เราเป็นเพื่อนเรียนด้วยกันมาผู้ชายด้วยกันตั้งแต่ม.ต้นหลายๆอย่างที่ผมเป็นเพื่อนกันมาที่คุยกับเขารู้สึกดีเริ่มไม่ได้คิดเป็นแค่เพื่อนพอผมคุยกับเขาเริ่มมีกำลังใจมาเรียนอยากมาเรียนตลอดอยากเจอหน้าตลอดพอมีเขาก็มีกำลังพัฒนาตัวเองหลายๆอย่างพอจะขึ้นม.ปลายเขาไม่เรียนต่อก็เริ่มหมดกำลังใจเริ่มท้อไม่อยากเรียนเกรดก็เริ่มตกในช่วงม.4  พอม.5เริ่มไม่ได้ละอนาคตต้องมาก่อนเกรดเริ่มดีขึ้นผมทักไปในแชทเขาผมบอกกุเคยแอบนะเขาบอกไม่ไรเป็นเราเป็นเพื่อนกันได้คำตอบนี้คาใจผมมากจนถึงปัจจุบัน(ผมยังคิดกับตัวเองเลยทำไมไม่บอกตรงๆเลยว่าเราชอยนายมาตั้งม.ต้น)แต่ผมก็เล่นเกมด้วยกันบ้างบางครั้งผมอยากจะบอกนะว่าผมชอบแต่ใจผมมันไม่กล้าพอที่จะบอกเพราะกลัวเสียคนนี้ไป ตั้งแต่ผมเป็นเพื่อนกันมาเขาก็ยังไม่มีแฟนนะบางครั้งผมยังแอบคิดเลยว่าเขาจะชอบเรารึป่าว ผมชอบมาเสียนํ้าตากับเรื่องแบบนี้ตอนผมเหงาๆ ผมเคยพยายามที่จะเลิกชอบเขาผมเจอหน้าในโทรศัพท์ทีไรเหมือนจะตัดใจไม่ได้ พอปัจจุบันทุกวันนี้เราก็เริ่มคุยกันน้อยลง1เดือนคุยกันกี่คำแต่ใจยังรัก ถึงปัจจุบันเขาก็ยังไม่มีสถานะครับผมส่องในเฟสโคตรจะบ่อย
(ผมจะทำยังไงดีครับ)