เรามีปัญหากับชีวิตมากตอนนี้
ตั้งแต่จำความได้ เราก็โดนเพื่อนที่ รร.เอาเปรียบมาตลอด โดนแกล้ง เราเป็นพวกอ่อนแอ ร้องไห้ง่ายมาก มีเรื่องอะไรเล็กๆก็เก็บมาคิด มโนจนเป็นเรื่องราว คิดฟุ้งซ่าน ทำให้เราไม่มีความสุข

และเรื่องที่บ้านอีก
เราอยู่กับแม่แล้วก็ยายแค่นี้ และไม่เคยมีวันไหนเลยที่จะไม่ทะเลาะกับแม่ เราเคยพยายามที่จะปรับความเข้าใจ แต่แม่ไม่เคยรับฟัง แม่ชอบด่าเราด้วยคำพูดหยาบคายรุนแรง เรารู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียวบนโลก เราร้องไห้คนเดียว(ทุกวัน) เราเคยคิดจะกรีดแขนตัวเองแต่ก็ไม่กล้าสักทีคงเป็นเพราะเราอ่อนแอ

เวลาอยู่รร.เราใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นเหมือนปกติมาก หัวเราะมีความสุขตอนอยู่กับเพื่อน
แต่พอกลับมาบ้านเราเหมือนกลายเป็นอีกคน ถึงบ้านก็รีบเข้าห้องและอยู่คนเดียว
เสาร์อาทิตย์ก็แทบไม่มี ตื่นมาก็เที่ยงบ้าง บ่ายบ้าง ลงมากินข้าวแล้วก็ขึ้นไปหมกตัวอยู่แต่ในห้องทั้งวัน

จำไม่ได้ว่าเที่ยวกับครอบครัวครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
วันๆนึงแทบไม่พูดกับที่บ้านสักคำ
ยิ่งตอนนี้ปิดเทอมแล้ว. เราไม่เจอเพื่อน เราอยู่บ้านกับยาย2คน แม่ไปทำงาน
เรายิ่งรู้สึกตัวคนเดียว พอแม่กลับบ้านก็ทะเลาะกันอีก
เราไม่ไหวแล้ว ทำอะไรไม่ได้เลย

เรากลัวการเข้าสังคม อยากอยู่แต่ห้องคนเดียว ไม่อยากไปเที่ยว ไม่อยากไปไหน
เราเป็นอะไร และควรทำยังไงต่อไปดี??
สับสนมากคะ😢