ขอความคิดเห็นในมุมของลูกจ้างและเจ้าของกิจการค่ะ เราคิดเล็กคิดน้อยไปใช่ไหม?

กระทู้คำถาม

มนุษย์เงินเดือน เจ้าของธุรกิจ พนักงานประจำ

เราทำงานในร้านเล็กๆ ที่เป็นโฮมออฟฟิต ร้านนี้เปิดมาประมาณ 4 ปี เราทำงานมา 3 ปี
เดิมมีเจ้าของร้านคนเดียวและเราค่ะ เรียกว่าช่วยเค้าตั้งแต่ยังไม่มีอะไร จนวันนี้ขยายกิจการ มีตึก มีลูกน้องเพิ่ม
เราถือว่าเจ้านายนิสัยดี มีน้ำใจ พื้นฐานโดยรวมดีค่ะ
แรกๆทำได้ปีกว่าๆ ก็มีงานที่เงินดีกว่า มีสวัสดิการเข้ามา แต่เราเลือกจะช่วยเค้าต่อไป
เพราะเจ้านายที่ดี ไม่ได้หาได้ง่ายๆ เราจึงเลือกจะอยู่มาเรื่อย

ต่อมาเข้าปีหลังๆ คู่สมรสของเจ้านายเลิกทำงานประจำและเข้ามาช่วยกิจการ
เค้าก็นิสัยดีค่ะ มีน้ำใจ โดยรวมดี
คือกิจการดีมากค่ะ งานเยอะมาก มีคนเพิ่มแต่ก็ไม่พอกับงานอยู่ดี
เราทำมาสามปี เหนื่อยจริงๆ งานเร่งงานด่วนทุกวัน
เราเข้าใจในงาน เข้าใจในลูกค้า แต่ในมุมลูกจ้างบางทีเหนื่อยค่ะ
ถามว่าเงินเดือนได้เยอะไหม ถ้าเทียบกับสายต่างจังหวัดที่เป็นงานเอกชน
ก็ทำได้ไม่ลำบากหรือเดือดร้อนอะไร เงินขั้นต่ำทั่วไป เพราะบ้านไม่ได้เช่า ค่าเดินทางไม่เยอะ
และงานนี้ตรงกับที่เราจบมา เรารักและอยู่กับมันได้

เข้าประเด็นนะคะ
คือหลังจากกิจการดี งานก็เยอะมาก วันหยุดนักขัตต่างๆ ที่เคยได้หยุดบ้าง
สองปีหลังก็คือไม่ได้หยุดเลยค่ะ ปีนึงที่หยุด 13 วันต่อปีคือไม่ถึง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
งานทำทุกวันหยุดวันเดียว ถ้าลาก็หักค่ะ (แต่ดีที่ลาหลายวันได้ไม่จำกัด เคยลาไปเที่ยวตปทค่ะ)
ไม่มีวันลาพักร้อน ไม่มีโอที [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ไม่มีสวัดิการอื่นๆ มีให้เงินขวัญถุงสิ้นปี (1/3 ของเงินเดือน)

ที่มาเขียนกระทู้คือ แรกๆเค้าเข้าใจเรานะคะ เคยเป็นลูกน้องมาก่อน
แต่หลังๆ เราเริ่มรู้สึกว่าเค้าคือเจ้าของกิจการโดยแท้จริง ทุกอย่าง ทุกเวลามันเป็นเงินเป็นทองไปหมด
กิจการที่ขยายมากขึ้น ก็ต้องใช้เงิน คนก็ไม่พอ หากมีคนลาก็เรียกว่าขาดรายได้ไปเยอะค่ะ
คนงานก็หายากนะคะ ต่างจังหวัดไม่ได้หาง่ายๆ และก็ต้องหาคนที่เข้ากันได้อีก

ขอบคุณพื้นที่ที่ให้เข้ามาบ่น จริงๆ เราอาจจะคิดเล็กคิดน้อยไปเองก็ได้ค่ะ
บางครั้งก็เครียด เหนื่อย งานเยอะ ไม่ได้พัก