ตามหัวข้อเลยค่ะ คือหนูได้รับการเลี้ยงดูมาแบบ Egg in Stone ได้รับการเลี้ยงดูแบบพ่อแม่ไม่ปล่อย ในตอนเด็กๆเราก็ไม่คิดอะไรหรอก เพราะเรายังไม่มีภาระหน้าที่อะไรมาก แต่พอเราขึ้นม.ปลาย มันมีบางครั้งที่หนูต้องเดินทางไปนู่นไปนี่ และโรงเรียนหนูมันเป็นโรงเรียน สายอาชีพ มันมีบางครั้งที่หนูต้องออกไปเรียนรู้งานเอง และบางเวลาของเราไม่ตรงกับพ่อแม่ที่พ่อแม่จะไปส่งเราได้ เขาชอบพูดว่า ระยะทางไกลบ้าง ทำไมต้องไป พอหนูลองขอไปเองเขาก็ไม่ให้ หนูเข้าใจนะคะว่าเขาห่วง แต่คือตอนนี้หนูจะอายุ 18 แล้ว หนูยังเดินทางไปไหนมาไหนเองไม่เป็นเลย และถ้าในอนาคต หนูโตเป็นผู้ใหญ่อีกหน่อย และหนูยังเดินทางเองไม่เป็นแบบนี้ และถ้าสมมุติในวันนึง มันเกิด Accident ขึ้นมา หนูจะสามารถใช้ชีวิตด้วยตัวเองยังไง ถ้าในเมื่อหนูยังไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย ณ ตอนนี้ หนูเข้าใจว่าเขาห่วงหนู แต่บางทีพ่อกับแม่ก็ไม่ได้อยู่เราไปตลอด หนูควรจะจัดการกับความคิดตัวเองยังไงดีคะ หนูควรที่จะปล่อยมันไปแบบนี้ไหม ไม่ต้องเรียนรู้อะไรทั้งนั้น ปล่อยไปแบบนี้ หรือหนูควรที่จะพูดกับเขาดี อธิบายให้เขาเข้าใจ หรือหนูควรจะใช้คำพูดยังไงกับเขา เพราะมีหลายครั้งที่หนูพยายามอธิบายให้เขาฟัง เขาก็เลือกที่จะไม่ปล่อยหนูเหมือนเดิม มีวิธีไหน แนะนำหนู ก็บอกหนูได้นะคะ เพราะ ณ ตอนนี้หนูเครียดหลายอย่างมาก เพราะบางงานเราไม่ได้ไป เราก็ขาดประสบการณ์ เพราะเราเรียนสายอาชีพมา ก็ต้องได้เรียนรู้งานด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้อีกอย่างนึงที่หนูกลัว หนูกลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า เพราะหนูคิดมากเรื่องนี้ มา 2 ปีแล้วค่ะ จนบางทีเราก็อึดอัด ระบายให้ใครฟังไม่ได้ บางทีก็ร้องไห้คนเดียวค่ะ ถ้าใครมีวิธีแนะนำหนูยังไง บอกหนูด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