คนรอบข้างขี้บ่น มองโลกในแง่ร้าย ตั้งสมมุติฐานด้านลบไว้ก่อน มันจะทำให้เราจิตตก พาลทำให้เราก็มองโลกในแง่ร้ายไปด้วย
เจอบ่อยๆเรากลายเป็นคนคิดลบโดยไม่รู้ตัว รู้สึกว่าตัวเองขาดพลังในการสร้างสรรค์อะไรดีๆ เช่น แผ่เมตตาก็แผ่สิ่งดีๆไม่ค่อยออก เพราะในความคิดมันยังมีเรื่องอคติ ความโกรธ ความหงุดหงิดแฝงอยู่

เคยปฏิเสธคนชอบคิดลบ ไม่อยากเข้าใกล้ เขากลับมองว่าเรานิสัยไม่ดี เป็นคนโลเล ทั้งๆที่เมื่อเราคุยกับเขา ในสมองเรามีแต่เรื่องไม่ดีเต็มไปหมด เช่น คำพูดหยาบคาย คำสบถ มันโผล่มาในหัวอยู่เรื่อย โดยเฉพาะตอนหงุดหงิด มันพาลทำให้ตัวเองเครียด กังวล เบื่อไปหมด

อยากถามว่าเราผิดไหมที่รู้ตัวเองว่า อยู่กับคนคิดลบไม่ได้
และพยายามคบคนที่มองโลกในแง่บวกไว้ก่อน