สวัสดีครับสมมุติว่าผมชื่อเอนะครับ
เรื่องที่ผมจะเล่าเป็นเรื่องสมัยผมเรียนอยู่ม.3
ย้อนไปเมื่อประมาณ 4 ปีก่อน ซึ่งก็ไม่ได้นานมาก

ผมมีป้าอยู่คนหนึ่งครับ เป็นป้าแท้ๆของผม
ซึ่งในหมู่เครือญาติทั้งน้า ทั้งอา ผมสนิทกับป้าที่สุด ช่วงปิดเทอม ตั้งแต่ป.6 ผมก็จะไปนอนค้างบ้านป้าอยู่เป็นสัปดาห์ เพราะป้าใจดีมาก ทั้งเลี้ยงข้าว ซื้อของเล่น พาไปเที่ยวต่างๆนาๆ

จนช่วงผมขึ้นม.1 ครับ ป้าผมป่วยเป็นมะเร็ง
ต้องรักษาตัว ผมจึงไม่ค่อยได้ไปนอนบ้านป้า
เพราะแม่อยากให้ป้าพักผ่อน ซึ่งป้ามีลูกอยู่
3 คนครับ อยู่บ้านหลังเดียวกันหมดเลย
ตอนนั้นผมเป็นห่วงป้ามากๆ ตามประสาเด็ก
ผมก็ทำได้แค่สวดมนต์ ภาวนาให้ป้าหาย
ซึ่งไม่นานครับอาการของป้าก็ดีขึ้น
ดีขึ้นจนเหมือนจะหายขาด ผมเลยได้ไปเยี่ยมป้า
และนอนค้างบ้านป้าอีก

จนผมขึ้นม.2 ครับรู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นแล้ว
ติดเพื่อน ติดเกมส์ ช่วงปิดเทอมเล็ก เลยไม่อยากไปไหน อยากนั่งเล่นเกมส์อยู่ที่บ้าน ซึ่งช่วงนั้น
เป็นช่วงที่อาการป่วยของป้ากลับมาอีกครั้ง ญาติทุกคนเป็นห่วงป้ามากครับ ป้าป่วยหนักด้วยโรคมะเร็ง นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช อยู่เป็นเดือน ผมเคยไปเยี่ยมป้าอยู่ครั้งหนึ่ง ครั้งเดียวเลยครับ หมอไม่ให้เข้าไปในห้อง ให้ดูอยู่ข้างนอก สภาพที่เห็นคือมีสายอะไรก็ไม่รู้ ระโยงระยาง เกี่ยวพันตัวป้าไปหมด ป้าผอมมากๆ โทรมลงมากๆ ผมล่วง เหลือน้อย ผมอยากร้องไห้มากๆครับ เพราะสงสารป้า รู้สีกว่าป้าต้องทรมานมากๆ หลังจากนั้นไม่นาน ป้าก็เสียครับ

ช่วงเดือนพฤศจิกา เป็นช่วงงานศพป้า แต่ว่างานจัดที่ต่างจังหวัด ทางแถบอีสาน ซึ่งผมไม่สามารถไปได้ เนื่องจากติดเรียน ที่บ้านไม่อยากให้ขาดเรียน แต่แม่ พ่อ และพี่ชายผม ได้ไปร่วมงาน ซึ่งพี่ชายผมก็บวชให้ป้า เพราะป้ามีบุญคุณต่อครอบครัวผมมากๆ คอยช่วยเหลือที่บ้านผมตลอด ผมเสียใจครับที่ไม่ได้ไป แต่ทำอะไรไม่ได้
หลังจากผ่านไป 5 วัน ครอบครัวผมก็กลับมา แม่บอกว่ายายเสียใจมากๆ ร้องไห้ และก่อนที่แม่จะกลับ แม่ก็พายายไปวัด ยายก็ร้องไห้เสียใจ

