สวัสดีดีค่ะ นี่ก็เป็นเวลา 2 สัปดาห์กว่าแล้ว ที่หนูนอนไม่หลับ เกิดขึ้นจากความเครียดหลายๆเรื่อง เรื่องเงิน เรื่องเรียน ครอบครัว ก่อนหนูจะนอนหลับได้ต้องผ่านความคิดพวกนี้ค่ะ  มาทราบกันเลยว่าหนูต้องผ่านเรื่องราวอะไรบ้างก่อนจะนอนหลับ
           หัวสมองของหนูคือมักจะคิดเรื่องที่ฟุ้งซ่าน คิดมาก คิดเรื่อยเปื่อย คิดเผื่อไว้ หนูร้องไห้ก่อนนอนทุกครั้ง เหมือนเสียใจอะไรมามากมาย (แต่ก็ไม่ได้เสียใจอะไรขนาดนั้นหนิ่)  ทุกวันนี้หนูเกลียดตอนกลางคืนมากที่สุด หนูรู้สึกทรมาน หนูท่องพุทธโท ตามจังหวะการหายใจเข้าออกตลอดก่อนนอน  แต่ก็ไม่ได้ผลเลย หนูเคยปรึกษาแม่ อยากพบจิตแพทย์ แต่แม่บอกว่า อาจจะไม่เกี่ยวกัน หนูบอกแม่ว่า บ้างครั้งหนูอยากฆ่าตัวตาย ทั้งที่ปัญหามันก็ไม่ได้ใหญ่มากเลย ครอบครัวก็ไม่ได้กดดันอะไรแต่หนูไปเอาความเครียดมาจากไหนเยอะแยะก็ไม่รู้.
           ช่วงตอนกลางวัน หนูมีอารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวดี เดี๋ยวน้อยใจ เดี๋ยวอยากร้องไห้ เหมือนคนเอาแต่ใจ แต่หนูรู้ตัวนะคะว่าหนูไม่ได้เอาแต่ใจ สมองมันสั่งให้มีอารมณ์มากมายในเวลาที่ใกล้เคียงกัน หนูประสบปัญหาแบบนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ นี่คือเวลา 22.53 หนูพยายามจะหลับตั้งแต่ที่ 22.00 แล้วค่ะ ก่อนหนูจะตั้งกระทู้นี้ ใช่ค่ะหนูนอนไม่หลับและร้องไห้มาแล้ว ซึ่งหนูต้องการระบายกับใครสักคน แต่ทุกคนก็นอนกันหมดแล้ว. ใครคนใดพอจะแนะนำ หรือทำให้อาการแบบนี้หายไป แนะนำและช่วยหนูหน่อยนะคะ (ศรีธัญญาหนูก็ยอมไปค่ะ)

ปล.ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ. หวังว่าหนูจะได้มีชีวิตที่สดใสใหม่นะคะ. ขอบคุณอีกครั้งจากใจจริง. 
ปล. 2 หนูอายุ 19 ปีค่ะ จะเข้า 20 ปีนี้. เดือน 7.