! ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะว่าเรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงทุกประการไม่มีการต่อเติมนอกเหนือจากเรื่องจริง !
"คนเราทิ้งกันได้ลงจริงๆหรอทั้งๆที่เมียตัวเองกำลังท้อง"
คือเรากับเขาเราคบกันตั้งแต่อยู่ ม.5 จนตอนนี้จบออกมา (มีอะไรที่ยังไม่ได้บอกอีกนะคะในส่วนนี้) ก็ประมาณจะเข้าปีที่ 3 เรากับเขารักกันมากมาดจนใครๆก็ต่างอิจฉา เขาเป็นคนอายุน้อยกว่าเรา2ปี เราเป็นคนที่รักใครแล้วรักมากเราทุ่มเทให้เขาในทุกๆอย่าง เขาอยากมีรถมอไซค์ขับ เรายอมเอาเงินของเราที่เป็นเงินเก็บไปออกรถให้ขับเพราะเขาเป็นคนเก็บกดเรื่องทางบ้านเขาไม่เคยได้อะไรเลยจากทางบ้าน เราเลยออกรถมอไซค์ให้ขับไปเรียนตอน ให้เงินใช้อาทิตย์ละ 5,000 บ้างให้วันละ 1,000บ้างไปไหนเราออกให้เขาไม่ต้องจ่ายเราเลี้ยงตลอด อยากได้โทรศัพท์เราซื้อให้ มีเเข่งบอลที่โรงเรียนพ่อเราเป็นสปอนเซอร์ให้ เราซื้อรองเท้าฟุตซอลให้ เตรียมการทุกอย่างให้ เราทั้งคู่มีความสุขกันมาตลอด จนเข้าปีที่2เรากับเขาเคยทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงมาหลายครั้ง เขานอกใจเราหลายครั้งแต่เราให้อภัยมาเสมอเพราะเรารักเขา เข้าปีที่2ที่คบกันเเม่เราเสีย ตอนนั้นเรากับเขาทะเลาะกันก่อนแม่เสียได้ 1วันเขามีคนอื่น เขาไม่ยอมมางานศพแม่เราด้วยซ้ำ ตอนนั้นเราโกรธปนกลับเกลียดนะคะตอนนั้นพ่อเราสั่งห้ามไม่ให้คบกัน แต่เราดื้อเองไม่ฟังยังกลับไปคืนดีด้วย เชื่อไหมคะตอนนั้นเราตัดสินใจไม่เรียนต่อเพราะจะออกมาทำงานหาเงินเลี้ยงเขา ขอแค่ได้ออกมาอยู่กับเขาเราก็ยอม ตอนนั้นเรามีความสุขมากๆที่ได้อยู่ด้วยกันตื่นมาก็เจอหน้ากัน จนวันนึงเขาป่วยเราถึงได้เจอพ่อแม่เขานั่นคือครั้งแรกที่ได้เจอ เพราะทางครอบครัวแฟนเราค่อนข้างดุ เเฟนเรากลัวมาก เรื่องเก่าๆเอาไว้เล่าที่หลังนะคะ ขอเข้าเรื่องตอนนี้เลย
"เขาทิ้งเรากับลูกเพราะเขาอยากมีอนาคตใหม่"
เราท้องได้ 4เดือนแต่เราบอกเขาตั้งแต่ 2เดือนแรกที่ตรวจกันเขารับรู้มาโดยตลอดคนรอบข้างของเรารู้หมด (ยกเว้นพ่อ) เราบอกให้เขาบอกแม่ของเขาว่าเราท้องแต่เขาบอกว่ากลัวพ่อช้อคตาย (พ่อเขาพิการครึ่งซีกนะคะแต่เดินได้ทำไรได้หมดเพราะเคยเส้นเลือดในสมองแตก) เราเลยบอกว่าแล้วจะเอายังไงถ้าไม่บอกยังไงก็ต้องบอกอยู่ดี