สวัสดีค่ะ พอดีมีเรื่องราว มาเล่าสู่กันฟัง
เมื่อวันที่21 เมษายน ที่สนามบิน โดฮา ประเทศ การ์ต้า (เจ้าของกระทู้ อาศัยอยู่การ์ต้าค่ะ) มีไฟล์ บินกลับมาไทย ตอน ช่วง2 ทุ่ม ค่ะ
พอถึงเวลาเรียก ขึ้นเครื่อง. ผู้โดยสาร ชั้น businesses ก็ เข้าก่อน ระหว่างทางเดิน เข้าเครื่อง. มี ป้า. กับผู้ หญิง อีกคน เดินตามหลังดิฉัน
และคิดว่าผู้ชาย คนที่อยู่ข้างหน้าดิฉัน คงมาด้วยกัน. ตรงกลางคือ ครอบครัวเรา พ่อแม่ลูก. ป้าเค้าก้อตะโกนคุยกับ ผู้ชายข้างหน้า
ป้า : โห เป็นไงล่ะ ได้ขึ้นเครื่องลำใหญ่ด้วย. นี่ถ้าไม่ใช่ น้องชายสุดที่รัก ไม่ออกค่าตั๋วให้นะ
น้องชาย : หันกลับยิ้มให้ ป้า. (แต่เราไม่ได้หันกลับไปดูนะ ก็เดิน ปกติ )
ป้า : ยังตะโกน ข้ามหัว. ...........จำไม่ได้ว่าพูดไรกัน.
พอสุดงวงช้างถึงประตูเข้าเครื่อง. ลูกสาว วัย 1ขวบ 4 เดือน. ก็ ร้องงอแง ขึ้น มา ปกติ ขึ้นเครื่องประจำ ตั้งแต่อายุ 2 เดือน. นางก็ไม่ ค่อย งอแง นะคะ
สงสัยจะง่วงนอนได้เวลานอนพอดี.2 ทุ่ม อ้อ ลืมบอก เราใส่ชุด อาบาญ่า สีดำ ปิด หน้าเหลือ แต่ลูกกะตาด้วยค่ะ
ป้า : ขณะที่คุยกะ ผู้หญิงที่มาด้วยกัน. ก็ ตะโกน ขึ้นมาว่า
ป้า : โอ้ย. ใครนั่งใกล้ แย่ เลย แบบนี้.
เสียงนางค่อนข้างดัง ค่ะ
เรา : ตะโกนกลับไปว่า. จะพยายามไม่ให้ เค้าร้องรบกวน นะคะ
ผู้หญิง คน ที่มาด้วยกันกับ ป้า เอามือมาแตะหลังเรา. เราไม่ได้หันไปมองหรอกค่ะว่าหน้าตาเป็นยังไงกัน
นางพูดว่า. คงจะกลัวเครื่อง มั้งเนอะ.
แหมๆๆ. เราแค่อยากบอกว่า. เด็ก อ่ะค่ะ. เรารู้ ว่าไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน. แต่เราก็รู้วิธี รับมือ กับเค้า เลือกเวลาขึ้นเครื่องให้ตรงเวลานอน
พาเค้าเล่นให้เหนื่อย เด่วพอขึ้นเครื่องก้อกินนมแล้วหลับยาว. ค่ะ
คุณป้าคะ. ให้โอกาศ เด็กบ้าง แล้วก็ อย่าคิดว่าเค้าจะ ฟัง ภาษาตัวเองไม่ออก อาจจะ โป๊ะแตก ได้นะคะ
ขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ค่ะ
ปล. ระหว่าง ทาง น้องก็ไม่ได้งอแงค่ะ. แค่มี ตอนตื่น. ช่วง สอง ช่วง ให้ นมก้อหลับต่อยาวค่ะ
ขอแก้ไขข้อความ. ค่ะ ที่อยากจะสื่อทั้งหมดนี้คือ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนบนโลก ก็ควรมี มารยาท ค่ะ. จบ..
