เราเป็นพี่คนโต เราดหมือนถูกเอาเปรียบตลอด เพียงเพราะมีคำว่า "น้อง"
เราเป็คนอ่อนไหวง่าย ขึ้นเสียงนิดหน่อยก็ซึมแล้ว เราต้องตื่นมาทำทุกอย่างภายในบ้าน และเราก็อาจจะมีโรคประจำตัว (เหนื่เยง่าย) แต่เราก็ทำเพราะเป็นหน้าที่ แต่กับน้องนอนตื่นสายไม่เคยว่า ทั้งๆที่โตพอสมควรแล้ว ควรจะแบ่งเบาภาระได้บ้าง เช่นวันนี้ เรายังไม่ได้ทำงาน ไม่มีเงิน เราก็บอกเหตุผลว่าทำไม ถึงทำกับข้าวช้า แล้วก็ด่า ขึ้นเสียง เราต้องทนเอา ให้ดวลาตรงนั้นผ่านไป ล่ะมาแอบร้องไห้คนเดียว เราไม่เข้าใจว่ายึดติดกับคำว่าพี่ เพราะเพียงแค่เกิดก่อน ทำไมต้องทำทุกอย่าง ด่าก็ด่าคนที่เป็นพี่ก่อน อะไรก็ต้องขึ้นพี่ก่อน. เปรียบเทียบกับคนอื่นบ้าง บางทีโดนว่าบ่อยๆจนอยากอยู่คนเดัยวไปเลย
เป็นพี่คนโต ผิดทุกอย่างจริงๆหรอ
เราเป็คนอ่อนไหวง่าย ขึ้นเสียงนิดหน่อยก็ซึมแล้ว เราต้องตื่นมาทำทุกอย่างภายในบ้าน และเราก็อาจจะมีโรคประจำตัว (เหนื่เยง่าย) แต่เราก็ทำเพราะเป็นหน้าที่ แต่กับน้องนอนตื่นสายไม่เคยว่า ทั้งๆที่โตพอสมควรแล้ว ควรจะแบ่งเบาภาระได้บ้าง เช่นวันนี้ เรายังไม่ได้ทำงาน ไม่มีเงิน เราก็บอกเหตุผลว่าทำไม ถึงทำกับข้าวช้า แล้วก็ด่า ขึ้นเสียง เราต้องทนเอา ให้ดวลาตรงนั้นผ่านไป ล่ะมาแอบร้องไห้คนเดียว เราไม่เข้าใจว่ายึดติดกับคำว่าพี่ เพราะเพียงแค่เกิดก่อน ทำไมต้องทำทุกอย่าง ด่าก็ด่าคนที่เป็นพี่ก่อน อะไรก็ต้องขึ้นพี่ก่อน. เปรียบเทียบกับคนอื่นบ้าง บางทีโดนว่าบ่อยๆจนอยากอยู่คนเดัยวไปเลย