จนเข้า4เดือนทางบ้านเราเริ่มสงสัยทำไมเรากินเยอะ เราดูอ้วนผิดปกติ เขาเลยให้เราบอกความจริงทุกอย่าง เราเลือกที่จะบอก แต่ยังไม่บอกพ่อ เลือกที่จะบอกแค่คนอื่นในบ้านยกเว้นพ่อเพราะเรากลัวมาก สุดท้ายเราบังคับเขาให้บอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่กับพ่อของแฟนให้เราทำแท้งเขาบอกเขาเลี้ยงไม่ไหวเขาต้อวเลี้ยงหมู เขาไม่มีเงินเลี้ยงลูกเรา เราก็โอเครเราเลยบอกพ่อ พ่อก็โกรธฝั่งนั้นมาก เพราะเขาไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลย พอทีนี้เขานัดให้เราออกไปหาเพราะเขาจะให้เรากินยาขับให้เด็กออก พ่อเราไม่ยอมให้ไปเพราะกลัวเราเป็นอะไรไปเพราะเราร่างกายไม่ปกติ ผลปรากฏว่าวันนั้นเราทะเลาะกับครอบครัวแฟนหนักมาก ถึงขั้นด่ากันด้วยคำหยาบคาย พ่อของแฟนเราบอกว่าเราไปเอากับคนอื่นทั้งๆที่เราอยู่บ้านเฉยๆไปไหนไม่ได้เลย ด่ากันด้วยคำหยาบคาย (เราโมโหที่เขาจะบังคับให้เราไปฉีดยาทำแท้งที่แถวบ้านเขาบนเขา ทำแท้ง 3,000มีที่ไหนเรากลัวเลยไม่ยอมเลยทะเลาะกันคะ) จากนั้นที่เราด่ากันทะเลาะกัน ตั้งแต่วันนั้นเรากับเขาไม่เคยติดต่อกันอีกเลยเป็นเวลา 5วัน เราเข้าข้างตัวเองมาเสมอว่าเขาโดนยึดโทรสับมั้งพ่อไม่ให้เล่นมั้งอะไรแบบนี้ แต่พอมาเมื่อวันที่ 13 อีเมลของแฟนเราเด้งขึ้นมาว่า "เขากำลังลงทะเบียนเปิดเครื่องใหม่"เราก็แอบดีใจว่าเดี๋ยวเขาคงทักมาเเหละแต่เปล่าเลยเขาไม่ทักไม่ติดต่อมาเลย จนเราหาทุกทางติดต่อไป ข้อความ ข้อความในเฟสบุ้ค ข้อความในเกม แต่ไม่ตอบ จนเราทักในข้อความยูทูปหาทุกทางเพื่อติกต่อเขาแต่กลับไม่ได้รับการติดต่อกลับแต่อย่างใดเลย จนมาเมื่อวานวันที่ 14 ก.พ.62 ที่ผ่านมาเราตัดสินใจโทรหาพ่อของเขาโดยการขอโทษที่ด่าหรือพูดไม่ดีในวันนั้น เเละเราขอคุยกันแฟนเราครั้งสุดท้ายก็ได้เราจะไม่วุ่นวายอีกเรื่องลูกเราจะเลี้ยงเองก็ได้แต่ขอแค่คุยกับเขาสักครั้ง เราขอร้องอยู่นานกว่าเขาจะยอม สุดท้ายทำไมรู้มั้ยคะ แฟนเรารับโทรสับคะ เราร้องไห้หนักกว่าเดิมเราถามเขาว่าทำไมไม่ติดต่อมาเลย เขาตอบเสียงห้วนๆว่า พ่อยึดโทรสับให้เล่นเป็นเวลา เราบอกแต่ตัวก็เล่นเกมดูยูทูปนะทำไมไม่คิดจะติดต่อกลับมาเลย มันบอกกลับต่อเราว่า มันขอทำใจสักพักนะมันขอไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เริ่มอนาคตใหม่มันจะไปเรียนที่กทม.