ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ
ผมไม่เคยทำร้ายตัวเองนะ แต่รู้สึกเศร้าใจ มันหดหู่ไม่หนักถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่มันทรมาน ทรมานมากๆเพราะอาการมันเป็นมานาน แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นมานานเท่าไรแล้ว อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก
ทุกคนรั้งที่รู้สึกแย่ ความคิดการฆ่าตัวตายจะแว๊บมาในหัว บอกว่า จะตายไหม บางครั้งเป็นรูปที่ตัวเองผูกคอตาย หรือไม่ก็เอามีดปักอกตัวเอง ทุกครั้งทีครั้งที่รู้สึกแย่ ภาพพวกนี้จะลอยมาในหัวตลอด แต่ผมไม่ได้อยากตายนะ มันมวนๆวนในความคิดเราตลอด ตอนนี้รู้สึกไม่มีความกระตือรือร้นเหมือนเมื่อก่อนด้วย รู้สึกโดดเดี่ยว มันเคยมีช่วงแย่ๆมากที่เกิดจากอารมณ์ตัวเองในสังคม มีครั้งหนึ่งด้วยที่ข้างในใจมันว่างเปล่า และรู้สึกเหมือนหุ่น แบบข้างในมันกลวงไร้ความรู้สึกอะครับ ยังไม่เคยไปพบแพทย์ แต่อยากถามตรงๆเลยครับ ผมควรไปพบแพทย์ไหม ไม่ถึงขั้นไม่ไหว แต่มันทรมานมากจริงๆ