คือแก้ให้คำออกเสียงคล้ายกับภาษาต้นฉบับมากที่สุดอ่ะคับ

เช่น คำว่า คอมพิวเตอร์ แก้เป็น คอมพิ้วเถอะ

"แกๆไปห้องคอมพิ้วเถอะด้วยกันไหม"

หรือ สตรอเบอร์รี่ เป็น สตร๊อเบะหริ

"ชั้นอยากกินสตร๊อเบะหริมากเลยง่ะ"
.
.
.
55555 มันฟังดูตลกเนาะ บางคนอาจหาว่ากระแดะ แต่ถ้าทุกคนในประเทศไทยใช้เหมือนๆกัน มันก็ไม่เรียกกระแดะแล้วรึเปล่า เพราะมันถูกบัญญัติไว้ในพจนานุกรมไทยด้วยการเขียนแบบนั้นเลย มันน่าจะช่วยให้คนไทยกล้าพูดภาษาอังกฤษมากขึ้น เพราะคุ้นเคยกับคำศัพท์หลายๆคำดีอยู่แล้ว
.
.
.
เพื่อนๆคิดว่าถ้าเราใช้คำเหล่านี้ในระบบการศึกษาตั้งแต่เริ่มเรียนเลย มันพอจะช่วยให้เด็กคุ้นชินกับการอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษให้ถูกต้องบ้างไหมครับ แต่ถ้าอันนี้ไม่เวิร์ค อีกความคิดในหัวผมคือ สอนภาษาอังกฤษให้กับเด็กด้วยวิชาโฟเนติกส์ตั้งแต่เล็กๆเลย มีความเห็นกันยังไงบ้างครับ ขอบคุณครับ