เราคุยกับผู้ชายคนนึง แต่เรายังไม่เอ่ยสถานะ ว่าทุกวันนี้คืออะไร ก่อนหน้าเราจะเจอกัน เขาจะพูดกับเราดีทุกอย่าง อารมณ์คนอยากได้อยากมีอะไรกัน
เขาไม่เคยพา เราไปเที่ยวบ้าน ทีกับคนเก่าเขา ได้ไปที่บ้าน นอนที่บ้าน เขาบอกว่าเลิกกันไปแล้ว
เราเจอกันทีก็ โรงแรม พีคกว่านั้น ค่าห้องเราออกเองทุกคร้ง
เจ็บใจตรงที่ว่า เราดันไปรู้สึกกับเขา ความรู้สึกไปก่อนสถานะ พอหลังจากเราเจอกัน การพูดคุย หรือการตอบของเขาก็สั้นลง ต้องทักไปก่อนทุกครั้ง
ตอบสั้นบ้างบางครั้ง บางทีก็หาย มันทำให้เรารู้สึกเจ็บเวลานึกถึงเขา เรารู้แล้วหล่ะ เราไม่ได้ไปงี่เง่าหรือโวยวายใส่ เพราะไม่รู้จะโวยไปสถานะก็ไม่มี
แต่ทำไมตัวเองใจง่ายหวั่นไหวง่าย มีครั้งนึง เขาก็หายไปช่วงเวลาทำใจ กำลังจะดี แล้ววันนึงเขาก็กลับมาทำร้ายอีก ต้องการก็โผล่
รู้ทุกอย่าง ว่าต้องทำยังไงแต่ใจทำไมไม่หลาบจำ พยายามลืมกลับจำ จำแล้วเจ็บทุกวันนี้เราไม่ทักแล้วค่ะ แต่จะรับมือยังไงหากวันนึงเขาโผล่มาอีก
ผู้ชายทำแบบนี้ เขาสื่อถึงอะไร!! ทำไมต้องทำแบบนี้
เขาไม่เคยพา เราไปเที่ยวบ้าน ทีกับคนเก่าเขา ได้ไปที่บ้าน นอนที่บ้าน เขาบอกว่าเลิกกันไปแล้ว
เราเจอกันทีก็ โรงแรม พีคกว่านั้น ค่าห้องเราออกเองทุกคร้ง
เจ็บใจตรงที่ว่า เราดันไปรู้สึกกับเขา ความรู้สึกไปก่อนสถานะ พอหลังจากเราเจอกัน การพูดคุย หรือการตอบของเขาก็สั้นลง ต้องทักไปก่อนทุกครั้ง
ตอบสั้นบ้างบางครั้ง บางทีก็หาย มันทำให้เรารู้สึกเจ็บเวลานึกถึงเขา เรารู้แล้วหล่ะ เราไม่ได้ไปงี่เง่าหรือโวยวายใส่ เพราะไม่รู้จะโวยไปสถานะก็ไม่มี
แต่ทำไมตัวเองใจง่ายหวั่นไหวง่าย มีครั้งนึง เขาก็หายไปช่วงเวลาทำใจ กำลังจะดี แล้ววันนึงเขาก็กลับมาทำร้ายอีก ต้องการก็โผล่
รู้ทุกอย่าง ว่าต้องทำยังไงแต่ใจทำไมไม่หลาบจำ พยายามลืมกลับจำ จำแล้วเจ็บทุกวันนี้เราไม่ทักแล้วค่ะ แต่จะรับมือยังไงหากวันนึงเขาโผล่มาอีก