๑ .  คลื่นเลเห่กล่อมโพยมยามโศก สลด แลผืนฟ้าจรดทะเลเห่ครืน คลื่นน้ำ ฉ่ำหยาดฝนโปรยริน หาดทรายงาม เปรียบกับน้ำนัยน์ตาสุดอา วรณ์ ๒ . เห็นภาพอดีตในใจพี่สุด จะโศก ยามลมพลิ้วโบกก็มีแค่เรา คู่กัน ย่อมรั

ม้านั่งเก่ามุมหนึ่งที่ในสวน เปิดสมุดทวนบทกลอนมาย้อนอ่าน สีกระดาษค่อนเหลืองเก็บเรื่องนาน กว่าสิบปีเลยผ่านฉันจดจำ บทกลอนไม่หวานซึ้งตราตรึงหรอก บทเย้าหยอกขุ่นเคืองทั้งเรื่องขำ บทที่แสนวุ่นวายหลายคนทำ บท

 รักจากใจ ฝากบอก เพื่อตอกย้ำมิใช่แค่ พูดพร่ำ คำเหลวไหลรักที่บอก ล้วนออก มาจากใจให้เดือนฉาย รื่นรวย ช่วยนำพา-ให้ถึงคน อยู่ไกล ได้รับรู้ว่าใจอยู่ เคียงข

กระทู้นี้เป็นสปอยนะคะ ตัวเต็มต้องรอสำนักพิมพ์แปลเล่ม 30 ออกมาค่ะ บทส่งท้าย 1 – Ozawa Yuko  - จะเป็นฉากหิมะตก และยูจิ ยืนคุยอยู่กับโอซาวะ (ฉากนี้น่าจะเป็นฉากในอดีตเพราะโอซาวะผมดำ)