ครอบครัวผมมี 5 คน มีพี่น้อง 3 คน ผมเป็นคนกลาง พี่ชาย อายุ 30 ปี ผม 25 ปี น้องชาย 19 ปี พ่อเป็นตำรวจ แม่เป็นนักการเมือง ฐานะการเงินก็ดีระดับคนมีฐานะพอสมควร ไม่ได้มีปัญหาหนี้สิน หรือการเงินใดๆดูภายนอกแสนจะอบอุ่มแต่ภายในมันคนละเรื่อง แต่ละคนถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน
1.คนแรกเลี้ยงแบบตามใจ สมัยวัยรุ่นนักเรียนซื้อมอเตอร์ไซด์ซื้อมอไซด์ 2 คันให้ใช้ โตมาอีกนิด ซื้อรถเก๋งใหม่ให้ 1 คัน การเลี้ยงจะแบบตามใจ ำพ่อแม่ซื้อให้ทุกอย่าง ลักษณะแบบว่าอยากได้อยากทำอะไรก็ทำ พ่อแม่ตามใจ
1.1) ผลออกมามีนิสัย เป็นคนที่ไม่ติดดิน มีรสนิยมค่อนข้างสูง เป็นคนตัดสินใจเร็วไม่ค่อยรอบคอบวางแผน ทำงานจนอายุ 30 แล้วแต่ยังมีวุฒิภาวะแบบเด็ก อยากทำอะไรก็ทำ พ่อแม่จะว่าอะไรไม่ได้
2. คนกลางคือผม พ่อแม่เลี้ยงแบบไม่ตามใจ และไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ วัยเด็กนักเรียนบ้านอยู่ต่างอำเภอเข้ามาเรียนหนังสือในตัวจังหวัด เป็น รร.ประจำจังหวัด ขนาดใหญ่ นร.ราว 5000+ คน รร.ติดอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศ ตอนนั้น ม.1 ม.2 ประมาณ ปี 2549 มันมีความจำเป็นต้องมีมือถือ เพราะว่าเรามาเรียนในเมืองการเดินทางกลับบ้านต่างๆ มือถือมีความสำคัญมาก ตอนนั้นราคาประมาณ 2000-3000 บาท แต่ผลออกมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรจดเบอร์ใส่กระดาษแล้วไปกดโทรหยอดเหรียญตามตู้เอา55+ วัยนักเรียนเป็นเด็กค่อนข้างขยัน ขึ้นรถกลับมาถึงบ้านก็ 6 โมงเย็นทำงานการบ้านจนถึง ตี 2 โดนพ่อด่าประจำจ้า ทำไมไม่หลับไม่นอน จะอะไรหนักหนา จนถึงเรียนมหาลัยไปเรียนต่างจังหวัดจ้า จะกลับบ้านทีไรต้องขี่มอไซด์มาเองกลับเองจ้า พ่อแม่จะไม่มารับเลยใช้เวลาขี่ประมาณ 3 ชม. ระยะทางประมาณ 120 กม. เป็นทางเขา ไม่มีรถสายอะไรเลยวิ่งผ่านมาที่บ้าน ก็อดทนเอาจนจบมหาลัย
2.2) ผลออกมามีนิสัย ผมมักจะดิ้นรนทำอะไรด้วยตัวเองไปสอบ หรือสมัครงานต่างๆจะดิ้นรนหาเองทำเอง พ่อแม่ไม่ต้องไปส่งอะไร ผมเป็นคนติดดินชอบกินอะไรง่ายๆ อยู่ง่ายๆ มีรสนิยมแบบของถูกๆ ตอนเป็นนักเรียนมันก็มีความน้อยใจอยู่นะ จนครูแนะแนวต้องเข้ามาปลอมใจท่านก็บอกว่าท่านก็เป็นเหมือนเราเป็นลูกคนกลาง การเลี้ยงดูก็จะเหมือนๆที่ผมเจอ จนผมปลอบใจตัวเองสำเร็จผมก็ไม่น้อยใจอะไรเลยตั้งแต่ตอนนั้นมา ความเข้มแข็งเราก็มีขึ้นเรื่อยๆเปลี่ยนจากความน้อยใจ เรามองเป็นเรื่องปกติไป พี่ น้อง จะได้อะไรจากพ่อแม่เราก็เฉยๆไป ส่วนพี่ได้รถใหม่ ไอ้เราได้รถเก่าของแม่จ้า 55+ ไม่ซีเรียส ไม่ขอด้วย การเลี้ยงแบบนี้มันทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ยิ่งขึ้น ผมเป็นคนสุขุม ไม่ค่อยพูดมาก ผมพยายามขยันดิ้นรนหมั่นเพียรตัวเองจนจบ ปริญญา 3 ใบ ได้แก่ ป.ตรี 2 ใบ รัฐศาสตร์+นิติศาสตร์ ป.โท 1 ใบ รัฐศาสตร์ ตอนนี้ก็ทำงานส่วนราชการ
3. คนเล็ก อายุ 19 ปี พ่อแม่เลี้ยงดูแบบโคตรตามใจมากๆ ตอนอยู่ชั้น ป.4 พ่อแม่ซื้อมือถือให้ใช้แล้ว อยากได้อะไรเสื้อผ้าหน้าผม แบรนดฺ์เนมราคาเท่าไหร่จ่ายหมด อยู่มัธยม มือถือไอโฟนออกใหม่แพงแค่ไหนจัดหมดจ้า เปลี่ยนทุกปี ไอ้เราตอนนั้นอยู่มหาลัยใช้แอนดรอยเครื่องยังไม่ถึง 8 พัน 55+ ใช้เครื่องเดียวจนจบ ตลกมาก น้องอยากได้มอเตอร์ไซด์ คันประมาณ 90,000 บาท พ่อกำลังจะซื้อให้จ้า เราสงสารพ่อเลยขอสละให้มอเตอร์ไซด์ของเราเป็น scopy คันเล็กให้เขาไปพยายามเจรจาตั้งนานจนเขายอมเอา กลายเป็นว่าเลี้ยงลูกด้วยการใช้เงินแบบฟุ้มเฟือยมากเลย ทุกอย่างต้องได้ ต้องซื้อ อยากได้ไรจัดหมด พ่อแม่ก็ตามใจด้วย เป็นนักศึกษาพ่อแม่ซื้อ note book ให้สองเครื่องให้ใช้55+ นึกว่านักธุรกิจ กล้องcanon ใหญ่ จัดไปอีก 30,000 บาท
3.1) ผลออกมามีนิสัยดุร้าย ก้าวร้าว เวลามีใครทำอะไรให้ไม่พอใจ จะแสดงนิสัยท่าทางทันที จะคุมอารมณ์ไม่อยู่เลย หรือพูดจาด้วยคำรุนแรง พ่อแม่พูดอะไรไม่เข้าหูมีไม่พอใจ กูใส่ด้วยใช้คำหยาบคาย จะเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองสูงมากอยากได้อะไรต้องได้ พ่อแม่แกเลี้ยงแบบไม่ดุไม่ด่า จนเคยชินจนเขาโตโอ้โห น้องเป็นคนอารมร์รุนแรงมาก สมัยเป็นเด็กพ่อแม่ให้ท้ายตลอดผิดแค่ไหนก็ให้ท้าย
สรุป อยากให้ลูกเป็นแบบไหนอยู่ที่การเลี้ยงของคุณผู้อ่านทุกท่าน การเลี้ยงวันนี้จะส่งผลยาวต่อไปในอนาคต การมีลูกหลายคนไม่ผิด แต่ต้องเลี้ยงให้ให้เหมาะสม อยากให้ลูกเป็นแบบไหนอยู่ที่เราเลี้ยง
สุดท้ายท้ายสุด ตอนนี้ผมอยู่บ้านกับพ่อแม่และน้องชาย ผมวางแผนว่าอยากจะไปทำงานตามที่มีป่าไม้เยอะๆเป็นเขาสูงๆสักหน่อย ที่แม่ฮ่องสอน ผมเคยไปที่นั้นผมชอบอากาศที่นั้น มันเป็นเมืองเล็กๆที่เงียบสงบดี ไม่วุ่นวาย ผมว่ามันถึงเวลาแล้วที่ผมต้องออกไปสร้างตัวเองสร้างครอบครัว ผมไม่คาดหวังกับทรัพย์สมบัติใดๆ ที่ดิน บ้าน รถ รีสอร์ท หรือ ทรัพย์สินใดๆของพ่อแม่ ผมค่อยไปหาเอง ผมไม่ปราถนาความร่ำรวย ต้องการแค่ที่อยู่มีความสุขกับครอบเล็กๆ แล้วคงนานๆค่อยมาบ้านที ส่วนทรัพย์สินมรดกใดๆก็ให้เขาจัดการกันเองเราไม่ปรารถนา
