ช่วงเดือนแรกผมแทบไม่ได้คิดถึงเลยเพราะอยู่กับเพื่อนในระยะนึงแต่พอกลับมาที่เดิมผมกลับคิดถึงเขา บางวันผมยังแอบร้องไห้ ทั้งที่มันผ่านมาระยะนึงแล้วแทนที่จะลืมเขาแต่ดันกลับจำซะงั้น ตอนนี้ผมฝืนใจและไม่กล้าทักเขาไปได้แต่ส่องเขาในเวลาที่เขามีความสุขน้ำตาผมยิ่งไหล ตอนนี้ผมอยากลืมแต่ผมไม่รู้วิธีเลยผมพยายามลืมแล้วแต่มันไม่ได้เลยสักหนทาง