บทความนี้เป็นงานสารคดีและเป็นบทความต่อเนื่องจากบทความตามลิงค์นี้นะครับ
https://ppantip.com/topic/38494098
ส่วนบทความเรื่องสำรวจความน่าอยู่ของเมืองขอนแก่นมีเนื้อหาดังนี้ครับ
หลงขอนแก่น
สำหรับผมแล้วขอนแก่นไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว สถานที่น่าดึงดูดใจในเมืองขอนแก่นมีน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับขนาดของพื้นที่กว่า ๑๐,๐๐๐ ตารางกิโลเมตรของจังหวัดขอนแก่น จากวันแรกที่ผมมาขอนแก่นถึงวันนี้สถานที่ที่ผมอยากไปซ้ำในขอนแก่นมีไม่กี่แห่ง เช่น พระธาตุหนองแวงบึงแก่นนคร ตลาดคำไฮบึงหนองโคตร ตลาดต้นตาล และมหาวิทยาลัยขอนแก่น ด้วยความใหญ่โตของพื้นที่การเดินทางไปจังหวัดอื่นเป็นเรื่องเปลืองเวลา การมีชีวิตอยู่ในจังหวัดขอนแก่นจึงค่อนข้างจำเจจนน่าเบื่อ โดยเฉพาะผมที่วางเป้าหมายในการเดินทางเพื่อตามหาบ้านหลังที่ ๓ บ้านที่มีไว้เพื่อพักผ่อน เที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ บ้านที่มีไว้หลีกหนีชีวิตการทำงานในกรุงเทพฯ ขอนแก่นจึงตอบสนองความต้องการผมไม่ได้
เพราะขอนแก่นจะไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว ขอนแก่นจึงเป็นเมืองที่น่ามาอยู่น่ามาใช้ชีวิต บรรยากาศในเมืองที่ส่วนใหญ่เงียบๆ ไม่วุ่นวาย ความสัมพันธ์ของคนในเมืองขอนแก่นเป็นเรื่องของคนในพื้นที่ ความเข้าใจกัน ความเห็นอกเห็นใจ ความไว้ใจ ความเป็นพี่เป็นน้องจึงสูง คนขอนแก่นคุยง่าย ไม่มองคนแปลกหน้าเป็นคนอื่น กล่าวคือ คนขอนแก่นไม่มองคนแปลกหน้าว่าเป็นลูกค้า เป็นนักท่องเที่ยว เป็นผู้ใช้บริการ การเปิดใจ การสื่อสารทุกอย่างเป็นมิตร ขอนแก่นจึงเป็นเมืองของผู้คนที่โดดเด่นกว่าสถานที่ภายในจังหวัดขอนแก่น
ผู้คนในจังหวัดขอนแก่นมีส่วนสำคัญที่ทำให้จังหวัดนี้มีสีสัน ชาวขอนแก่นจะเริ่มวุ่นวายในตอนเช้าก่อน ๘ โมงเช้า เด็กนักเรียน พนักงานบริษัท และข้าราชการจะถาโถมเต็มถนนในยามเช้า ก่อนจะหายลับเงียบสงบในยามสาย และคึกคักวุ่นวายกับการกินและพักผ่อนในยามเย็น เมืองขอนแก่นในยามสายจึงเหมือนเมืองร้าง ทุกอย่างนิ่ง เงียบ และสงบ ไม่รู้ว่าผู้คนในเมืองหนีไปหลบซ่อนอยู่แถวไหน แต่พอถึงตอนเย็นผู้คนในเมืองนี้ไม่รู้มาจากไหนมากมายมหาศาล โดยเฉพาะในช่วงเทศกาลสำคัญที่จะเกิดคลื่นมหาชนหลั่งไหลมาร่วมงานแบบแน่นเอี้ยด
