//////ชีวิตเปลี่ยนเมื่อมีความรู้สึกชอบธรรมชาติ//////

 *ต้นนี้จากชุมชนบ้านป่าพะยอม (ภาคใต้) ต้นลูกหยีมีขนาดสูงใหญ่กิ่งจะบานพุ่มที่ยอด ลำต้นสง่าตั้งตรงฐานใหญ่เป็นส่วนมาก (ไม้เนื้อเเข็งพอควร)




บ้านฉันอยู่ในท่ามกลางธรรมชาติทำให้เคยชินกับการทานพืช ผัก ผลไม้สดๆ เป็นส่วนมากอาทิ เช่น ผักบุ้งริมคลอง กล้วย มะพร้าว เเละผลไม้ที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ วิถีของชาวบ้านที่นี้อยู่เเบบเรียบง่ายพึ่งพาอาศัยกัน ถ้าผลไม้บ้านใครออกผลก่อนก็จะเเบ่งกันกินในเเต่ละปีผลไม้สลับกันเป็นไม่ได้เป็นทุกต้นมีการเว้นช่วงนั่นก็คือ "ผลไม้ลูกหยี" ที่ชอบอยู่ในป่าเชิงเขาพบมากในภาคใต้เขามีรสชาติเปรี้ยวอมหวาน เเต่กว่าจะได้กินผลต้องรอเป็นปีๆ ออกผลปีละครั้งใน 1 ต้นใช้เวลา 10 ปีขึ้นไปอาจจะขึ้นอยู่กับสายพันธุ์นั้นๆ ทั้งๆ ที่ฉันรู้อย่างนี้เเต่ใจยังอยากปลูกเเละอนุรักษ์ไว้ถ้าเทียบกับสมัยก่อนต้นไม้ลูกหยีมีเยอะ เเต่ปัจจุบันหาดูยากเรามาดูต้นไม้ลูกหยีเริ่มตั้งเเต่ออกดอกกันเลยนะคะ

- ดอกผลไม้ลูกหยีมีสีขาวอมเหลืองออกดอกเป็นช่อตามปลายกิ่งเป็นช่วงเดือน มิ.ย.-ก.ค. เเต่ขึ้นอยู่กับสภาพดินอากาศด้วยมีขนาดประมาณ 3-5 มม.

-ผ่านไปไม่กี่เดือนก็ได้เห็นผลเขียวที่ยังไม่สุกเเต่ก็ทานได้รสชาติเปรี้ยวอมหวานเเละรสชาติฝาดๆ จิ้มพริกเกลืออร่อยข้างในสีขาวเพราะเนื้อยังอ่อน

- ผลไม้ลูกหยีที่สุกเเล้วมีเปลือกสีดำขนาดประมาณ 1.5- 2.3 ซม. ลักษณะผลไม้ลูกหยีเเต่ละพื้นที่จะมีขนาดใหญ่ เล็กไม่เท่ากันถ้าที่นี่ก็จะเล็กหน่อยค่ะออกผลช่วงเดือน ก.ย.- ธ.ค. ช้าเร็วขึ้นอยู่กับสภาพอากาศเเต่ละปีไม่เเน่นอน 
วิธีการทานเเค่ใช้นิ้วชี้กับนิ้วโบ้งบีบเบาๆ เปลือกก็เเตกทานได้เลยคะ

-เมื่อเเกะเปลือกสีดำออกเเล้วก็จะเจอเนื้อข้างในมีสีน้ำตาล เมล็ดไม่นิยมทานมันจะเเข็งมากๆ ห้ามกัดอาจโดนลิ้นได้เเต่ถ้าอมไว้นานๆ ก็จะนิ่ม

- เมื่อเราทานผลไม้เนื้อข้างในสีน้ำตาลเเล้วเมล็ดลูกหยีเราไม่ทิ้ง สามารถนำมาปลูกได้เเต่วิธีการเพาะเมล็ดจะค่อยข้างช้านิดนึ่งค่อยๆ
ให้เวลาเขาสักนิดอาจจะเป็นความเคยชินที่เขาอยู่ในป่า เเต่เชื่อว่าดินกับต้นไม้เป็นของคู่กันยังไงก็ปลูกขึ้นถ้ามีสภาพดินอากาศที่ดี

-วิธีเพาะต้นลูกหยีต้องนำเมล็ดพันธุ์ไปเเช่น้ำก่อนสัก 1-2 คืน เพื่อให้เปลือกเมล็ดนิ่ม หากเมล็ดพ่องจะขยายเท่าตัวเเล้วนำมาห่อกระดาษทิชชูหรือผ้าบาง
ใช้เวลาประมาณ 1-2 อาทิตย์หรือมากกว่าก็เริ่มงอกต้องอดทนรอกันนะคะ (ขนาดเมล็ดลูกหยี 3-5 มม. มีขนาดใหญ่ เล็ก ต่างกันเล็กน้อย เนื้อเเข็ง)