ทำไมเป็นคนแบบนี้คะ ป้า
เมื่อวันที่21 เมษายน ที่สนามบิน โดฮา ประเทศ การ์ต้า (เจ้าของกระทู้ อาศัยอยู่การ์ต้าค่ะ) มีไฟล์ บินกลับมาไทย ตอน ช่วง2 ทุ่ม ค่ะ
พอถึงเวลาเรียก ขึ้นเครื่อง. ผู้โดยสาร ชั้น businesses ก็ เข้าก่อน ระหว่างทางเดิน เข้าเครื่อง. มี ป้า. กับผู้ หญิง อีกคน เดินตามหลังดิฉัน
และคิดว่าผู้ชาย คนที่อยู่ข้างหน้าดิฉัน คงมาด้วยกัน. ตรงกลางคือ ครอบครัวเรา พ่อแม่ลูก. ป้าเค้าก้อตะโกนคุยกับ ผู้ชายข้างหน้า
ป้า : โห เป็นไงล่ะ ได้ขึ้นเครื่องลำใหญ่ด้วย. นี่ถ้าไม่ใช่ น้องชายสุดที่รัก ไม่ออกค่าตั๋วให้นะ
น้องชาย : หันกลับยิ้มให้ ป้า. (แต่เราไม่ได้หันกลับไปดูนะ ก็เดิน ปกติ )
ป้า : ยังตะโกน ข้ามหัว. ...........จำไม่ได้ว่าพูดไรกัน.
พอสุดงวงช้างถึงประตูเข้าเครื่อง. ลูกสาว วัย 1ขวบ 4 เดือน. ก็ ร้องงอแง ขึ้น มา ปกติ ขึ้นเครื่องประจำ ตั้งแต่อายุ 2 เดือน. นางก็ไม่ ค่อย งอแง นะคะ
สงสัยจะง่วงนอนได้เวลานอนพอดี.2 ทุ่ม อ้อ ลืมบอก เราใส่ชุด อาบาญ่า สีดำ ปิด หน้าเหลือ แต่ลูกกะตาด้วยค่ะ
ป้า : ขณะที่คุยกะ ผู้หญิงที่มาด้วยกัน. ก็ ตะโกน ขึ้นมาว่า
ป้า : โอ้ย. ใครนั่งใกล้ แย่ เลย แบบนี้.
เสียงนางค่อนข้างดัง ค่ะ
เรา : ตะโกนกลับไปว่า. จะพยายามไม่ให้ เค้าร้องรบกวน นะคะ
ผู้หญิง คน ที่มาด้วยกันกับ ป้า เอามือมาแตะหลังเรา. เราไม่ได้หันไปมองหรอกค่ะว่าหน้าตาเป็นยังไงกัน
นางพูดว่า. คงจะกลัวเครื่อง มั้งเนอะ.
แหมๆๆ. เราแค่อยากบอกว่า. เด็ก อ่ะค่ะ. เรารู้ ว่าไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน. แต่เราก็รู้วิธี รับมือ กับเค้า เลือกเวลาขึ้นเครื่องให้ตรงเวลานอน
พาเค้าเล่นให้เหนื่อย เด่วพอขึ้นเครื่องก้อกินนมแล้วหลับยาว. ค่ะ
คุณป้าคะ. ให้โอกาศ เด็กบ้าง แล้วก็ อย่าคิดว่าเค้าจะ ฟัง ภาษาตัวเองไม่ออก อาจจะ โป๊ะแตก ได้นะคะ
ขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ค่ะ
ปล. ระหว่าง ทาง น้องก็ไม่ได้งอแงค่ะ. แค่มี ตอนตื่น. ช่วง สอง ช่วง ให้ นมก้อหลับต่อยาวค่ะ
ขอแก้ไขข้อความ. ค่ะ ที่อยากจะสื่อทั้งหมดนี้คือ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนบนโลก ก็ควรมี มารยาท ค่ะ. จบ..