ขุดบ่อล่อปลา

แถมได้ปลาตัวโตเสียด้วยสิ

ตอนนี้ศิลากำลังสนุก สนุกกับการใช้เม็ดเงิน และ อำนาจในการเก็บเกี่ยว เสียเพื่อได้ และ เขารู้ว่าจะต้องได้มากกว่าที่ตัวเองเสียไปเสียอีก ยิ่งจ่ายไปมากยิ่งได้กลับมามาก 30 ล้านที่เสียไป ไม่ใช่เศษเงิน แต่เขารู้ว่าเขา "ได้" กลับมามากกว่า 30 ล้านอย่างแน่นอน การพนันไม่เคยทำให้ใ ยกเว้น "เจ้ามือ" มือเติบ มือหนัก แถมเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อออกอย่างนั้น ตามไม่ทันเล่ห์กลที่เขาสร้างเอาไว้ อีกไม่นานสาวิตต์ต้องกลับมา เหยื่อล่อที่ทั้งสวยทั้งแพงอย่างลักษมีเป็นอีกหนึ่งแต้มต่อที่เขาวางกลหมากไว้อย่างลุ่มลึก ด้วยการชักจูงของสาวสวยดีกรีดารา ผู้ชายที่ลุ่มหลงในตัณหาอย่างหมอนั่นมีหรือจะคิดปฏิเสธ พอหนี้มันเพิ่มพูนงอกเลย และ เขาปรากฏตัวในฐานะเจ้าหนี้นั่นแหละ ไม่ใช่แค่เพียงทรัพย์ฤศงคารของตระกูลเท่านั้นหรอก ชัยชนะที่หอมหวานบนซากปรักหักพังความพ่ายแพ้ของผู้อื่นนี่สิมันถึงจะแสบสันต์กับการที่เขาบ่มเพาะเปลี่ยนแปลงและอดทนรอคอยทวงคืนความยุติธรรมมาตลอด 15 ปีและ แค่นั้นยังไม่พอ หากเขาคิดจะลงมือแล้วจะต้องได้ทุกอย่าง และ ทุกด้าน ชัยชนะ ต้องไม่ใช่แค่ความย่อยยับของตระกูล อะไรที่คนพวกนั้นอยากได้ เขาจะต้องช่วงชิงมาให้หมด และ ตัวหมากที่ศิลาเลือกกระทบชิ่งคือ "มิ่งขวัญ" เขาเลือกเธอเป็นตัวหมาก เพราะเรื่องในอดีตเช่นกัน ความเห็นใจความรู้สึกผิดอาจจะเกิดขึ้นได้บ้างหากมิ่งขวัญแสดงให้เห็นว่าเธอเปลี่ยนแปลง แต่ความรู้สึกนั้นกลับไม่เกิดขึ้น เพราะแท้ที่จริงแล้วเธอไม่เปลี่ยนเลย โดยเฉพาะความหยิ่งทระนงฟุ้งเฟ้อ และ ความเหยียดในเหยียดที่ซ่อนไว้ในกริยาท่าทาง ถึงความฉลาดเฉลียว และ คุณสมบัติเลอเลิศ จะทำให้เธอ "ไม่ง่าย" และ "ไม่ว้าว" กับวิสัยเปย์เทหมดหน้าตัก ของมันเคย ๆ เพราะแม้กระทั่งลูกชายรัฐมนตรีก็ยังทำอะไรเธอไม่ได้

หากกระนั้นศิลาก็เห็นจุดอ่อน .... บ้านที่ยกมิ่งขวัญให้สูงเลิศลอยดังเจ้าหญิง ทั้งที่ฐานะด้อยลงมามากแล้ว ความหรูหราที่เป็นเลือดเป็นเนื้อของเธอนั้น คงฝืนทนการโดนดูถูกได้ไม่นานเท่าไหร่ แผนของเขาได้ผล 3-4 ล้านที่เสียไป ไม่เท่าความสะใจถึงสองเด้ง ข้อแรก ชัยชนะของเขาเหนือสาวิตต์ และ ข้อที่สอง ชัยชนะของเขาเหนือมิ่งขวัญ สำหรับเธอผู้นี้สิ่งใดคงไม่ร้ายกาจเท่า ..... การถูกทอดทิ้งราวกับตนเองนั้นไร้ค่า คนที่คิดว่าตัวเองดีเลิศเหนือใครอย่างเธอ ต้องแทบกระอักเลือดแน่นอน ด้วยเหตุนี้ .... เขาจึงปราณีต และ ตั้งใจทำทุกอย่าง แผนการกำลังดำเนินไปด้วยดี รสชาติสุกงอมหอมหวานของการเอาคืนไม่น่าไกลเกินเอื้อม และ เขาอย่างจะลิ้มรสมันเสียจริง ๆ หากแผนสวยงามกำลังสะดุดลง เพราะ ผู้หญิงตัวเล็กคนหนึ่ง บัดนี้เธอกำลังคืบคลานเข้ามาในชีวิตของเขาอย่างเงียบเชียบ เขาไม่แน่ใจนักว่าทำไมเขาถึงเดินตามเธอมาหยุดตรงที่บ้านเล็กในสวนลึกตอนตีหนึ่ง ไม่รู้เช่นกันว่าอะไรทำให้เขานั่งลงและสานบทสนทนาด้วยมาดกวนประสาท และ หยาบคาย สิ่งที่เขาทำมักเป็นสิ่งที่วางแผนเอาไว้แล้วเสมอ แต่กับมินตากลับเป็นเรื่องที่เขาทำตามอารมณ์เสมอ อารมณ์ที่ตัดสินลงไปไม่ได้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ทั้งหงุดหงิดใจ ทั้งสมใจ ทั้งหมั่นไส้ และ ความขมของรสกาแฟที่ติดปลายลิ้น

อารมณ์อะไรบางอย่างที่ทำให้เขากลับไปที่บ้านพร้อมกับอาการครึ่งยิ้มครึ่งบึ้ง และ ไม่ชัดเจน เธอตบเขา เขาจูบเธอ เขาบอกว่าเธอไม่ผ่าน แต่ความไม่ผ่านทำให้เขาต้องมานั่งนิ่งที่ชั้นล่างอย่างไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกะทันหันกลางดึกนี้ดี เธอคนนั้นไม่เปลี่ยนไปจากตอนเด็กแม้แต่น้อย ความช่างซัก ขุดหลุมดัก แต่บางทีก็ซื่อตรง ทำให้ศิลาคิดไม่ตก นึกไม่ออกว่าควรต้องจัดการกับมินตาอย่างไรดี 

ภาวะที่ต้องการถอยก็ไม่เชิง

หรือ จะรุกก็ไม่ใช่

เหลือเพียงอารมณ์หน่วง ๆ ที่ศิลายังคงต้องหาคำตอบต่อไป