ดิฉันได้แต่งงานกับสามี ซึ่งอายุห่างกัน 13 ปี มีลูกชาย 1 คน อายุ 5 ขวบคะ ชีวิตแต่งงานก็มีทะเลาะกันบ้าง ซึ่งดิฉันก็คิดเป็นเรื่องปกติของชีวิตคู่ทั่วไป แต่สามีจะเป็นคนที่เจ้าระเบียบ ขี้บ่น ขี้เหนียว ตัวดิฉันเองไม่เคยทำเรื่องเสื่อมเสีย ไม่เที่ยวเตร่ เพราะทำงานเสร็จก็ต้องกลับมาทำกลับข้าวให้พ่อแม่ สามีและลูก ซึ่งค่าใช้จ่ายภายในบ้านดิฉันเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด ค่าเทอมลูกก็ต้องหารครึ่ง แต่ค่าใช้จ่ายต่างๆของลูกภายในชีวิตประจำวัน ดิฉันเป็นคนจ่ายทั้งหมด เดือนๆ หนึ่งได้รับเงินจากสามีเดือนละ 2,000 บาท ไม่เคยที่จะมีคำถามว่าเงินมีไหม พอใช้ไหม ซึ่งดิฉันก็ต้องดิ้นรนเองทุกอย่าง พอดิฉันถามขึ้นมาว่ามีเงินไหม ดิฉันเงินไม่พอเดือนนี้ สามีก็จะไม่พอใจ ไม่คุยกันเป็นอาทิตย์ ทุกครั้งที่ถามเรื่องเงิน ดิฉันขอเข้าเรื่องเลยแล้วกันคะ เรื่องมีอยู่ว่า ดิฉันมีรอบเดือน แล้วซื้อผ้าอนามัยมาวางไปบนที่นอน (ยังไมได้ใช้นะคะ) แล้วลูกชายก็ถือไปเล่น แล้วเผลอวางไว้บนที่นอนใกล้กับหมอนของสามี เป็นเรื่องเลยคะ ด่าดิฉันว่าโง่ เรียนจบอะไรมา ถึงได้ต่ำขนาดนี้ ทำได้ยังไง พาลทะเลาะกัน เหมือนดิฉันไปคบชู้ หรือ ไปฆ่าใครตาย ซึ่งดิฉันก็ได้อธิบายแล้วว่า ไม่ได้ตั้งใจทำ สามีก็ไปไหว้ขอโทษแม่ดิฉัน ว่าขอโทษที่ด่าดิฉัน แรงๆแล้วสามีก็ร้องไห้ แม่ดิฉันก็พลอยร้องไห้ไปด้วย แล้วบอกว่าให้สอนลูกสาวแม่บ้างว่าทำอย่างนี้มันไม่ดี เพราะเขามีครูมีบา เพราะตลอดระยะเวลาที่แต่งงานกันมา สามีไม่เคยด่าว่าโง่ หรือ ขึ้น ขึ้นกู เลย แต่ครั้งนี้ เขาบอกดิฉันทำเกินไป สามีเรียกลูกมานั่งแล้วบอกว่าพ่อคงอยู่กับลูกไม่ได้นานแล้ว ให้ลูกเป็นเด็กดี เพราะแม่ทำเกินไป ดิฉันก็เข้าไปขอโทษสามี ยกมือไหว้ บอกว่าถ้าดิฉันทำผิดไปก็ขอโทษด้วย เพราะดิฉันไม่ได้ตั้งใจทำเลย สามีก็ไม่ฟังเก็บเสื้อผ้ากลับไปอยู่ที่บ้านเลยคะ ดิฉันต้องทำยังไงดีคะ ดิฉันต้องคุยเรื่องลูกไหมคะ ว่าจะทำยังไง เรื่องค่าใช้จ่ายในการดูแลลูกควรพูดไหม ?? เพราะลูกกำลังจะขึ้นเรียนชั้น ป.1 มีค่าใช้จ่ายสูง เกินกว่าที่ดิฉันจะรับผิดชอบคนเดียวไหวคะ ซึ่งดิฉันไม่เคยเรียกร้องที่ผ่านมาเพราะถือว่าอยู่ด้วยกันคะ
ขอโทษนะคะข้อความยาวมาก แต่ดิฉันอัดอั้นตันใจมากๆ ร้องไห้ทุกวันไม่อยากให้พ่อแม่และลูกเห็นน้ำตาเลย กลัวท่านทุกข์ใจคะ
แค่วางห่อผ้าอนามัยที่ซื้อมาใหม่ไว้บนที่นอน ฉันผิดมากถึงขั้นต้องเลิกกันไหม???
ขอโทษนะคะข้อความยาวมาก แต่ดิฉันอัดอั้นตันใจมากๆ ร้องไห้ทุกวันไม่อยากให้พ่อแม่และลูกเห็นน้ำตาเลย กลัวท่านทุกข์ใจคะ