ตามหัวข้อครับ ถ้าห่างกับแฟนผมต้องแชทคุยตลอด แฟนผมก็หงุดหงิดว่าจะคุยอะไรทั้งวัน ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่หงุดหงิดผมขนาดนี้ แต่เมื่ออาทิตย์ก่อนทะเลาะกันแรงมากแต่ไม่ได้เจอหน้ากันเลย พอปรับความเข้าใจได้ แฟนผมก็ไม่ค่อยเหมือนเดิม เค้าบอกไม่รู้สึกอะไรแล้ว เฉยๆกับผม แต่เค้าบอกไม่ได้เบื่อ อยู่ไปแบบนี้ได้ แต่ผมไม่โอเค เพราะเมื่อก่อนเค้าใส่ใจผมกว่านี้ คอยถามตลอดทำอะไร อยู่ไหน กินอะไรหรือยัง เค้าบอกยังไม่อยากเจอ แต่ผมร้องไห้ทุกวันเค้าก็รับรู้ แต่เค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิม ผมอยากให้เค้าใส่ใจผม รู้สึกดีกับผมเหมือนเดิม ผมเป็นคนใจร้อน แฟนผมชอบบอกให้รอ แต่บางทีก็รอนานเกินไปมั้ยผมก็ไม่รู้ เมื่อคืนคุยกันผ่านแชทนาทีต่อนาที แต่อยู่ดีๆแฟนก็หายไปเลยเป็นชั่วโมง ผมโทรไปก็ไม่รับ ผมเค้ามาบอกว่าไปข้างนอกมาชาร์จโทรศัพท์ไว้ ผมก็น้อยใจ แล้วเค้าก็บอกว่าจะอะไรนักหนาแค่ไม่ได้บอก ผมก็ร้องไห้ใส่เค้า ผมคิดว่าถ้าเกิดเกิดอุบัติเหตุกับเธอผมจะรู้ได้ยังไงไปไหนก็ไม่บอกกันสุดท้ายผมก็ต้องเป็นฝ่ายขอโทษทั้งๆที่ผมควรได้รับคำขอโทษมากกว่า ผมเปลี่ยนตัวเองเยอะมากสำหรับคนนี้ อยากทำให้เค้าแคร์ความรู้สึกผมบ้าง แค่นี้จริงๆ
จิตใจต้องการคุยกับแฟนตลอดเวลา