จขกท คือ ก้อพอเจ็บมาบ้าง รู้ซึ้งถึงภาวะแบบนั้นก้อพอสมควร  เสียใจ ล่องลอย
สติหลุดไปพักใหญ่
คือปากอ่ะพูดตลอดว่าไม่อยากรักใครแล้ว   แต่ลึกๆแล้วในใจก้อยัง อยากเจออยากมีคนที่ดีดีเข้ามา ปลูกต้นรักด้วยอยู่ดี
แต่แค่อาจจะไม่ออกตัวแรงเหมือนก่อน ๆ


คือยังโหยหา เพื่อที่จะมากลบเกลื่อนรอยแผลนั่นล่ะค่ะ
หรือเพราะ จขกท ยังเจ็บไม่พอ เจ็บไม่สุด
งี้หรอ

สำหรับบางคนที่เข็ดจริง เค้าตัดขาดจากความโหยหา ความรักได้อย่างเด็ดขาดมันจริงหรอ