-ต้นกล้าลูกหยีเราเพาะจากเมล็ดที่เราทานจากผลไม้ลูกหยีสดๆ ฉันเพาะเองไว้หลังบ้าน (บ้านภาคตะวันออก) ยังขึ้นได้เยอะขนาดนี้เลยนะคะ

***หมายเหตุต้นไม้ลูกหยีเป็นไม้ยืนต้นที่มีขนาดสูงใหญ่ค่อยข้างมากเหมาะกับปลูกในพื้นที่กว้าง เช่น ป่า เชิงเขา สวนที่เหมาะสมเขาชอบสภาพดินเเละอากาศอุดมสมบูรณ์ต้นไม้ลูกหยีไม่เหมาะกับปลูกในบ้านเพราะอาจเป็นอันตรายได้เมื่อเจอภัยธรรมชาติ พายุ ลม อื่นๆ การปลูกต้นไม้มากๆ ช่วยร่มเงาเพื่อความร่มรื่นเเละทำให้อากาศดีบริสุทธิ์ปลอดภัยจากสิ่งต่างๆ "เรารักษาธรรมชาติ ธรรมชาติรักษาเรา"
- ครั้งเเรกที่เห็นต้นไม้ลูกหยีทำเอาน้ำตาซึมเพราะตั้งเเต่เด็กไม่เคยเห็นเช่นกันได้เเต่กินอย่างเดียว เพราะกว่าจะเดินถึงต้นไม้ลูกหยีได้ต้องอดทนสูง
ต้องลุยป่าลุยเขา ขอบคุณลุงที่พาดูต้นไม้ลูกหยีไม่คิดว่าจะใหญ่ได้ขนาดนี้ ลุงบอกว่าเขาชอบปีนต้นลูกหยีมาตั้งเเต่เด็กขอบคุณลุงที่เก็บวิธีการทุกขั้นตอนในการปีนต้นไม้ลูกหยีซึ่งน่าทึ่งจริงๆ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่ลุงได้รับสืบทอดกันมาตั้งเเต่สมัยโบราณ ฉันจึงอยากอนุรักษ์กรรมวิธีการทำเเคเหล่านี้ไว้เพื่อให้คนรุ่นหลังลูกหลานได้ดูกัน ซึ่งเขานิยมใช้ไม้ไผ่ทำเเคหรือเรียกว่าการทำทางขึ้นไปนั่นเอง ไม้ไผ่มีความเเข็งเเรงทนต่อการรับน้ำหนักได้ดี เเละยังใช้เถาวัลย์มาผูกยึดติดกับต้นพันรอบๆ เพื่อเพิ่มความเเข็งเเรงสิ่งสำคัญการเชื่อมต่อไม้ไผ่หลายต้นเข้าด้วยกันก็เป็นเทคนิคเฉพาะตน ต้องใช้ความชำนาญสูงมาก การปีนต้นไม้ใหญ่อย่างต้นลูกหยีนั้นไม่ง่ายเลย

/// หลายๆ คนถามทำไมฉันชอบต้นไม้ลูกหยีหายากเก็บยากทุกอย่างยากหมด คำตอบ: ก็เพราะความยากใจถึงอยากทำอยากอนุรักษ์ไว้ตามกำลังน้อยนิดค่ะถ้าเรามองทุกอย่างใเป็นธรรมชาติ เราจะเข้าใจธรรมชาติในตัวเองไม่มีอะไรคงทนรั้งไว้ได้เลย รู้อย่างนี้เเล้วฉันจึงรีบทำทุกนาทีให้มีค่าเเละเป็นประโยชน์ต่อธรรมชาติไม่มากก็น้อยเพราะ "ไม่มีความสุขใด เสมอเท่าความสงบ"

-ชีวิตต้นไม้ก็คล้ายกับชีวิตมนุษย์ที่มีการหมุนเวียนเปลี่ยนเเปลงไปตามกาลเวลา ถึงเเม้จะปลูกใช้เวลานานกว่าจะได้กินผลเเต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะอยู่รอออกผลฉันน่าจะเป็นปุ๋ยให้เขาสักก่อน 55+ ต้นไม้กับมนุษย์เป็นของคู่กัน
///การปลูกป่าปลูกต้นไม้ลูกหยีซึ่งมีคุณค่าสำหรับฉัน เป็นคุณค่าทางจิตใจค่ะ


**สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่อยากเเบ่งปันค่ะ** นอกจากทานผลไม้ลูกหยีสดไปเเล้วลองเอามาทำเเบบน้ำปั่นดูบ้างค่ะ
เเนวคิดที่ทำเเบบผงเพราะทานง่ายเก็บนานน้ำหนักเบา มาดูวิธีการทำเเบบน้ำกันค่ะ