ปัญหาพ่อแม่รังแกฉัน
1.คนแรกเลี้ยงแบบตามใจ สมัยวัยรุ่นนักเรียนซื้อมอเตอร์ไซด์ซื้อมอไซด์ 2 คันให้ใช้ โตมาอีกนิด ซื้อรถเก๋งใหม่ให้ 1 คัน การเลี้ยงจะแบบตามใจ ำพ่อแม่ซื้อให้ทุกอย่าง ลักษณะแบบว่าอยากได้อยากทำอะไรก็ทำ พ่อแม่ตามใจ
1.1) ผลออกมามีนิสัย เป็นคนที่ไม่ติดดิน มีรสนิยมค่อนข้างสูง เป็นคนตัดสินใจเร็วไม่ค่อยรอบคอบวางแผน ทำงานจนอายุ 30 แล้วแต่ยังมีวุฒิภาวะแบบเด็ก อยากทำอะไรก็ทำ พ่อแม่จะว่าอะไรไม่ได้
2. คนกลางคือผม พ่อแม่เลี้ยงแบบไม่ตามใจ และไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ วัยเด็กนักเรียนบ้านอยู่ต่างอำเภอเข้ามาเรียนหนังสือในตัวจังหวัด เป็น รร.ประจำจังหวัด ขนาดใหญ่ นร.ราว 5000+ คน รร.ติดอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศ ตอนนั้น ม.1 ม.2 ประมาณ ปี 2549 มันมีความจำเป็นต้องมีมือถือ เพราะว่าเรามาเรียนในเมืองการเดินทางกลับบ้านต่างๆ มือถือมีความสำคัญมาก ตอนนั้นราคาประมาณ 2000-3000 บาท แต่ผลออกมาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรจดเบอร์ใส่กระดาษแล้วไปกดโทรหยอดเหรียญตามตู้เอา55+ วัยนักเรียนเป็นเด็กค่อนข้างขยัน ขึ้นรถกลับมาถึงบ้านก็ 6 โมงเย็นทำงานการบ้านจนถึง ตี 2 โดนพ่อด่าประจำจ้า ทำไมไม่หลับไม่นอน จะอะไรหนักหนา จนถึงเรียนมหาลัยไปเรียนต่างจังหวัดจ้า จะกลับบ้านทีไรต้องขี่มอไซด์มาเองกลับเองจ้า พ่อแม่จะไม่มารับเลยใช้เวลาขี่ประมาณ 3 ชม. ระยะทางประมาณ 120 กม. เป็นทางเขา ไม่มีรถสายอะไรเลยวิ่งผ่านมาที่บ้าน ก็อดทนเอาจนจบมหาลัย
2.2) ผลออกมามีนิสัย ผมมักจะดิ้นรนทำอะไรด้วยตัวเองไปสอบ หรือสมัครงานต่างๆจะดิ้นรนหาเองทำเอง พ่อแม่ไม่ต้องไปส่งอะไร ผมเป็นคนติดดินชอบกินอะไรง่ายๆ อยู่ง่ายๆ มีรสนิยมแบบของถูกๆ ตอนเป็นนักเรียนมันก็มีความน้อยใจอยู่นะ จนครูแนะแนวต้องเข้ามาปลอมใจท่านก็บอกว่าท่านก็เป็นเหมือนเราเป็นลูกคนกลาง การเลี้ยงดูก็จะเหมือนๆที่ผมเจอ จนผมปลอบใจตัวเองสำเร็จผมก็ไม่น้อยใจอะไรเลยตั้งแต่ตอนนั้นมา ความเข้มแข็งเราก็มีขึ้นเรื่อยๆเปลี่ยนจากความน้อยใจ เรามองเป็นเรื่องปกติไป พี่ น้อง จะได้อะไรจากพ่อแม่เราก็เฉยๆไป ส่วนพี่ได้รถใหม่ ไอ้เราได้รถเก่าของแม่จ้า 55+ ไม่ซีเรียส ไม่ขอด้วย การเลี้ยงแบบนี้มันทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ยิ่งขึ้น ผมเป็นคนสุขุม ไม่ค่อยพูดมาก ผมพยายามขยันดิ้นรนหมั่นเพียรตัวเองจนจบ ปริญญา 3 ใบ ได้แก่ ป.ตรี 2 ใบ รัฐศาสตร์+นิติศาสตร์ ป.โท 1 ใบ รัฐศาสตร์ ตอนนี้ก็ทำงานส่วนราชการ