เพราะเมืองขอนแก่นเป็นเมืองของผู้คน เมืองขอนแก่นจึงทำหน้าที่รับใช้คนขอนแก่นเอง คนขอนแก่นจึงมีอิทธิพลและบทบาทในการพัฒนาเมือง เพื่อให้เมืองพัฒนาคน ต่างจังหวัดอื่นที่ที่วางหน้าที่เป็นเมืองท่องเที่ยว เมืองการค้า และเมืองอุตสาหกรรม จนการท่องเที่ยว การค้า และอุตสาหกรรมใหญ่และสำคัญกว่าผู้คน ปัญหาที่ตามมาของเมืองท่องเที่ยว เมืองการค้า และเมืองอุตสาหกรรมจึงไม่ใช่ปัญหาของคน เมืองและจังหวัดเหล่านี้จึงไม่มีความน่าอยู่ ต่างจากขอนแก่น
สำรวจความน่าอยู่ของเมืองขอนแก่น
ส่วนบทความเรื่องสำรวจความน่าอยู่ของเมืองขอนแก่นมีเนื้อหาดังนี้ครับ
หลงขอนแก่น
สำหรับผมแล้วขอนแก่นไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว สถานที่น่าดึงดูดใจในเมืองขอนแก่นมีน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับขนาดของพื้นที่กว่า ๑๐,๐๐๐ ตารางกิโลเมตรของจังหวัดขอนแก่น จากวันแรกที่ผมมาขอนแก่นถึงวันนี้สถานที่ที่ผมอยากไปซ้ำในขอนแก่นมีไม่กี่แห่ง เช่น พระธาตุหนองแวงบึงแก่นนคร ตลาดคำไฮบึงหนองโคตร ตลาดต้นตาล และมหาวิทยาลัยขอนแก่น ด้วยความใหญ่โตของพื้นที่การเดินทางไปจังหวัดอื่นเป็นเรื่องเปลืองเวลา การมีชีวิตอยู่ในจังหวัดขอนแก่นจึงค่อนข้างจำเจจนน่าเบื่อ โดยเฉพาะผมที่วางเป้าหมายในการเดินทางเพื่อตามหาบ้านหลังที่ ๓ บ้านที่มีไว้เพื่อพักผ่อน เที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ บ้านที่มีไว้หลีกหนีชีวิตการทำงานในกรุงเทพฯ ขอนแก่นจึงตอบสนองความต้องการผมไม่ได้
เพราะขอนแก่นจะไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว ขอนแก่นจึงเป็นเมืองที่น่ามาอยู่น่ามาใช้ชีวิต บรรยากาศในเมืองที่ส่วนใหญ่เงียบๆ ไม่วุ่นวาย ความสัมพันธ์ของคนในเมืองขอนแก่นเป็นเรื่องของคนในพื้นที่ ความเข้าใจกัน ความเห็นอกเห็นใจ ความไว้ใจ ความเป็นพี่เป็นน้องจึงสูง คนขอนแก่นคุยง่าย ไม่มองคนแปลกหน้าเป็นคนอื่น กล่าวคือ คนขอนแก่นไม่มองคนแปลกหน้าว่าเป็นลูกค้า เป็นนักท่องเที่ยว เป็นผู้ใช้บริการ การเปิดใจ การสื่อสารทุกอย่างเป็นมิตร ขอนแก่นจึงเป็นเมืองของผู้คนที่โดดเด่นกว่าสถานที่ภายในจังหวัดขอนแก่น
เพราะเมืองขอนแก่นเป็นเมืองของผู้คน เมืองขอนแก่นจึงทำหน้าที่รับใช้คนขอนแก่นเอง คนขอนแก่นจึงมีอิทธิพลและบทบาทในการพัฒนาเมือง เพื่อให้เมืองพัฒนาคน ต่างจังหวัดอื่นที่ที่วางหน้าที่เป็นเมืองท่องเที่ยว เมืองการค้า และเมืองอุตสาหกรรม จนการท่องเที่ยว การค้า และอุตสาหกรรมใหญ่และสำคัญกว่าผู้คน ปัญหาที่ตามมาของเมืองท่องเที่ยว เมืองการค้า และเมืองอุตสาหกรรมจึงไม่ใช่ปัญหาของคน เมืองและจังหวัดเหล่านี้จึงไม่มีความน่าอยู่ ต่างจากขอนแก่น