เข้าเรื่องเลยนะคะ เรามาช่วยที่บ้านทำงานช่วงปิดเทอมที่ร้านค่ะ มีแฟนแฟนทำงานเช่นกันค่ะ คือเราคิดว่าดารมีแฟนก็ต้องใำ้กำลังใจกัน เหนื่อยจากงานก็มีกำลังใจจากแฟน แต่ช่วงเสาร์-อาทิตย์ แฟนเราไปงานบวชเพื่อนค่ะทำให้ไม่มีเวลาที่จะคุย ซึ่งเราก็เข้าใจนะ แบบนานๆทีอยู่กับเพื่อน กินเหล้าเฮาฮา ในระยะที่เขาไปงานบวชเพื่อนคือเราจะคุยกันวันละครั้งค่ะไม่กี่นาทีเพราะต่างคนต่างไม่ว่าง เราก็อยู่ร้านตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืนกลับบ้านก็นอนสลบตื่นอีกทีก็อาบน้ำมาร้าน เราใช้วิธีการแอบคุยเวลาช่วยงานที่ร้านคือเราเกรงใจพนง.ค่ะเลยไม่อยากคุยเวลาทำงาน แต่พอเราโทคือเมื่อกี้เลยนะเราได้คำไม่ดีกลับมา แฟนเราเมามากค่ะอยู่งานบวชเพื่อนวีดิโอคอลนะคะ เขาทำหน้าไม่พอใจ แบบจะนอนแล้วทั้งๆที่อยู่วัดเราก็ว่าเอ้อออโอเคนอนก้นอนอย่าเมามากไปทำงานละ มันพูดกลับมาทำได้ก็ทำไป ทำไปเหอะ เราเลยบอกว่าคุยดีๆไม่ได้หรอทำไมต้องพูดแบบนี้ มันบอกกลับมากูคุยกับดีกว่าคุยกับแม่กูอีกนะ กูอยู่งานไม่มีเวลาคุยเราเลยตัดสายค่ะเพราะไม่อยากฟังอะไรที่ไม่เข้าหูอีก คือเราหมดแบบเลี้ยยยยยทำไมต้องพูดแบบนี้ทำงานมาเหนื่อยๆใครก็ต้องการกำลังใจป่าวว่ะ ทุกคนคิดว่าไงคะเอาไงต่อดี แต่เวลาเมามันจะแบบนี้ค่ะเก่งต่อหน้าเพื่อน อยู่กับเพื่อนต้องเก่งใส่แฟน พอเวลาเราอยู่ด้วยจะต่อหน้าใครมันคือคนน่ารักคนนึงเลยนะ แต่วันนี้เสียความรู้สึกมาก มันเป็นเรื่องปกติของคู่รักหรอคะ เราคิดมากไปหรือน้อยไป
เรามีแฟนไปทำไมคะในเมื่อมีแล้วมันบั่นทอนจิตใจ(ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ)