คือส่วนตัวผมเป็นเด็กคนนึงที่ โตมาแบบเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดี แต่ก็ไม่ใช่เด็กขี้เอาแต่ใจอะไร คือด้วยที่บ้านฐานะปานกลางไม่ได้ขาดแคลนไรมาก จะเป็นบ้านที่อยู่รวมกัน จะมี พ่อ แม่ ยาย ลุง น้า คือ จะชอบมีปัญหาแบบอิจฉากันเอง โนเฉพาะ น้า กับ ลุง คือ ผมยิ่งโตความคิดผมยิ่งผู้ใหญ่ขึ้น ด้วยการที่ผมคลุกคลีอยู่กับผู้ใหญ่เลยจะรู้มากกว่าเด็กทั่วไปหน่อย คือเอาง่ายๆคนในบ้านเริ่มมองผมรู้มาก คือ อาการออกโดยส่วนใหญ่เฉพาะลุงเลย เวลาผมจะได้ดีอะไร หรือจะซื้ออะไร ชอบทำแบบ เป่าหู ยาย แบบ มันไม่ดีหรอก มันมีข้อเสียต่างๆนาๆ ทั้งที่ ตัวเองไม่ได้รู้เยอะอะไรเลย คือพอยิ่งผมรู้เหลี่ยมเค้า เวลาเจอหน้า เค้าก็จะแกล้งๆคุยแกล้งๆประจบให้ผมทำตามเค้า พอผมจับได้เค้าก็จะไม่คุยกับผม ผมเบื่อกับปัญหานี้มาก ไม่เข้าใจคนในบ้านแทนที่จะช่วยกัน ทำไมต้องมาอิจฉากันเอง เห็นคนอื่นได้ดีกว่าไม่ได้ ผมควรทำตัวยังไงดี?