สวัสดีค่ะ เราเป็นเพศที่สาม อยากจะแชร์ความรู้สึก ที่หายไปแล้วแก้ไม่ได้ คือเราเป็นคนที่เคยผ่านจุดนึ่งมา ง่ายๆคือเคยพยายาม**ตัวตายมาสองรอบ รอบแรกไม่กล้า รอบสองไม่ตาย เลยตอนนี้กลายเป็นคนไม่มีความรู้ส

นานมาแล้วเคยทำงานที่หนึ่งมีพี่ที่นั่นดีกับเราในตอนแรก แต่มาวันหนึ่งเขาทำพฤติกรรมเมิน ไม่รับไหว้ ไม่คุยด้วย ทำให้เราอึดอัด จึงขอลาออก แต่ก็ได้ไปทำตรงอื่นแทนจึงไม่ต้องพบเจอบ่อย   ต่อมามาทำงานท

เช่น  กิน เมา ดูหนัง ออกไปเที่ยว หาเพื่อนคุย อื่นๆ

เราบ่นเรื่องงาน เรื่องเจ้านายกับเพื่อนๆในกรุ๊ปไลน์บ่อยๆ บ่นกับเพื่อนที่สนิท จนคิดว่าเพื่อนอาจจะรำคาญแล้วค่ะ มนุษย์เงินเดือน มีวิธีระบายยังไงบ้างคะ ไม่ให้เครียดสะสม เรานอนหลับไม่สนิทมาหลายเดือนแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะ(กระทู้นี้มีแอบระบาย) เจ้าของกระทู้ทำงานที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เป็นเด็กเสิร์ฟค่ะ พ่อกับแม่เราก็ทำที่เดียวกับเราด้วย ปัญหาอยู่ที่ว่าเจ้าของร้านจะผลักเราไปอยู่ในครัวช่วงปีใหม่ เรามีสิทธ์ที่จะไม่

ตอนนี้เราเครียดมากทั้งเรื่องที่บ้าน เรื่องคนรัก จนบางทีเรารู้สึกว่าเราไม่เหลือใครเลย ไม่มีคนให้ระบาย ไม่มีคนเข้าใจ จะเล่าให้เพื่อนฟังก็รู้สึกอายที่จะให้คนอื่นมารู้ปัญหาในครอบครัวเรา จะเล่าให้คนร

ความอดทนของเราที่มี พยายามอดทนประคับประครองให้ได้ที่สุด. ถ้าถึงวันนั้นวันที่หมดความอดทน เราจะได้ไม่เสียใจว่าเราน่าจะอย่างนั้นอย่างนี้ ความอดทนของเราคือต้องอดทนกับสามีที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ไม่ยอมรับผิ

ตอนนี้กำลังรู้สึกแบบนี้ เครียดเรื่องงาน งานที่ทำอยู่ตอนนี้คิดว่ามันไม่ค่อยเหมาะกับตัวเรา ไม่มั่นคงเท่าไร ไม่มีความสุขกับงานเหมือนแต่ก่อน ประกอบกับเงินเดือนที่ได้ ก็ไม่พอกับภาระค่าใช้จ่ายในบ้านที่มากขึ

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำจะ นำไปพิจารณานะคะ