ความรู้สึกและความคิดของคนเป็นโรคซึมเศร้า (ทำไมถึงไม่รักตัวเอง?) ที่คนปกติชอบถาม

กระทู้คำถาม
   จขกท.อยากให้คนปกติมองในมุมของผู้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าร่างกายเขาปกติ แต่ความคิดเขาไม่ปกติ
 
อยากให้เข้าใจว่าเขาไม่ได้ไม่รักตัวเอง
แต่เขาคิดได้แค่ว่า ถ้าตายไปเขาก็สบายแล้วแค่ตื่นนอนมาเขาก็เหนื่อย ท้อแท้ หดหู่ คิดว่าที่เขาเป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่มีใครต้องการเขา เขามีความสุขแปปเดียวเขาก็กลับมาอยู่ในจุดเดิม กังวลใจ ระแวงในทุกสิ่งทุกอย่าง คิดแต่เรื่องแง่ลบ โทษตัวเองทุกสิ่งทุกอย่าง 

อยากให้คนปกติเข้าใจเขาว่าไม่ใช่เขาไม่ได้ไม่รักตัวเอง ไม่ใช่ว่าเขาคิดได้แค่ตาย แต่เขาจะกดดันตัวเองทุกทางเพื่อให้ตัวเองดูแย่ แล้วโรคซึมเศร้าไม่ได้เศร้าร้องไห้ฟูมฟายตลอดเวลาแต่เป็นอาการ ที่คิดแต่ในแง่ลบ

อยากให้คนที่เพื่อนรึครอบครัวรู้ว่าคนใกล้ตัวเป็นโรคซึมเศร้า เข้าใจเขา อดทนฟังในสิ่งที่เขาคิดแล้วค่อยอธิบายให้เขาฟังเป็นกำลังใจให้เขา ไม่ใช่เอาแต่บอกว่าทำไมไม่รักตัวเอง ทำไมไม่นึกถึงคนข้างหลังพ่อแม่
เขาคิดได้ แต่เขาไม่สามารถควบคุมอารมความคิดตัวเองได้ตลอดเวลา

ผมเองก็เป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ที่โชคดีรอดจากการฆ่าตัวตายมาได้ ครอบครัวกำลังพาไปรักษา โรคนี้เป็นโรคที่ต้องต่อสู้กับความคิดตัวเอง 

เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นแบบผมครับ บอกกับคนใกล้ตัวอย่าพึ่งคิดว่าไม่มีใครไม่เข้าใจก่อนที่จะฆ่าตัวตายเหมือนผม

บทความนี้น่าจะมีประโยชน์สำหรับคนที่เป็นโรคซึมเศร้าและคนปกติ
 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่