ใหม่เราถามว่าแล้วให้เรารออะไร ให้เรารอเรารอได้นะแต่เเค่ขอคุยกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ ให้ติดต่อมาบ้างไม่ใช่หายไปเลย ไม่ติดต่อแบบนี้ เขาบอกคำเดียวว่าขอทำใจก่อนนะเรียนไปทำใจไปถ้าทำใจได้จะติดต่อไปเอง เราเลยถามว่าเเล้วลูกละกูจะทำยังไง ไม่คิดว่ากูอยากมีอนาคตบ้างหรอ ทิ้งกูไปได้ง่ายๆเลยหรอ เขาไม่ตอบกลับมาสักนิด ไม่พูดอะไรนอกจากคำว่ารอทำใจได้ก่อนนะ แล้วก็วางไปเลย
" ดราแค่อยากให้เขาพูดว่าเขายังรักเรามั้ยที่ให้เรารอ ถ้าเขารักเราเรายินดีที่จะรอ แต่ถ้าเขาพูดว่าไม่รักกันแล้วเราจะไม่รอเราจะเดินหน้าต่อเองออกมาเอง แต่นี่เขาไม่บอกว่าไม่รักหรือรักเรา เราถามเขาเขาเลือกที่จะไม่ตอบเราเลย "
เราทุ่มเทให้เขาแทบทุกอย่างเรายอมตายเพื่อเขาได้ทุกอย่างคนที่เคยรักกันในตอนนั้น ตอนนี้กลับมาทำร้ายเราด้วยการกระทำและคำพูด
ขอบคุณมากๆนะคะที่ให้พื้นที่ตรงนี้ได้ระบาย
ปล. : มีเรื่องอีกมากมายที่ไม่ได้พิมพ์อีก มันเยอะมากจริงๆที่ครอบครัวเขาได้ทำกับเรา
ปล.:แต่ถ้าเธอได้มาเห็นกระทู้นี้เราขอบอกเธอไว้เลยนะเรารักเธอมากจริงๆไม่ว่าจะยังไงก็รักแต่ถ้าเธอตอบว่าไม่รักเราเเล้วเราจะหยุดเอง
"เขาทิ้งลูกในท้องไปหาอนาคต"
"คนเราทิ้งกันได้ลงจริงๆหรอทั้งๆที่เมียตัวเองกำลังท้อง"
คือเรากับเขาเราคบกันตั้งแต่อยู่ ม.5 จนตอนนี้จบออกมา (มีอะไรที่ยังไม่ได้บอกอีกนะคะในส่วนนี้) ก็ประมาณจะเข้าปีที่ 3 เรากับเขารักกันมากมาดจนใครๆก็ต่างอิจฉา เขาเป็นคนอายุน้อยกว่าเรา2ปี เราเป็นคนที่รักใครแล้วรักมากเราทุ่มเทให้เขาในทุกๆอย่าง เขาอยากมีรถมอไซค์ขับ เรายอมเอาเงินของเราที่เป็นเงินเก็บไปออกรถให้ขับเพราะเขาเป็นคนเก็บกดเรื่องทางบ้านเขาไม่เคยได้อะไรเลยจากทางบ้าน เราเลยออกรถมอไซค์ให้ขับไปเรียนตอน ให้เงินใช้อาทิตย์ละ 5,000 บ้างให้วันละ 1,000บ้างไปไหนเราออกให้เขาไม่ต้องจ่ายเราเลี้ยงตลอด อยากได้โทรศัพท์เราซื้อให้ มีเเข่งบอลที่โรงเรียนพ่อเราเป็นสปอนเซอร์ให้ เราซื้อรองเท้าฟุตซอลให้ เตรียมการทุกอย่างให้ เราทั้งคู่มีความสุขกันมาตลอด จนเข้าปีที่2เรากับเขาเคยทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงมาหลายครั้ง เขานอกใจเราหลายครั้งแต่เราให้อภัยมาเสมอเพราะเรารักเขา