คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คิดว่าไม่ใช่หรอกนะคะ แต่หากเป็นอย่างนี้นาน ๆ ก็อาจเสี่ยงจะป่วยได้ เพราะฉะนั้น หาทางป้องกัน ระวังไม่ให้ป่วยได้ดีที่สุด
จะว่าไป จขกท โชคดีมากเลยนะคะ ที่สามารถหารายได้อย่างน้อยแปดเดือน ที่เหลือสี่เดือน หากจัดการช่วงระหว่างแปดเดือนให้ดี แล้วสามารถออมได้จำนวนหนึ่ง ก็อาจช่วยลดความกดดันที่เกิดขึ้นในช่วงปิดเทอมสี่เดือนก็ได้ และก็จะดีขึ้นไปอีก หากสี่เดือนนั้น อาจหางานอื่นหรือหาที่ขายของได้
พยายามหาอย่างเต็มที่ เท่าที่จะทำได้ อย่าเพิ่งคิดท้อแท้ อย่างน้อย เมื่อเปิดเทอม ก็จะไปขายที่โรงเรียนได้อีก
จะว่าไป จขกท โชคดีมากเลยนะคะ ที่สามารถหารายได้อย่างน้อยแปดเดือน ที่เหลือสี่เดือน หากจัดการช่วงระหว่างแปดเดือนให้ดี แล้วสามารถออมได้จำนวนหนึ่ง ก็อาจช่วยลดความกดดันที่เกิดขึ้นในช่วงปิดเทอมสี่เดือนก็ได้ และก็จะดีขึ้นไปอีก หากสี่เดือนนั้น อาจหางานอื่นหรือหาที่ขายของได้
พยายามหาอย่างเต็มที่ เท่าที่จะทำได้ อย่าเพิ่งคิดท้อแท้ อย่างน้อย เมื่อเปิดเทอม ก็จะไปขายที่โรงเรียนได้อีก
แสดงความคิดเห็น
อาการนี้ใช่โรคซึมเศร้าไหม
คือปัจจุบันเราขายของในโรงเรียนนะคะได้กำไรวันนึง500-1000บาทเราโอเคกับรายได้เรานะคะแต่พอปิดเทอมเทอมแรกปิดเดือนเดียวยังไม่เท่าไหร่แต่พอเทอมสองปิดสามเดือนคะเราจิตตกลงไม่มีรายได้เราพยายามหาเช่าที่ขายของเพื่อจะได้มีรายได้เข้ามาบ้างแต่ไม่มีเลยคะทุกวันนี้เรารู้สึกแย่มากนอนไม่หลับในหัวคิดวนไปวนมาว่าทำไมเราหาเช่าที่ขายของไม่ได้สักทีเราอยากหารายได้ให้ได้วันละ1000-2000เราก็พอใจแล้ว เราจะได้ลืมตาอ้าปากได้และจะได้มีเงินเหลือพอที่จะเป็นที่พึ่งแม่กับน้องเราได้บ้างทุกวันนี้เราเบื่อหน่ายเราไม่อยากมีชีวิตอยู่เลยสักวันเราอยากตายๆไปสักทีความคิดเราวนไปวนมาแบบนี้อยู่ตลอดบางทีก็นั่งร้องไห้คนเดียวทำไมชีวิตคนเรามันถึงยากจังเนอะ