3. คนเล็ก อายุ 19 ปี พ่อแม่เลี้ยงดูแบบโคตรตามใจมากๆ ตอนอยู่ชั้น ป.4 พ่อแม่ซื้อมือถือให้ใช้แล้ว อยากได้อะไรเสื้อผ้าหน้าผม แบรนดฺ์เนมราคาเท่าไหร่จ่ายหมด อยู่มัธยม มือถือไอโฟนออกใหม่แพงแค่ไหนจัดหมดจ้า เปลี่ยนทุกปี ไอ้เราตอนนั้นอยู่มหาลัยใช้แอนดรอยเครื่องยังไม่ถึง 8 พัน 55+ ใช้เครื่องเดียวจนจบ ตลกมาก น้องอยากได้มอเตอร์ไซด์ คันประมาณ 90,000 บาท พ่อกำลังจะซื้อให้จ้า เราสงสารพ่อเลยขอสละให้มอเตอร์ไซด์ของเราเป็น scopy คันเล็กให้เขาไปพยายามเจรจาตั้งนานจนเขายอมเอา กลายเป็นว่าเลี้ยงลูกด้วยการใช้เงินแบบฟุ้มเฟือยมากเลย ทุกอย่างต้องได้ ต้องซื้อ อยากได้ไรจัดหมด พ่อแม่ก็ตามใจด้วย เป็นนักศึกษาพ่อแม่ซื้อ note book ให้สองเครื่องให้ใช้55+ นึกว่านักธุรกิจ กล้องcanon ใหญ่ จัดไปอีก 30,000 บาท
3.1) ผลออกมามีนิสัยดุร้าย ก้าวร้าว เวลามีใครทำอะไรให้ไม่พอใจ จะแสดงนิสัยท่าทางทันที จะคุมอารมณ์ไม่อยู่เลย หรือพูดจาด้วยคำรุนแรง พ่อแม่พูดอะไรไม่เข้าหูมีไม่พอใจ กูใส่ด้วยใช้คำหยาบคาย จะเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองสูงมากอยากได้อะไรต้องได้ พ่อแม่แกเลี้ยงแบบไม่ดุไม่ด่า จนเคยชินจนเขาโตโอ้โห น้องเป็นคนอารมร์รุนแรงมาก สมัยเป็นเด็กพ่อแม่ให้ท้ายตลอดผิดแค่ไหนก็ให้ท้าย
สรุป อยากให้ลูกเป็นแบบไหนอยู่ที่การเลี้ยงของคุณผู้อ่านทุกท่าน การเลี้ยงวันนี้จะส่งผลยาวต่อไปในอนาคต การมีลูกหลายคนไม่ผิด แต่ต้องเลี้ยงให้ให้เหมาะสม อยากให้ลูกเป็นแบบไหนอยู่ที่เราเลี้ยง
สุดท้ายท้ายสุด ตอนนี้ผมอยู่บ้านกับพ่อแม่และน้องชาย ผมวางแผนว่าอยากจะไปทำงานตามที่มีป่าไม้เยอะๆเป็นเขาสูงๆสักหน่อย ที่แม่ฮ่องสอน ผมเคยไปที่นั้นผมชอบอากาศที่นั้น มันเป็นเมืองเล็กๆที่เงียบสงบดี ไม่วุ่นวาย ผมว่ามันถึงเวลาแล้วที่ผมต้องออกไปสร้างตัวเองสร้างครอบครัว ผมไม่คาดหวังกับทรัพย์สมบัติใดๆ ที่ดิน บ้าน รถ รีสอร์ท หรือ ทรัพย์สินใดๆของพ่อแม่ ผมค่อยไปหาเอง ผมไม่ปราถนาความร่ำรวย ต้องการแค่ที่อยู่มีความสุขกับครอบเล็กๆ แล้วคงนานๆค่อยมาบ้านที ส่วนทรัพย์สินมรดกใดๆก็ให้เขาจัดการกันเองเราไม่ปรารถนา