ผมเป็นเชฟครับ ก็ไม่ใช่ตำแหน่งเชฟใหญ่นะ แค่sous chef (ก็ประมาณซูเปอร์ไวเซอร์) ผมทำงานครัวมาตั้งแต่อายุ18แหล่ะ  โดยส่วนตัวเป็นคนขี้เบื่อง่ายครับ จะดูจะการทำงานผมก็ได้
ทำครัวญี่ปุ่นตั้งแต่อายุ18 ออกจากรา้นอาหารญี่ปุ่น ตอนอายุ22 ก็มาเดินสายครัวไทย ตามร้านอาหาร ตามภัตตาคาร จนอายุ25 ย่าง26 ก็มาเดินสายโรงแรม ก็อยู่ครัวรวมครับ ทำหลายอย่าง แต่ผมเน้นไปทางอาหารยุโรป  ทำงานโรงแรมเฉลี่ยที่ละปีครับ บางทีก็ไม่ถึงปี เหตุที่เปลี่ยนงานเพราะได้เลื่อนตำแหน่งบ้าง ไปได้ที่ใหม่เงินดีกว่าบ้าง  บางทีก็ออกเพราะเบื่อ งานมันซ้ำซากไม่มีอะไรตื่นเต้น

จนตอนนี้ อายุ 42 ได้เป็นsous chef ตอนมารับตำแหน่งใหม่ๆ ก็คิดว่าได้ทำงานตำแหน่งใหม่ คงจะได้มีอะไรแปลกๆใหม่ๆให้ทำ  แต่สุดทา้ยก็เหมือนๆเดิม ทุกวันนี้ก่อนจะออกจากบ้านไปทำงาน ผมต้องรวบรวมความพยายามมาก  กว่าจะลุกจากที่นอนได้ ก็ยากเย็น (ไม่มีใครมากระตุ้นด้วยอยู่ตัวคนเดียว) บางทีไปถึงที่ทำงาน ก็เบื่อหน่ายไปหมด คนแบบเดิมๆ(แค่เปลี่ยนหน้าตาและชื่อ)  ปัญหาแบบเดิมๆ เนื้องานแบบเดิมๆ ทีแรก ผมเคยคิดว่าความเบื่อหน่ายของผม เกิดมาจากปัญหาในงาน จากเพื่อนร่วมงานนะ  พอย้ายมาที่ใหม่ ได้ตำแหน่งใหม่  ผมก็ยังเป็นอาการนี้อยู่  ผมเลยคิดได้ว่า ไอ้ตัวปัญหามันคือผมเองเนี้ยเระ
ใจจริง ก็อยากไปทำร้านเองบ้างนะ แต่ทุนก็ไม่มี หนี้สินก็ยังมีพอสมควร ไหนจะส่งลูกเรียนอีกสองคนอีก  ตัวผมก็พยายามเอาเรื่องลูก เอาเรื่องหนี้สินมาเป็นแรงกระตุ้นตัวเองนะ   แต่บางทีด้วยความชาชินมั้ง  ดูเหมือนกระตุ้นไม่ขึ้นยังไงก็ไม่รู้  อยากจะไปทำงานแบบอื่นดูบาง ก็อายุเยอะเกิน ความรู้ก็แค่ม.6 มันเบื่อๆครับ ไม่รู้จะทำไงดี