เข้าปีที่2ที่คบกันเเม่เราเสีย ตอนนั้นเรากับเขาทะเลาะกันก่อนแม่เสียได้ 1วันเขามีคนอื่น เขาไม่ยอมมางานศพแม่เราด้วยซ้ำ ตอนนั้นเราโกรธปนกลับเกลียดนะคะตอนนั้นพ่อเราสั่งห้ามไม่ให้คบกัน แต่เราดื้อเองไม่ฟังยังกลับไปคืนดีด้วย เชื่อไหมคะตอนนั้นเราตัดสินใจไม่เรียนต่อเพราะจะออกมาทำงานหาเงินเลี้ยงเขา ขอแค่ได้ออกมาอยู่กับเขาเราก็ยอม ตอนนั้นเรามีความสุขมากๆที่ได้อยู่ด้วยกันตื่นมาก็เจอหน้ากัน จนวันนึงเขาป่วยเราถึงได้เจอพ่อแม่เขานั่นคือครั้งแรกที่ได้เจอ เพราะทางครอบครัวแฟนเราค่อนข้างดุ เเฟนเรากลัวมาก เรื่องเก่าๆเอาไว้เล่าที่หลังนะคะ ขอเข้าเรื่องตอนนี้เลย
"เขาทิ้งเรากับลูกเพราะเขาอยากมีอนาคตใหม่"
เราท้องได้ 4เดือนแต่เราบอกเขาตั้งแต่ 2เดือนแรกที่ตรวจกันเขารับรู้มาโดยตลอดคนรอบข้างของเรารู้หมด (ยกเว้นพ่อ) เราบอกให้เขาบอกแม่ของเขาว่าเราท้องแต่เขาบอกว่ากลัวพ่อช้อคตาย (พ่อเขาพิการครึ่งซีกนะคะแต่เดินได้ทำไรได้หมดเพราะเคยเส้นเลือดในสมองแตก) เราเลยบอกว่าแล้วจะเอายังไงถ้าไม่บอกยังไงก็ต้องบอกอยู่ดี จนเข้า4เดือนทางบ้านเราเริ่มสงสัยทำไมเรากินเยอะ เราดูอ้วนผิดปกติ เขาเลยให้เราบอกความจริงทุกอย่าง เราเลือกที่จะบอก แต่ยังไม่บอกพ่อ เลือกที่จะบอกแค่คนอื่นในบ้านยกเว้นพ่อเพราะเรากลัวมาก สุดท้ายเราบังคับเขาให้บอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่กับพ่อของแฟนให้เราทำแท้งเขาบอกเขาเลี้ยงไม่ไหวเขาต้อวเลี้ยงหมู เขาไม่มีเงินเลี้ยงลูกเรา เราก็โอเครเราเลยบอกพ่อ พ่อก็โกรธฝั่งนั้นมาก เพราะเขาไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลย พอทีนี้เขานัดให้เราออกไปหาเพราะเขาจะให้เรากินยาขับให้เด็กออก พ่อเราไม่ยอมให้ไปเพราะกลัวเราเป็นอะไรไปเพราะเราร่างกายไม่ปกติ ผลปรากฏว่าวันนั้นเราทะเลาะกับครอบครัวแฟนหนักมาก ถึงขั้นด่ากันด้วยคำหยาบคาย พ่อของแฟนเราบอกว่าเราไปเอากับคนอื่นทั้งๆที่เราอยู่บ้านเฉยๆไปไหนไม่ได้เลย ด่ากันด้วยคำหยาบคาย (เราโมโหที่เขาจะบังคับให้เราไปฉีดยาทำแท้งที่แถวบ้านเขาบนเขา ทำแท้ง 3,000มีที่ไหนเรากลัวเลยไม่ยอมเลยทะเลาะกันคะ) จากนั้นที่เราด่ากันทะเลาะกัน ตั้งแต่วันนั้นเรากับเขาไม่เคยติดต่อกันอีกเลยเป็นเวลา 5วัน