่าปิดฉาก การทำหน้าที่ของเธอได้อย่าง สมบูรณ์แบบมากครับ 
เป็น “One Shot, One Kill” และถือเป็นการ จากไปอย่างสวยงาม ได้ทำหน้าที่ของตนอย่างสุดความสามารถ
ตลอดทั้งเรื่องผมประทับใจตัวละครตัวนี้มากที่สุดในเรื่อง และมากกว่าตัวละครใหนๆ
และจะยังเป็นตัวละครที่ประทับใจที่สุด ของเรื่องนี้ครับผม
We will never forget you " My Ladie"
[กุหลาบแกร่งเพียงหนึ่งเดียวแห่ง Game Of Thrones]
 
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 31
ตามเรื่องเราว่าน้องยังอ่อนพอสมควร ทำให้เป็นคนซื่อ การเลี้ยงดูอบรมก็ต่างจากซานซ่าถึงจะเป็นท่านหญิงแดนเหนือเหมือนกัน ตระกูลนางไม่ใหญ่พอจะไปเล่นการเมือง เอาง่ายๆว่าน้องยังไม่ได้โดนอย่างที่ตัวละครหญิงตัวอื่นโดน อย่างเห็นพ่อตายต่อหน้า ถูกข่มขืน ถูกทรมาน ตัวละครหญิงอื่นๆที่ทำไปส่วนหนึ่งก็เพื่อคนที่รักนะ อย่างน้องยังไม่เคยเป็นแม่ เลยไม่รู้ว่าคนเป็นแม่ที่รักลูกเกินไปส่งผลเสียอะไรได้บ้าง อย่าง เซอร์ซี แคทลิน
หรือแม้แต่เน็ดก็ยอมรับว่าตัวเองเป็นกบฏแลกกับชีวิตลูก เลดี้หมีน้อยแกทำดีสุดเท่าที่จะทำได้แล้วในสภาวะของแก แต่ตัวละครหญิงอื่นๆก็แกร่งไม่แพ้กันหรอกมาถึงขั้นนี้ได้ บางสถานการณ์เป็นคนซื่ออย่างเดียวก็เอาตัวไม่รอด
ความคิดเห็นที่ 26
แอบเห็นต่างขอแย้งกับจขกท. หน่อยว่า น้องหมี ลีอานน่า มอร์มอนต์ ไม่ใช่กุหลาบแกร่งเพียงหนึ่งเดียวแห่ง Game Of Thrones

ความจริงลีอานน่าไม่ใช่กุหลาบด้วยซ้ำ เพราะกุหลาบเป็นสัญลักษณ์ของตระกูลไทเรล ในขณะที่ลีอานน่ามาจากตระกูลมอร์มอนต์ ซึ่งสัญลักษณ์คือ หมี ถ้าเธอจะเป็นอะไรก็ควรจะเป็นหมี เหมือนที่ใครๆ เค้าเรียกกันว่า น้องหมี นั่นแหละ

ส่วนกุหลาบที่แข็งแกร่งแห่ง Game Of Thrones สำหรับเรามีอยู่ 2 คน

คนแรก มาเจอรี่ ไทเรล



มาเจอรี่ที่ถึงจะถูกจับเข้าคุก โดยพยายามล้างสมองแล้วก็ทรมานสารพัดจากแม่ชีโรคจิตเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่บ้า แถมยังใช้สติปัญญาหาทางรอดให้ตัวเองได้ออกมาโดยไม่ต้องเดินแก้ผ้าให้ทั้งเมืองเห็นอีกด้วย แต่ออกมาแบบกุมมือกับพระราชาสมฐานะราชินีสุดๆ



ส่วนคนที่สองคือ โอเลนน่า ไทเรล




ลูกชาย หลานชาย หลานสาวโดนควีนเซอร์ซีย์ฆ่าตายไปหมด ไม่มีแม้แต่ศพให้ฝังด้วยซ้ำ เพราะโดยไวร์ไฟระเบิดกลายเป็นเถ้าถ่ายไปหมด แต่ก็ยังแข็งแกร่ง ขนาดปราสาทของตัวเองโดนเจมี่พาคนมาบุกฆ่าทุกคนทิ้งหมดเหมือนผักปลา ยังกระดกยาพิษลงคอไม่อิดออด พร้อมกับพูดตอกกลับเจ็บๆ ส่งท้าย

ปล.นิยามความแข็งแกร่งของเรา คือไม่จำเป็นต้องถืออาวุธ ไม่จำเป็นต้องออกรบ แต่คือความแข็งแกร่งข้างในจิตใจ เรามั่นใจว่าถึงแม้มาเจอรี่และโอเลนน่าจะไม่ใช่นักรบ จะไม่ได้ไปถือดาบสู้กับซอมบี้ แต่กุหลาบงามแห่งไฮการ์เด้นสองดอกที่มีหนามแหลมคมนี้มีจิตใจที่แข็งแกร่งไม่แพ้ใคร
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่