การที่เราอยู่กับแม่ หาอาหารให้ ดูแลทำความสะอาด บ้าน เสื้อผ้า ที่นอน เช้ามาเราก็ต้องคอยถามแม่ทุกวันว่าวันนี้จะกินอะไร แกก็บอกว่าเดี๋ยวออกไปกินข้างนอก คนที่ไม่รู้จักแม่ดีเค้าก็คิดว่าทำไมปล่อยให้คนแก่อายุเกือบเก้สิบ ออกไปหาข้าวกินเอง จริงๆ ก็ไม่ได้อยากปล่อยหรอกนะ แต่แม่เป็นคนดื้อ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ซื้อมาแล้วไม่ชอบก็ไม่กิน ต้องทิ้ง เราลองมาแล้วซื้อมาให้สุดท้ายก็ต้องทิ้ง เพราะแม่ออกไปหากินที่ตลาด เราเองก็ต้องทำงานเงินเดือนน้อยกว่าเด็กป.ตรีจบใหม่เสียอีก ไหนจะต้องให้แม่รายเดือน ไหนจะต้องคอยหาอาหารให้ หมอนัดก็ต้องขาดงานไป เพราะเค้าให้เป็นรายวัน บ่อยครั้งที่เราจะอารมณ์เสีย ดุแม่ และบ่นที่แม่ดื้อ ซื้ออะไรให้ก็ไม่กิน ไม่ถูกใจ ไหนจะต้องเหนื่อยกับงานบ้านอีก เราเลิกโอทีกลับมายังต้องมาทำงานบ้านอีก กวาด-ถูบ้าน(ทุกวันถ้าไม่ทำจะมีคำพูดจิกกัดจากบุคคลที่สาม) ซัก-รีดผ้า (2-3 ครั้งแต่สัปดาห์) เช้าก็ต้องรีบตื่นเพื่อหาอาหารให้แม่ กลางวันก็ต้องกลับมาดูแม่ (รง.อยู่ไม่ไกลบ้านนัก) กลางคืนก็ต้องนอนเฝ้าหน้าห้องแม่ (ใครเคยนอนเฝ้าผู้สูงอายุคงจะรู้ว่าเป็นไง) เรื่องการพักผ่อนเพียงพอไม่ต้องพูดถึง ตอนนี้ตัวเองก็ป่วยเป็นธัยรอยด์เป็นพิษ เหนื่อยไม่ไหวยังไงก็ต้องทน

แต่ตอนนี้เราเริ่มคิดแล้วว่าเราทำไปเพื่ออะไร ทนอยู่ที่นี่เพื่ออะไร ก่อนหน้านี้เราเคยมีแฟนอยู่อด้วยกันที่บ้าน แต่เค้าเข้ากับพี่สาวเราไม่ได้  เค้าเคยชวนเราออกไปอยู่ข้างนอก แต่เราไม่ไปเพราะเป็นห่วงที่บ้าน สุดท้ายก็เลิกกัน 

ประเด็นคือ  เมื่อวานแม่หนีไปบ้านพี่สาวโต ไปบอกเค้าว่าอยากได้คนมาอยู่เป็นเพื่อน คอยหาอาหารให้ เพราะไม่มีใครหาให้กิน เลยเป็นเรื่องใหญ่โต พี่ชายคนโตก็มาพูดว่า อย่าไปตามใจแม่ซื้อไรมาให้กินก็ต้องกิน อย่าให้ออกไปข้างนอก เราบอกว่าทำอย่างนั้นได้รึ เคยแล้วไงขนาดซื้อของที่แม่ชอบยังไม่กินเลยจะให้ทำไง บอกให้เราทำกับข้าวให้ อื้ม....แค่นี้ยังเหนื่อยไม่พอ ทำไม่ไม่ช่วยกันบ้านก็ไม่ได้อยู่ไกลกันเลย แต่กลับพูดทำนองว่ามันเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องทำ การที่เราทิ้งชีวิตตัวเองเพื่อดูแลแม่ กลับกลายว่านี่คือหน้าที่ๆ เราต้องทำหรือ แล้วพี่ๆ ละ มีครอบครัวแล้วไม่ต้องดูแลแม่กันเลยหรือ แม่ไปหาทีก็รีบโทรตามให้ไปพากลับ เคยคิดจะช่วยดูแลไหม อายุ 50-60 นี่ยังบอกว่ามีภาระอีกรึ วันหยุดพาเมียไปเที่ยวตจว. แต่แม่อยู่ใกล้แค่นี้ไม่มาดู แถมยังว่าเราสร้างเวรสร้างการ ทำบาปทำกรรม กับการที่เราดุแม่ที่แม่ดื้อ ไม่เคยด่า ไม่เคยตี ถ้าผิดก็ตรงที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ทั้งเหนื่อย ทั้งเครียด ถ้าสิ่งที่เราทำเป็นบาป แล้วการที่ไม่เคยเลี้ยงดู ไม่เคยดูแล เงินไม่ส่งเสีย เจ็บป่วยไม่ต้องพูดถึงนะ เพราะเค้าสั่งให้รักษาบัตรทอง พาครอบครัวตัวเองไปเที่ยว แต่กับแม่บอกว่าแกแก่แล้ว ไม่อยากให้ลำบากนั่งรถ แต่ก็ยังมีดีที่พาไปกินข้าวปีละครั้งแล้วถ่ายรูปลงเฟส 

สิ่งที่เราทำมันเป็นการสร้างเวร-กรรม สร้างบาปใช่ไหม