เราเข้าข้างตัวเองมาเสมอว่าเขาโดนยึดโทรสับมั้งพ่อไม่ให้เล่นมั้งอะไรแบบนี้ แต่พอมาเมื่อวันที่ 13 อีเมลของแฟนเราเด้งขึ้นมาว่า "เขากำลังลงทะเบียนเปิดเครื่องใหม่"เราก็แอบดีใจว่าเดี๋ยวเขาคงทักมาเเหละแต่เปล่าเลยเขาไม่ทักไม่ติดต่อมาเลย จนเราหาทุกทางติดต่อไป ข้อความ ข้อความในเฟสบุ้ค ข้อความในเกม แต่ไม่ตอบ จนเราทักในข้อความยูทูปหาทุกทางเพื่อติกต่อเขาแต่กลับไม่ได้รับการติดต่อกลับแต่อย่างใดเลย จนมาเมื่อวานวันที่ 14 ก.พ.62 ที่ผ่านมาเราตัดสินใจโทรหาพ่อของเขาโดยการขอโทษที่ด่าหรือพูดไม่ดีในวันนั้น เเละเราขอคุยกันแฟนเราครั้งสุดท้ายก็ได้เราจะไม่วุ่นวายอีกเรื่องลูกเราจะเลี้ยงเองก็ได้แต่ขอแค่คุยกับเขาสักครั้ง เราขอร้องอยู่นานกว่าเขาจะยอม สุดท้ายทำไมรู้มั้ยคะ แฟนเรารับโทรสับคะ เราร้องไห้หนักกว่าเดิมเราถามเขาว่าทำไมไม่ติดต่อมาเลย เขาตอบเสียงห้วนๆว่า พ่อยึดโทรสับให้เล่นเป็นเวลา เราบอกแต่ตัวก็เล่นเกมดูยูทูปนะทำไมไม่คิดจะติดต่อกลับมาเลย มันบอกกลับต่อเราว่า มันขอทำใจสักพักนะมันขอไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เริ่มอนาคตใหม่มันจะไปเรียนที่กทม.ใหม่เราถามว่าแล้วให้เรารออะไร ให้เรารอเรารอได้นะแต่เเค่ขอคุยกันเหมือนเดิมไม่ได้หรอ ให้ติดต่อมาบ้างไม่ใช่หายไปเลย ไม่ติดต่อแบบนี้ เขาบอกคำเดียวว่าขอทำใจก่อนนะเรียนไปทำใจไปถ้าทำใจได้จะติดต่อไปเอง เราเลยถามว่าเเล้วลูกละกูจะทำยังไง ไม่คิดว่ากูอยากมีอนาคตบ้างหรอ ทิ้งกูไปได้ง่ายๆเลยหรอ เขาไม่ตอบกลับมาสักนิด ไม่พูดอะไรนอกจากคำว่ารอทำใจได้ก่อนนะ แล้วก็วางไปเลย
" ดราแค่อยากให้เขาพูดว่าเขายังรักเรามั้ยที่ให้เรารอ ถ้าเขารักเราเรายินดีที่จะรอ แต่ถ้าเขาพูดว่าไม่รักกันแล้วเราจะไม่รอเราจะเดินหน้าต่อเองออกมาเอง แต่นี่เขาไม่บอกว่าไม่รักหรือรักเรา เราถามเขาเขาเลือกที่จะไม่ตอบเราเลย "
เราทุ่มเทให้เขาแทบทุกอย่างเรายอมตายเพื่อเขาได้ทุกอย่างคนที่เคยรักกันในตอนนั้น ตอนนี้กลับมาทำร้ายเราด้วยการกระทำและคำพูด
ขอบคุณมากๆนะคะที่ให้พื้นที่ตรงนี้ได้ระบาย
ปล. : มีเรื่องอีกมากมายที่ไม่ได้พิมพ์อีก มันเยอะมากจริงๆที่ครอบครัวเขาได้ทำกับเรา
ปล.:แต่ถ้าเธอได้มาเห็นกระทู้นี้เราขอบอกเธอไว้เลยนะเรารักเธอมากจริงๆไม่ว่าจะยังไงก็รักแต่ถ้าเธอตอบว่าไม่รักเราเเล้วเราจะหยุดเอง