ผมย้ายมา บ้านแฟน ผมมีรถมา1คัน แฟนผมก็ยังทำงานอยู่ตอนที่ผมย้ายมาอยู่แรกๆ  บ้านแฟนจะมีแค่แฟนผมกับแม่แฟน

พอผมมาอยู่ได้สักแปป แฟนผมก็ออกจากงานมาอยู่บ้าน ผมก็ทำงานคนเดียว ต้องรับภาระทุกอย่าง

ให้เงินแม่แฟน ทุกสิ้นเดือนถ้าไม่ให้แฟนผมก็ไม่พอใจ

ค่าจัดฟันแฟนผม ทุกเดือน บางเดือนเหล็กหลุดก็ต้องจ่ายเพิ่ม

ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเน็ต ค่ากับข้าว เงินผมทุกอย่าง เงินเดือนผมแค่14000 

ค่าน้ำมันผมไปทำงาน 50บาท ค่ากับข้าว100 ค่าเน็ตผม 60บาทต่อเดือนเอาแค่ส่งไลน์ได้แค่นั้น ต่อเดือนผมใช้ ไปแค่4560บาท ต่อเดือน

พอเงินเดือนออก ผมก็ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายในบ้านแฟน ทั้งแฟนและแม่แฟน เพราะแม่แฟนก็ไม่มีรายได้อะไร

เงินเดือนผมออกมาแต่ละเดือน หักค่าใช้จ่ายทำงานผมออก แต่ละเดือนผมได้ใช้ไม่ถึง 1500 แต่บางเดือน  ผมเหลือใช้ ไม่ถึง1000บาท

ผมรู้สึกว่าผมเหนื่อยมาก งานก็หยุดไม่ได้เพราะถ้าหยุดไป เงินก็จะไม่พอใช้เลย  ผมรู้สึกท้อแท้มาก ผมก็ได้แต่คิดว่า เราย้ายมาอยู่ 

บ้านแฟน เราไม่ได้มาขอ ไม่ได้มาแต่ง เขา เราก็ควรที่จะรับผิดชอบเรื่องนี้ให้ได้ ผมทำงานมา4เดือนเต็ม ผมไม่ได้หยุดเลยแม้แต่วันเดียวทำงาน12ช.ม ทุกวัน

เงินตัวเองอยากซื้ออะไร ก็ไม่ได้ ซื้อได้แต่ของ ราคาไม่เกิน200-300ร้อยต่อเดือน จะซื้อก็คิดแล้วคิดอีก  ผมแทบไม่ได้ส่งกลับบ้านผมเลย

เพราะถ้าส่งกลับบ้านเงินจะไม่พอใช้เลย ผมพึ่งจะอายุ20จะ21 ปีทำไมผมถึงได้เหนื่อยขนาดนนี้ เพราะผมไม่มีพ่อแม่ ซัพพอร์ต ที่บ้านเกิดก็มีแต่ตากับยายที่นั้นแกก็มีคนดูแล อยู่ แต่แฟนผมอายุ28แล้ว สุดท้ายผมก็ตัดสินใจขายรถผมที่รถที่ผมรักมาก เพราะเงินไม่พอใช้ สุดท้ายแล้วสมบัติ สิ้นสุดท้ายผมก็ไม่เหลือเลย ผมตัดสิ้นใจขายทั้งน้ำตา  ในใจผมอยากจะเลิก ออกมาอยู่คนเดียว  มาอยู่ห้องเช่า แต่ผมก็ไม่มีรถ ใช้งาน ทุกวันนี้ผมก็ต้องนั่งรถสายมาทำงาน

จะออกมาอยู่คนเดียวต้อง ผ่อนรถ มอเตอร์ไซค์ ทั้งค่าเช่าห้องอีก จะกลับบ้านเกิด ก็ไม่ได้ เพราะรถคันที่ขายไปตากับยาย ยอมขายสมบัติ ซื้อให้ผม

แกรู้คง ไล่ผมออกจากบ้าน ผมควรทำยังไงดีครับ