ยายของผมอายุ 80 แล้วครับ ถ้าจำไม่ผิดนะ เพราะผมไม่ได้กลับไปต่างจังหวัดตั้งแต่ม.1 แล้ว ยายอยู่กับตาครับ แต่ว่ายายกับตาเหมือนจะทะเลาะกัน เพราะตาชอบกินเหล้า สูบบุหรี่ ยายเลยให้ตาไปนอนใต้ถุนบ้าน แต่ขึ้นบ้านได้นะครับ แค่เวลานอน นอนแยก เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ผมยังเด็กแล้วครับ
บ้านยายเป็นบ้าน 2 ชั้น ชั้นล่างจะเป็นใต้ถุนโล่งๆเลยครับ มีเล้าไก่ใต้บ้าน ห้องน้ำอยู่ห่างจากตัวบ้านไปนิดหน่อย ยายจะนอนด้านบน ส่วนตาจะนอนใต้ถุนบ้าน มีเตียง กางมุ้ง ผมก็เคยได้คุยกับตา กับยายอยู่บ้างนะครับ

หลังจากป้าผมเสียไป ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ ทุกอย่างเป็นปกติ ปกติแบบนั้นมาเป็นปี ผมไม่เคยฝันถึงป้าผมเลย จนคืนหนึ่งครับ ไม่รู้อะไรดนใจ
ผมก็ไม่ได่คิดอะไรด้วย เพราะป้าก็เสียมาเป็นปีแล้ว ผมฝันถึงป้าครับ
.
.
ในฝัน ผมฝันเห็นป้าครับ ป้าเดินมาหาผม ทักทายผม ผมไม่ได้กลัวอะไรนะครับในฝัน เพราะเค้าก็คือป้าของผม ผมถามป้าว่าสบายดีมั้ย ป้าไม่ได้ตอบอะไร แต่พยักหน้า ป้าดูมีความสุขดีครับ ดูเหมือนสมัยก่อนป่วย สมัยผมเด็กๆ ผมดีใจนะที่ฝันถึงป้าอีกครั้ง แต่ว่าสิ่งที่แปลกก็คือ ผมฝันเห็นป้าที่บ้านยายครับ สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ป้าเดินขึ้นไปบนบ้านยาย แล้วเดินจูงมือตาลงมาช้าๆ ตอนนั้นเหมือนยายจะนอนอยู่ครับ เป็นตอนกลางคืน
ป้าเดินผ่านผมไป รอบนี้เหมือนไม่เห็นผม ป้าเดินจูงมือตาไป  ไปไหนผมไม่ทราบครับ ไม่ทราบจริงๆ หายเข้าไปในเงามืด และไม่กลับมา
(สิ่งที่แปลกคือ ตอนป้ามีชีวิต ป้าไม่ค่อยถูกกับตาเท่าไหร่ครับ ป้าไม่ได้รักยายมากเท่ารักตา การแสดงออกต่างๆของป้าเห็นได้ชัด แต่ในฝันป้าดูรักตามากๆเลยนะครับ)


เช้าวันรุ่งขึ้นครับ แม่ได้รับโทรศัพท์จากฝั่งนู้นว่า ตาเสียแล้วนะ ตาหลับแล้วก็เสียไป(ไหลตาย) โดยที่ตาไม่ได้ป่วย หรือมีวี่แววว่าจะเสียเลย
พอผมได้ยินอย่างนั้น เลยนึกถึงฝันขึ้นมาได้
หลังจากนั้นแม่ก็กลับไปงานศพตา

จนถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยฝันถึงทั้งป้า ทั้งตาแล้วครับ จนเมื่อคืนผมฝันถึงยาย ผมค่อนข้างกังวลมากๆ ผมไม่เคยฝันถึงยาย แล้วก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องยาย จนต้องชวนให้เก็บไปฝัน แต่พอมาวันถึงยายโต้งๆแบบนี้ ผมก็อดกังวลไม่ได้ ถึงแม้ในฝัน จะไม่มีใครมาพายายไปไหน แต่สิ่งที่ผมเห็นคือ ยายยิ้มให้กับผม

มันไม่ใช่ครั้งเดียวในชีวิตผมที่ฝันบอกเหตุแบบนี้ มีอีกหลายครั้งมากๆ ที่ฝันบอกเหตุ แต่ก็ไม่หนักถึงขั้นนั้น แล้วเพื่อนๆหล่ะครับ เคยมีใครเป็นแบบนี้บ้างมั้ย???