*การทำน้ำผลไม้ลูกหยีปั่นนมสด ชื่อเเปลกดีใช่ไหมคะมีส่วนผสมน้อยมากค่ะ
- ผลไม้ลูกหยีผง 2 ช้อนโต๊ะ
- น้ำตาลทราย 1 ช้อนโต๊ะ (ฉันกินไม่หวาน))
- น้ำเปล่า 150 ml.
- นมจืด 30 ml.
- น้ำเเข็งหลอดเล็ก 1 เเก้ว
นำส่วนผสมทั้งหมดลงเครื่องปั่น ปั่นไปสักพักให้เนื้อละเอียดได้ที่ก็เทลงใส่เเก้วเพียงเท่านี้ก็ทานได้เลยค่ะรสชาติเน้นเปรี้ยว หวาน มันจากนมสดง่ายๆ ทำกินเองที่บ้านค่ะ ส่วนรสชาติดั้งเดิมต่างกันตรงที่ไม่ใส่นมจืดค่ะ


- ฉันเป็นคนชอบงานศิลปะจะใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ การทำงานประดิษฐ์ทำให้ฉันมีสมาธิที่ดี ฉันชอบคิดเเละจินตนาการอยู่กับธรรมชาติ ที่สร้างบ้านหลังนี้เพื่อเก็บไว้ดูคอยย้ำเตือนตัวเองว่าต้องอยู่เเบบเรียบง่ายสบายๆ นี่เเหละความสุขที่ได้จากธรรมชาติ



วัสดุทำจากไม้จิ้มฟันหาง่ายอยู่ใกล้ตัวใช้สีอะคริลิคเพราะทนกันน้ำอยู่ได้นานส่วนรายละเอียด เช่น ต้นไม้ หญ้า ทำจากกระดาษเเละอื่นๆ ผสมสี
ฉันใช้เวลากว่า 2 อาทิตย์ตกเเต่งไปเรื่อยลูกๆ ฉันจะได้มีบ้านอยู่สักทีอะไรที่ฉันทำเเล้วมีความสุขฉันก็จะทำไปเรื่อยๆ รู้เพียงเท่านี้ค่ะ
- ลูกหยีตัวดำๆ ของฉันดำเเค่ตัวนะเเต่ใจดี มีเมตตาชอบช่วยเหลือผู้อื่นส่วนหนูตาลน้องสาวที่เเสนจะน่ารักน่าเอ็นดูเเต่ซนนิดๆ เธอชอบพูดเเละยอกเล่นพี่ชายเป็นประจำ ฉันชอบขีดๆ เขียนๆ บนกระดาษจึงสร้างโลกการ์ตูนขึ้นมาค่ะ

- เวลาที่เราเหนื่อยก็หายไปเเบบไม่รู้ตัวเพราะฉันมีลูกการ์ตูนเยอะมาก เขาทำให้ฉันมีรอยยิ้มในเเววตาของลูกหยีกับหนูตาลเขาจะบอกกับฉันว่าสู้ๆ นะเเม่ลูกหยีเป็นกำลังใจให้เเม่ครับ ไม่ว่าฉันจะหยิบจับอะไรล้วนเเล้วอยากทำไปหมดเพราะใจมันมีพลังเสู้ จับปากกามาวาดเขาทุกครั้งก็รู้สึกดีอยากวาดต่อไปเรื่อยๆ ความรักความชอบมันไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ นะ

- โลกใหม่ของฉัน ลูกหยีเขาทำให้ฉันเกิดใหม่อีกมิติหนึ่งพร้อมๆ กับที่ฉันสร้างเขาขึ้นมาด้วยเช่นกัน ถ้าเราติดอยู่กับอดีตเราจะสูญเสียสิ่งมีค่าหลายอย่างไปอย่าเอาอดีตที่ผ่านไปแล้วมาทำร้ายทำลายเวลาที่มีค่าในปัจจุบันฉันคิดเเบบนี้นะ เราสูญเสียบิดาซึ่งเป็นที่รักไปจะเรียกพ่อกลับมาก็ไม่ได้ ฉะนั้นสิ่งที่พ่อทำไว้เราต้องดูเเลให้ดีที่สุดถึงเเม้จะนับ 1 ก็ตามพ่อไม่ได้หายไปใหนเลือดท่านก็ยังอยู่ตัวเรานี่ล่ะค่ะ ท่านจะคอยปกป้องเเละดูเเลเรา ฉันรู้สึกเเละศรัทธาความดีที่พ่อทำไว้ ท่านช่วยเหลือผู้คนมากมายได้เห็น ได้ยินมาตั้งเเต่เด็กไม่ว่าจะเป็นคนตายสภาพดี หรือตายสภาพไม่ดี คนเจ็บ คนป่วยทำพิธีต่างๆ พ่อช่วยไม่เคยเลือกทำด้วยความเมตตารักเพื่อนบ้านทุกคนที่เข้ามาขอความช่วยเหลือ ฉันเชื่อถ้าเราทำเเต่สิ่งดีๆ ท่านก็ได้อานิสงส์จากเราฉันใดก็ฉันนั้น. 


