คือเรามีปัญหากับเเฟนเรื่องจุกจิกบ่อยมากบางครั้งทะเลาะกันจากเรื่องเล็กๆกลายเป็นเรื่องใหญ่โต จนบางทีเราหลุดทุบตีเค้า ช่วงเเรกทีคบกันเวลาทะเลาะกันเราชอบหยิกชอบต่อยกำเเพงชอบทำตัวเองเพื่อให้ตัวเองใจเย็นขึ้นเพราะเวลาเราเจ็บเราจะเริ่มมีสติ เเต่พอตอนนั้นเเฟนเห็นเเฟนก็เอามือเราไปต่อยหน้าเค้าให้เราหยุดทำหลังจากนั้นเรื่อยมาเราก็จะหลุดทำกับเเฟนเเทนเรื่อยๆเเต่เค้าก็ยอมเรารู้สึกว่าเรายั้งมือหรืออารมตัวเองไม่ได้เพราะพอทะเลาะกันหนักเค้าก็จะเร้าให้เราทำเค้าต่อยเค้าตบเค้า เราพยายามคุมสติไม่ให้หลุดเเต่บางทีก็หลุดจนได้ เรากับเเฟนเป็นคนใจร้อนมากๆทั้งคู่ซึ่งต่างคนต่างไม่ชอบเเต่ก็พยายามปรับเเต่บางอย่างเราก็กับเค้าก็ปรับไม่ได้เเละบางอย่างก็เป็นมากขึ้น เรารู้สึกยอมท้อเราบอกเลิกเค้าหลายรอบมากๆ เเต่เค้าก็ไม่ยอมไป เค้าบอกว่าเค้าไม่มีที่ไปเค้าเคยบอกว่าเป็นคนขาดความรักความอบอุ่นจากที่บ้าน เราก็สงสารเค้าเเต่ไม่รู้ว่าทำไมเราถึงยังทำเเบบนี้เรื่อยๆ จนพอเย็นลงทั้งคู่เราถึงมานั่งสงบสติอารมเเละใจเย็นเเล้วพอผ่านไปเราก็จะทะเลาะกันอีกเรื่องเล็กๆตลอดจนใหญ่โต บางครั้งถ้าเค้าไม่หยุดร้อนใส่เราถ้าเราไม่ร้อนกับเค้าก็จะไม่ยอมพูดดีๆกับเรา บางทีเราก็พยามเย็นเค้าพยามเย็นเเต่ทำได้เเค่บางช่วงเเล้วมันก็วนลูปอยู่เเบบนี้   
เค้าทำดีกับเราทุกอย่างไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงหรืออะไรเลย นอกจากเรื่องความใจร้อนเเละขี้หงุดหงิดมากๆของเรากับเค้า
คือเราคิดว่าเราเครียดกับทุกอย่างมากเกินไปเเล้วเราเหมือนเป็นคนมีอีโก้เวลาทะเลาะกันจนนบางทีเรารู้สึกเหมือนจะเป็นประสาท
เเต่ทุกวันนี้เค้าก็พยายามปรับทุกอย่างลงช่วงเเรกเค้าใจร้อนกว่าเรามากๆจนช่วงหลังเราไม่ยอมจนเลยเถิดมาจนถึงตอนนี้ เรารู้สึกเเย่มากไม่รู้จะต้องทำยังไง