เราเลิกกับแฟนได้สักระยะนึงแล้ว
ก่อนหน้านี้เราคบกันได้2ปีกว่าแล้วเค้าก็เบอกเลิกเราตลอดเราจับได้ตลอดว่าเค้าคุยกับคนอื่น แต่เราไม่เคยโกรธโทษเค้าเลย เพราะที่เค้าทำแบบนั้นเป็นเพราะเราเอง ช่วงแรกๆที่เราคบกับเค้าเรางี่เง่าและเอาแต่ใจจากเค้าที่รักเรามากก็เริ่มหมดรัก และเราก็ยื้อเค้ามาโดยตลอด1ปีให้หลัง จนเค้าพอแล้วกับเรา เราไม่เคยเปลี่ยนตัวเองได้ แต่เราก็ดีกับเค้าเสมอในเรื่องกานดูแลเอาใจใส่เช้ามาเราจะเตรียมทุกอย่างให้เค้าเสื้อผ้าอาหารเช้าก่อนที่เค้าจะไปเรียน เราเองเรียนจบแล้วก็อยู่คอนโดดูแลงายงานงานเรือนทุกอย่าง คือเป็นแม่บ้านที่ดีคนนึงเลยก็ว่าได้ ทำทุกอย่างจริงๆ เย็นมาเค้าก็มีข้าวกินรอเจรียมไงเให้ทุกมื้อ เราทำแบบนี้ทุกๆวันที่เราอยู่คอนโด จนวันนึงเราต่างคนต่างแยกย้าย เค้าปิดเทอม เราก็กลับมาอยู่บ้าน ความสัมพันธ์เราก็ยิ่งแย่ จนเค้าเปิดเทอมเค้าก็ย้ายไปอยู่หอ แต่เราก็ยังจิดต่อกันอยู่ คุยกันปกติเหมือนเพื่อนคนนึง เราจะคอยเป็นห่วงเค้าเสมอ เค้าก็เอาแต่ขอบคุณและถามเรากลับบ้างว่าทำอะไรกินข้าวรึยังคือวันๆนึงเค้าจะคุยกับเราแค่นี้ แต่เวลาที่เค้าจะไปไหน หรือมีเรื่องที่ต้องใช้รถ เราก็ให้รถเค้าไปใช้ ขับรถพาเค้าไป เวลาที่เค้ามีเรื่องเค้าก็จะทักมาหาเรา เป็นแบบนี่มาสักระยะ และมีวันนึงเราขับรถไปส่งเค้า เราก็คุยกันเรื่องความหลัง เค้าบอกกับเราว่าเค้าอยากกอดเรานะ แต่เค้าทำไม่ได้ เค้าบอกเราว่าอย่าเกลียดเค้าได้มั้ยไม่ว่าอะไรต่อจากนี้ที่เค้าจะทำ อะไรต่อจากนี้คือ เรารู้ว่าเค้าคุยกับใครอยู่และเราเลยถามว่า จะคบกับคนนี้ใช่มั้ย เค้าก็ตอบกละบมาว่าในอนาคตใช่ และเค้าก็บอกเราว่า อย่าโกรธอย่าเกลียดเค้าได้มั้ยถ้าเค้าทำแบบนี้ ที่เค้าทำไปเป็นเพราะความแค้น เค้าบอกว่าสัญญาที่เคยให้ไว้ระหว่างเราจะยังคงเหมือนเดิม เค้าสัญญากับเราว่าถ้าเรียนจบเค้าจะมาขอเราแต่งงาน คือเราตอบเค้าไปว่าเราไม่เคยโกรธเกลียดอะไรเค้าเลย เรารู้แลพเข้าใจเค้าเสมอ ไม่ว่าเคเาจะทำอะไรเราจะเป็นกำลังใจและคอยสนับสนุนเค้าจะยินดีกับเค้าในทุกๆเรื่องเราขอแค่เค้ามีความสุขและมีรอยยิ้มในทุกๆวัน เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้มีความสุขแต่เค้าต่องทำแบบนี้เค้ามีเหตุผลของเค้าแต่เค้าไม่บอกเรา ไม่นานข่าวเรื่องที่เค้าคบกับอีกคนก็ดังขึ้น เราเองเราเสียใจและเจ็บตั้งแต่วันที่เค้าพูดกับเราแล้วแต่เราก็ทำได้แค่ยิ้มให้เค้า เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม และด้วยความเสียใจของเราเราก็พยายามไม่คุยเหมือนเดิมทำตัวออกห่าง เนื่องจากเค้ามีแฟนแล้วเราไม่ควรเข้าไปยุ่งกับคนที่มีแฟนถึงเราจะรักเค้ามากแต่ไหน เราไม่ควรทำผิดต่อผู้หญิงอีกคน แต่เค้าก็จะบอกว่าทำไมจะเลิกคุยกับเค้าหรอเราคุยกันเหมือนเดิมก็ได้ ความรู่สึกเราเหมือนเค้าไม่อยากให้เราไปเพราะเค้าชอบถามเราเสมอว่าจะหายไปจากเค้าหรอ เราก็ตอบเค้าเสมอว่สไม่ค่ะไม่ว่ายังไงก็จะไม่หายไปแน่นอน อย่าคิดมากนะ เราก็ถามเค้าว่าคำสัญญาที่ให้ไว้ยังคงเหมือนเดิมมั้ยหรือเปลี่ยนไปแล้ว ถ้าเปลี่ยนไปเมื่อไหร่ก็บอกกันนะ เค้าก็ยังยืนยันกับเราว่าคำสัญญายังเหมือนเดิม จนผ่านมาสักระยะเราเริ่มกดดันตัวเองมากจากเพื่อนที่คอยส่งรูปส่งอะไรมาให้ดู จนเราเป็นคนเลือกที่จะเดินออกมา คือไม่ติดต่อกับเค้า เราทำได้อาทิตย์เดียวเองมั้ง แล้วเราก็ทักเค้าไป เรายอมรับเลยเรารักเค้ามาก แม้จะผ่านไปนานแค่ไหนเราก็ยังคงรักเค้า แต่ช่วงที่เราหายไปจากเค้าเรราก็ปลงมากขึ้นเข้าใจมากขึ้นและยิ้มได้กับความสุขของเค้ามากขึ้น จนมาตอนนี้ เค้าต้องทำโปรเจคแต่ว่าวันนี้แฟนเค้ามีงานของมหาลัย เค้าไม่มีเวลาทำ เค้าเลยทักมาหาเราถามเรื่องงาน แต่เราก็เสมอว่าเราช่วยมั้ย เค้าก็บอกโอเคเด๋วส่งให้ นี้แหละเรา ไม่ว่าเค้าจะมีเรื่องอะไรเราจะเป็นคนจัดการให้เค้าหมดทุกอย่าง ตั้งแต่ที่เราคบกัน เราเป็นคนเคลียร์ทุกอย่าง ตอนที่เค้าไม่สบายต้องผ่าตัดก็เป็นเราที่คอยทำทุกอย่างให้ ทุกอย่างจริงๆ เรายอมรับเมื่อก่อนเราพลาดที่ทำร้ายเค้าโดยที่เราไม่รู้ตัว ถึงเค้าจะให้โอกาสเราเป็นปีเราก็ยังเปลี่ยนนิสัยงี่เง่าเอาแต่ใจไม่ได้ แต่เราก็โคตรดีกับเค้าเลยนะ เค้าไม่เคยเห็นความดีของเราบ้างหรอ อ่ะเราเข้าใจว่าทุกคนอยากอยู่กับคนที่สบายใจ เราเลยไม่เคยโกรธหรือเกลียดเค้าเลยที่เราเลิกกันและเค้ามีคนใหม่ เรายินดีกับเค้าเสมอ แต่เราแค่ไม่เข้าใจว่าสัญญที่เค้าให้ไว้กับเรา เค้าจะบอกเราแบบนั้นทำไม นั้นแหละ *คือที่เค้าคุยกับเราตอนนี้ก็เพราะเรื่องโปรเจคของเค้าอย่างเดียว นอกนั้นเราไม่ได้คุยอะไรกัน เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงมาคิดได้ในวันที่เราเสียเค้าไป เราบอกกับตัวเองเสมอว่าจราบใดที่เรายังรักเค้า เราจะไม่ทำร้ายใครโดยการเปิดใจ ตราบใดที่เรายังรักเค้าเราจะซื่อสัตย์และรอคำสัญญาจากเค้าจนกว่าเราจะเลิกรักเค้าได้ เราควรหยุดได้แล้วใช่มั้ยหรือเราจะซื่อสัตย์ในความรักของเราต่อไป