//**ทำไมลูกหยีถึงชอบผ้าขาวม้าสีเเด้ง เเดง?
เพราะฉันเห็นพ่อเฒ่ามาตั้งเเต่เด็กเวลาท่านเข้าสวนก็จะเอาผ้าขาวม้าสีเเดงมัดเอวทุกพร้อมกับหมวกสีน้ำตาล พ่อไม่ชอบใส่เสื้ออากาศคงร้อนใส่เสื้อก็ต่อเมื่อไปทำพิธีให้เพื่อนบ้านเนื่องในโอกาสต่างๆ พ่อฉันรักลูกๆ หลานๆ ท่านมีเมตตากับเด็กๆ ถึงหน้าจะดุเเต่ท่านชอบช่วยเหลือทุกคนที่เข้ามา

//ช่วงพักเที่ยงพ่อก็เอาผ้าขาวม้าปูนอน เเล้วสวดมนต์ทำให้ฉันชินกับเสียงนี้มากถึงตอนนี้ฉันก็สวดมนต์ส่งให้พ่อฟังเเทน รู้สึกมีปิติเมื่อคิดถึงสิ่งที่พ่อสอนเรา ฉันก็ลองเอาผ้าขาวม้าพ่อมามัดเอวบ้างถึงรู้ว่าผ้าผืนเดียวทำประโยชน์ได้หลายอย่างซับเหงื่อ บังเเดด ปูนั่ง ปัดยุงเเมลง
พอฉันมีลูกหยีก็อยากให้เขาเเต่งตัวเหมือนอพ่อรู้สึกอบอุ่นเป็นธรรมชาติดี การเเต่งตัวเพียงเเค่ปกปิดกายเท่านั้นเอาเเค่จำเป็นอยู่เเบบเรียบง่ายสบายเท่านี้ก็เพียงพอ ฉันก็เลยตั้งชื่อลูกฉันว่า "ลูกหยี มีเมตตา" นั่นเอง

"Lookyee has mercy"
Lookyee is a fat black and compassionate child living in the countryside There is a sister love Both like nature and art Live a simple life on a sufficient path
 "ลูกหยี มีเมตตา"
ลูกหยีเป็นเด็กอ้วนผิวดำเป็นคนมีเมตตากับผู้อื่น ซึ่งเขาอยู่ในชนบทมีน้องสาวน่ารักทั้งสองชอบธรรมชาติเเละงานศิลปะ เขาใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่บนวิถีความพอเพียง
 


*สร้างสรรค์งานศิลป์ "ตุ๊กตาลูกหยี มีเมตตา" ของที่ระลึกที่เเทนความรู้สึกๆ ดีส่งต่อให้กันฉันชอบคิดงานศิลปะไปเรื่อยเพราะทำให้ฉันมีสมาธิดีค่ะ


ตั้งเเต่เล็กจนโตเราก็ไม่เคยลืมบ้านเกิดความเป็นอยู่เเบบธรรมชาติ "บนวิถีของความพอ" มีความสุขได้ถ้าใจเรายอมรับทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวเรา
" กินทุกอย่างที่ปลูก ปลูกทุกอย่างที่กิน "

# ฉันชอบต้นลูกหยีต้นนี้นะเพราะสวยสง่า รู้กสึกมีพลังบวกเเล้วเพื่อนๆ พี่ๆ มีความรู้สึกอย่างไรกันบ้างกับต้นไม้ใหญ่เเบบนี้ทักทายกันได้ค่ะ ขอบคุณลุงจิตเเละเพื่อนบ้านที่ช่วยได้ดูเเล ข้าพเจ้าจะขอเก็บภาพไว้เเละอนุรักษ์ไปด้วยกันเพื่อให้คนรุ่นหลังได้รู้จักสืบไป ถึงเเม้ว่าต้นไม้ยืนต้นเหล่านี้จะเหลือน้อยเต็มทีเเล้วก็ตาม เรายังมีใจรักธรรมชาติ ต้นลูกหยีจะไม่สูญพันธุ์หากเราช่วยกันรักษา ต้นลูกหยี ลำต้น เเละลักษณะเเต่ละพื้นที่เเตกต่างกันรวมถึงรสชาติความเปรี้ยว หว