คือช่วงนี้เรารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อยู่ดีๆก็ร้องไห้ออกมาทั้งๆที่ไม่ได้มีเรื่องอะไรที่ทำให้เราเศร้าเลย หรือเป็นเพราะเป็นคนคิดมากเกินไปคิดเล็กคิดน้อย น้อยใจเก่ง นอยด์เก่งหรืองี่เง่าเอาเเต่ใจ หรือเป็นที่นิสัยของเรา คือเราพยายามไม่คิดมากเเล้วหรืออะไรก็เเล้วมันก็ยังเป็นอยู่ดีเราไปอ่านในกูเกิ้ลมา คือการที่เป็นแบบนี้อาจจะเป็นโรคซึมเศร้าได้ซึ่งเรามีทุกข้อ เวลาจะปรึกษาใครก็ปรึกษาใครไม่ได้ คือเราเป็นคนเฟรนลี่ร่าเริงเกินไป จนไม่มีใครเเคร์ความรู้สึกเราเลยมีเเต่เราอ่ะเป็นคนเเคร์ความรู้สึกพวกเค้าอยู่ฝ่ายเดียว เวลาปรึกษาคนนั้นเค้าก็จะแทรกปัญหาของเค้าสวนเรามาจนเราปรึกษาใครไม่ได้เลย เวลามีคนมาปรึกษาเรา เราก็เป็นผู้ฟังที่ดีตลอดไม่เเทรกคนอื่นเลยเเต่ทำไมเวลาเราต้องการบ้างถึงมีเเต่คนเเทรกเรา หรือการเป็นคนร่าเริงเกินไปจะทำให้เพื่อนไม่เห็นหัวเราเลย? คือถ้าที่เราพิมมาทั้งหมดมันส่อถึงการเป็นโรคซึมเศร้า ซึ่งเราไม่อยากเป็นเลยแบบสุดๆ ทำไงถึงจะให้หายจากอาการพวกนี้คะ?