ชนชั้นกลางชอบบ่นว่า ค่าแรงแพง ทำให้ราคาสินค้าเพิ่ม ทั้งๆที่แรงงานไทยส่วนมากรายได้ก็แทบเดือนชนเดือน ในระดับค่าครองชีพปัจจุบันเมื่อเปรียบเทียบค่าแรงที่ได้ ตัดภาพมาที่ นายทุน เจ้าของโรงงานกิจการ มีเงินพาครอบครัวไปเที่ยวต่างประเทศทุกปี รวยกว่าแรงงานรวมกันทั้งโรงงานเสียอีก แต่เวลาจะขึ้นค่าแรง คนกลุ่มนี้แหละที่ออกมาโอดครวญว่ากิจการของตนจะอยู่ไม่ได้ ทั้งๆที่กำไรส่วนต่างเมื่อหักต้นทุน มากกว่ากันตั้งไม่รู้เท่าไร ตัดภาพมาที่ต่างประเทศที่พัฒนาแล้ว งานแบบเดียวกันที่ทำในไทย แต่ได้ค่าแรงมากกว่าไม่รู้กี่เท่าตัว ราคาสินค้าก็มิใช่ว่าจะแพงกว่าสักเท่าใดนัก เหมือนที่ชนชั้นกลางชอบด่าชนชั้นแรงงานว่าไม่พัฒนาตัวเอง คอยหวังแต่ค่าแรงขั้นตํา แต่ไม่เคยด่าชนชั้นนายทุนว่ากอบโกยเกินขนาด เพราะชนชั้นกลางก็เป็นทาสของชนชั้นนายทุนอีกต่อหนึ่ง ด่าไม่ได้เพราะนำท่วมปาก

     สรุปคือ ชนชั้นกลางของต่างประเทศฉลาดมีวิจารณญานมากกว่าชนชั้นกลางในไทย ชนชั้นบนก็มีจริยธรรมในการดำเนินธุรกิจไม่หวังแต่จะรวย ผูกขาดความมั่งคั่งอยู่ผู้เดียว รู้จักการตอบแทนให้สังคมที่ตนหาผลประโยชน์ และ รัฐบาลที่ใช้อำนาจในทางที่ควรในการควบคุมความเท่าเทียมในสังคม ไม่เลือกปฎิบัติ ผลที่ได้คือ ทุกคนต่างได้ความสุขและผลประโยชน์อย่างถ้วนหน้า

ความโง่เขลาของชนชั้นกลาง ความโลภไร้ที่สิ้นสุดของชนชั้นบน ความเป็นแพะรับบาปถูกตราหน้าว่าพวกขี้เกียจชอบเรียกร้องของชนชั้นล่าง ความ Ignorance ของรัฐบาล ทั้งหมดนี้คือต้นเหตุของปัญหาสังคมไทยและความรุนแรงแทบทั้งหมดที่เกิดขึ้นบนสื่อต่างๆ

#ค่าแรง700
#WeAre99percent
#ฉลองวันแรงงานล่วงหน้าอีก1เดือน
#สังคมนิยมไม่ใช่วาทกรรมขายฝันแต่เป็นสิ่งที่ควรมีแต่คนบางพวกไม่อยากให้มีเพราะกลัวตัวเองจะเท่าผู้อื่น

ผู้เขียนบทความ :facebook :  jirayu suteerattapirom