แฟนผมเป็นคนขี้หงุด ขี้รำคาญ ชอบพูดทำร้ายจิตใจผม บางทีก็น่ารักปานนางฟ้าบางทีก็โมโหร้าย เราคบกันได้เกือบ ๆ ครึ่งปีแล้วครับ ในช่วงแรกๆก่อนที่จะคบกันเค้าดีมากครับ ใส่ใจผม ชวนผมคุย โทรหาผมตลอด พอเริ่มหลังๆ ออกลายอยากเป็นส่วนตัวมากขึ้น เริ่มไม่ค่อยอยากคุย อยากพูด เหมือนเค้าเบื่อๆผม แต่ก็มีทักมาคุยบ้างเวลาผมเงียบไป พักหลังๆ มักบ่นว่ารำคาญผม ไม่อยากคุย พูดมาก น่ารำคาญ ทั้งๆที่ไม่กี่วันก่อนเค้าก็ยังดีกับผมอยู่เลย ผมสังเกตว่าคงไม่เกี่ยวกับปจด มันแล้วแต่อารมร์ของเขา เขาอยากคุยก็จะโทรมา ผมไม่เคยเซ้าซี้ ทักไปกวนหรือรำคาญเลย บางทีผมก็เงียบๆ เค้าก็ทักมาคุยผมก็คุยกลับ เวลาเค้าชวนผมทะเลาะผมก็ใจเย็นพูดดีด้วยตลอด เรื่องส่วนใหญ่ที่ทะเลาะกันก็เรื่องไร้สาระ อย่างบางเรื่องเค้าชวนผมทะเลาะเพราะผมไม่ทำอย่างนี้ พอเค้าทำอย่างนี้ผมพูดกลับไปบ้าง เค้าก็หาว่าผมคิดมาก น่ารำคาญ เบื่อคนคิดมาก แล้วก็เค้าเป็นผุ้หญิงที่กินเหล้า ชอบเที่ยวกลางคืน ผมก็เที่ยวครับ แต่ไม่หนักเท่าเค้า เลยเป็นห่วง พอผมห่วงก็รำคาญผม ทั้งๆที่บางครั้งแค่ถามว่าทำอะไรอยู่ เค้าก็จะตอบกลับว่าทำไมมีอะไร หรือเวลาถามว่าอยู่ไหน เค้าก็จะตอบว่าแถวนี้แหละ ผมเลยไม่ค่อยอยากเชื่อใจเค้า

**ที่สำคัญผมเคยเลิกกับเค้าครั้งนึงครับแล้วกลับมาคืนดีกัน ช่วงที่กลับมาคืนดีกันแล้ว แฟนผมก็คงคุยกับคนอื่นอยู่เพราะผมเห็นจากเฟสของผุ้ชายคนนั้น ที่แฟนผมไปตอบในเม้นแล้วเค้าบอกว่า "ไม่มีแฟน" ** ซึ่งเป็นช่วงที่กลับมาคืนดีกัน ผมก็เจ็บแปล๊บๆ เลยเก็บไว้ไม่ถาม เวลาผมถามอะไรก็ทะเลาะตลอด หาว่าผมคิดมาก ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องที่ควรจะต้องถาม แล้วผู้ชายคนนี้ก่อนหน้าที่ผมจะเป็นแฟนกับแฟนผม เขาก็คุยกับแฟนผมมาก่อนแล้วครับ ผมเห็นในเม้นในทำนองว่า ทำไมไม่ขอเป็นแฟนล่ะ ผู้ชายก็เหมือนพูดปัดๆ ไม่เอาไปครับ ผู้ชายคนนี้มีเงิน มีงาน มีครบหมด และอายุมากกว่าแฟนผม แฟนผมทำงานแล้วครับ ส่วนผมยังคงเรียนอยู่ และอายุเราห่างกันแต่ไม่มากครับ  

ในวันนี้ผมรถชนไม่มีการถามว่าเป็นอะไรไหม ไม่ห่วงผมเลยสักนิด กินข้าวเล่นเฟส สบายใจ บอกแค่ว่าให้ไปทำบุญ ผมน้อยใจมากเลยครับ เคยทุ่มทุกอย่างในช่วงที่เค้าอยากคุยกับเรา เค้าเองก็นอนดึก ผมก็ต้องอยุ่ดึกคุยกับเขา ไม่ว่าผมจะมีงานที่ต้องทำ หรือเรียน ต้องทำหลายๆอย่าง ตั้งแต่เช้าผมเองก็ทนเพราะรักเขามาก แต่เหมือนตอนนี้เค้าเบื่อและไม่ใส่ใจผมแล้วครับ เค้าเคยบอกว่าเค้าโตแล้วเค้ารู้อะไรควรไม่ควร ผมเองก็ไม่รุ้เชื่อได้ไหม แต่ทางครอบครัวเขามีปัญหาเรื่องคบชุ้อยู่ เขาเองก็เหมือนจะเกลียดแบบนั้น

ผมไม่เข้าใจเลย ตอนนี้อยากเลิกมากครับแต่รู้สึกเสียดายความสันพันธ์และทุกสิ่งทั้งเวลาและอะไรหลายๆอย่างที่ผมเคยให้ไปเลยพยายามประคอง ตอนเลิกกันครั้งแรกเค้าเสียใจมาก ผมเห็นเค้าร้องไห้ผมเลยไม่อยากให้เค้าร้องไห้อีกครั้ง
เวลาทะเลาะกันผมก็ง้อตลอด ยอมทนเพราะบางทีเค้าก็พูดดี บางทีเค้าก็พูดจาไม่ดี
เค้าไม่เคยถามผมก่อนเลยครับ ไม่ว่าจะทำอะไร กินข้าวยัง มักส่งรูปว่าตัวเองทำอะไรอยู่มาให้ผม แล้วก็เค้าซื้อแหวนคู่ให้เราสองคนครับ แหวนเพชรเม็ดเล็กๆ ราคาไม่กี่พัน  ผมเองไม่เข้าใจความรู้สึกเค้าเลยครับ ผมเป็นคนที่รักใครแล้วรักเดียวใจเดียว ใส่ใจความรู้สึกแฟนตลอด พอมาเจอแบบนี้ผมท้อมากครับ ผมวางแผนที่จะทำอะไรๆ หลายๆอย่างเพื่อเค้าก็ไม่อยากทำเพราะเสียดายความรู้สึก ในวันที่ผมจบ ผมเองก็มีแผนที่จะขอเค้าแต่งงาน แต่เหมือนคงจะไปไม่รอด ถ้าเค้ายังเป็นแบบนี้

** ผมต้องทำยังไงดีครับ ถ้าเลิกกันมันก็คงเป็นเหมือนเหตุผลงี่เง่าที่ผมทนเธอไม่ได้ หรือผมคิดมากไปเอง ใครเคยเจอแบบนี้แล้วไปรอด หรือมีวิธียังไงให้แฟนปรับตัวหรือดีขึ้นช่วยบอกหน่อยครับ