จะเล่าเริ่มแรกเลยนะค่ะ คือคบกับแฟนมาตั้งแต่อยู่ ป6 (เล่นๆไม่คิดว่าจะคบจริง)แอบชอบกันมาจนมาคบจริงๆ คบกันนานมาก แฟนเป็นคนขี้หึง ขี้หวง และอารมณ์รุนแรงมาก คบกันมาได้เค้าดีมาตลอด ดีมาก ทุกอย่างเค้าทุ่มเททั้งใจทำด้วยใจและด้วยรักก็ดีตลอด พอเริ่มนานเข้าอาการเริ่มออก เพื่อนๆ พี่ๆ เค้าได้ชวนไปทำกู้ภัยตั้งแต่นั้นเค้าก็เปลี่ยนไปเที่ยวเยอะขึ้น เจ้าชู้มีผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า จนเราเสียใจร้องไห้จนอยากจะเลิก เค้าก็มาง้อ พอกลับไปได้ซักพักสันดานเดิมก็เริ่มมาอีก นับวันยิ่งเยอะและเสียคนขึ้นเรื่อยๆ จับได้ว่าเค้ามีผู้หญิงอื่นก็ตามตลอดตามหาทุกคนที่เค้าคุยจนเจอทุกคน เราเป็นคนที่พยายามมาก พยามทุกอย่างที่จะตาม แต่พอจับได้ทุกครั้งเค้าก็เลิกพอคบกันมาเรื่อยๆ จนเราท้องตอนอายุ 17 ปี เค้าก็ได้ไปมีผู้หญิงคนนึง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็รู้ว่าเราท้อง เพราะเราโทรหาไปหาและบอกว่าเราท้อง เค้าก็ไม่ยอมเลิก ไม่ยอมถอยจากแฟนเราเลย เราโมโหมาก (เราท้องก่อนแต่งงาน เราแต่งงานวันที่ 6 มกราคม 2556) เราเลยหาวิธีที่จะทำให้แฟนเราเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เราเลยหาเบอร์หาที่อยู่เพื่อที่จะไปพบแม่ของผู้หญิงคนนั้น ในที่สุดเราก็ทำได้ ไปบอกว่าเราท้อง แต่งงานแล้วให้ลูกของคุณเลิกยุ่งแม่ผู้หญิงก็พาผู้หญิงคนนั้นมาหาเราที่บ้านเพื่อที่จะให้เห็นว่าเราท้องจริงๆและแต่งงานแล้วจริงๆ ให้ลูกสาวเค้าเลิกยุ่งกับแฟนเรา แต่มันไม่เป็นอย่างที่เราคิดมันยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ไม่เลิกยุ่ง เราไม่รู้จะทำยังไง เพื่อนเลยชวนไปดูดวง เราไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ เลยลองไปดูเค้า เค้าบอกว่าผู้หญิงคนนี้เล่นของต่ำใส่ เราก็ไม่เชื่อนะ ลองไปหลายๆ ที่หมอดูบอกเหมือนกันเป๊ะ เราก็ยังไม่เชื่อ แต่เราก็ลองพิสูตรดู แฟนเราเปลี่ยนไป อยู่ๆก็เปลี่ยนไป พอเราคลอดลูกเราก็รอดูว่าเค้าจะมาหามั้ย? ญาติพี่น้องพ่อแม่เค้าจะมาเยี่ยมลูกเราเยี่ยมเรามั้ย ชะเง้อคอยแต่ก็ไม่มา รอจนออก จากโรงพยาบาล เราก็ยังมีความหวัง ว่าเค้าต้องมาหาและมาเยี่ยมเราที่บ้านแน่นอน แต่ก็ไม่เคยเป็นอย่างที่คิด รอแล้วรออีกก็ไม่มีใครมาซักคน (ลืมบอกไปว่าที่จริงดีกับแม่ผัวค่ะ แต่พอเค้าโดนกรีดรถเค้าก็มาหาว่าเราเป็นคนทำ เค้าเลยเกียจเราค่ะ ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนทำ ) จนเรากับพี่เรา(ลูกพี่ลูกน้อง)พาเราไปที่บ้านไปพูดเรื่องจะหย่า พอเราไปถึงก็เจอเค้าบอกกับเค้าว่าจะหย่า เค้าก็บอกไม่หย่า ให้ทางเราไปอย่าไปไห้เซ้นเค้าก็ไม่เซ็น บอกกับเราว่าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แล้วกลับมาเป็นครอบครัว เราโมโหเป็นคนใจร้อนมาก เลยไม่ฟังเลยตัดสินใจหย่า และไม่กล้บไปหาไม่ติดต่อกัน จนลูกได้4 เดือนเพิ่งจะมาขอดูหน้าลูก มาหาลูก (ตอนที่เราคลอด เราไปหาหมอดูเพื่อที่จะแก้ของที่ผญคนนั้นทำ แต่ทุกวันนี้เราก็ไม่รู้นะค่ะ ว่าตกลงแฟนเราโดนของจริงหรือป่าว) เอ้อ ลืมบอกไปตอนนั้นแฟนเราหลงผู้หญิงคนนี้มาก ตอนเรารู้ว่าเราท้องก็สามเดือนกว่าแล้ว พอเราบอกเค้าว่าท้องเค้ากลับถามเราอีกว่าไปท้องกับใครมา ทั้งๆที่เราคบเค้าและมีเค้าคนเดียว เราเสียใจมากที่ได้ยินแบบนั้นและยิ่งเสียใจยิ่งกว่าที่เค้าบอกให้เราไปเอาเด็กออก ตอนนั้นเราเรียนด้วย กำลังอยู่ปวช 1 ท้องไม่มีใครรู้นอกจากเพื่อนสนิท ใช้ชีวิตอยู่ใน รร จนถึง เทอมตอนกำลังจะขึ้น ปวช 2 เราเครียดมาก ไหนจะทางครอบครัวเราไหนจะเรื่องที่ ร ร ไหนจะเรื่องที่เค้าให้เราไปเอาลูกออก ตอนนั้นเค้าหาทางที่จะพาเราไปเอาออก จนได้อยู่ที่นึง ขอไม่ระบุนะค่ะ พอไปถึงเรากลัวมาก ใจเต้นร้องไห้เพราะไม่อยากทำแท้งเพราะรู้ว่ามันบาป ที่นี่ทำแท้งได้เฉพาะครรภ์ไม่เกินสามเดือนพอเราทำประวัติเสร็จหมอก็เรียกไปตรวจเพื่อดูว่าเราท้องกี่เดือนเพราะตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่าเราท้องกี่เดือนพอจะเข้าไปตรวจเราภาวนาในใจว่าขอให้ทำแท้งไม่ได้ (ค่าทำแท้งอยู่ที่ ราคา 3000 บาท ) ในที่สุดสิ่งที่ขอก็เป็นจริงหมอบอกอายุครรภ์เกินต้องไป ที่ รพ ... แต่ต้องเสียค่าใช้จ่ายสูง เราเลยไม่ไป จนกลับบ้านมีแทกซี่ที่อยู่ในบริเวณนั้นเหมือนแทกซี่นี่เป็นคนบอกสถานที่ๆที่ๆมีทำแท้งอีก เค้าไห้นามบัตรมาเพื่อให้เราติดต่อสอบถาม แต่ไกลมาก เค้าอาสาพาไปโดยไม่คิดค่ารถ แฟนเราเลยพาไป พอถึงที่นั้นได้ซักพัก ก็ทำการเขียนประวัติและต้องเสียค่าตรวจครรภ์ 300 บาทพอหมอเรียกเค้าตรวจก็ซาวท้องเรา เราเห็นเป็นเด็กมีเกือบทุกส่วนแล้ว เราร้องไห้ร้องไห้หนักมาก จนเราออกมาบอกแฟนว่าไม่ทำถ้าไม่เลี้ยงเราเลี้ยงเองได้ แฟนเราบอกกูยังไม่พร้อมแล้วพาเราเค้าไปในห้องหมอเพื่อคุยรายละเอียด หมอบอกค่าทำแท้ง 20000 บาทถ้าขูดมดลูกสด ถ้าวางยาสลบจะ25000 บาท แต่ต้องมารอที่นี่วันนี้ไห้กินยาไป4 เม็ด เราไม่ยอมกินแฟนเราบอกกินไปเราเลยพูดว่า เป็นคนบังคับให้กูฆ่าลูกเองนะเราเลยกินไป(แต่ยานี้ไม่แรงเท่าไหร่) แล้ววันศุกเอาที่หมอให้กินไป(ยาที่กลับมากินแรงมากเพราะยาตัวนี้ทำไห้เด็กหยุดหายใจ ) แต่โชคก็เข้าข้างเรา แม่เราตามหา และโทรหาไม่ติดพอกลับมา ทุกคนรีบมาที่เราและที่บ้านเราก็รีบไปหาที่บ้านแฟนเรา เรื่องนี้ที่ทุกคนรุ้ก็เพราะว่าเราไปขอยืมเงินแฟนพี่ที่เป็นลุกพี่ลูกน้องเรา เค้าถามเราเอาไปทำอะไร เราก็เลยบอก แต่เค้าไม่ไห้เราเลยเอาโทสับไปจำนำ กับทองไปจำนำ ทางบ้านเราเลยรุ้ว่าจะไปทำแท้ง เรากลับมาป้า น้า อา พี่ เค้นเราว่าไปทำมาหรือยัง เราเลยบอกว่าเค้าให้กินยามา 4 เม็ดส่วนที่เหลือ 8 เม็ดค่อยกินแล้ววันต่อไปไห้มาดูดเด็กออกแต่น้าเรามาเอายาเก็บไว้ทันเราเลยไม่ได้ไปกินและ เราพยามๆ บอกพี่ ว่าเราไม่ไปแต่ก็ถุกบังคับ จนเราไม่ไปทำจนมีลูกอยุ่ด้วยทุกวันนี้ เราเสียใจมาก เสียใจที่สุด และเราก็แต่งงานกัน ตามที่เล่ามาแต่ไม่เคยอยู่ด้วยกันเลยค่ เพราะบ้านเราไม่เอาเค้าเกียจเค้ามาก แต่ด้วยรักแรกและคนแรกเราก็ทำใจลืมเค้าไม่ได้ จนเราพยายามทำใจซักพัก แต่ก็ยังคิดถึง ห่างไปซัก 2 เดือนเค้าก็กลับมาง้อ เราก็ดีด้วย แต่ต้องแอบเพราะทางบ้านเราไม่ยอมเราก็ใจอ่อนกลับไป ทั้งๆที่รู้ว่าเดี๋ยวเค้าก็ทำอีกเค้ากลับมาดีกับเรามาก ดีที่สุดเค้าบแกกับเราว่าเค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วนะแต่ผู้หญิงไม่ยอมเลิก เราก็ไว้ใจ พอนานๆ ข่าวก็มาถึงหูเราว่าเค้าทำผู้หญิงคนนั้นท้อง คือสภาพตอนนั้นเรารับไม่ได้เลย ล้มทั้งยืนแทบอยากจะตายๆ ไปซะให้รู้แล้วรู้รอด แต่เค้าก็ไม่สนผู้หญิงคนนั้นนะ เหมือนเป็นเวรกรรม พอไปได้ซักพัก จู่ๆ แฟนเราก็เปลี่ยนไปเปลี่ยนไปเร็วมาก โดยที่เราไม่ทันได้ตั้งตัว เราเครียดมาก ข้าวปลาไม่เป็นอันกินร้องไห้ทุกวันทุกคืน เราเลยตัดสินใจกลับไปพึ่งหมอดู ไปดูดวง หมอดูหมอว่าผู้หญิงคนนี้ทำของต่ำอีกแล้ว เราเลยหาวิธีแก้ จนแก้ได้ แล้วก็กลับไปเป็ยเหมือนเดิมอีก หลายครั้งมาก จนเราไม่สามารถจะแก้ได้เพราะเราถอดใจปล่อยไว้นาน จนเข้ากระดูก  หมอดูบอกว่าสงสารเรา จะช่วย แต่อาจใช้เวลานานหน่อยที่จะเป็นเหมือนเดิมแต่เราก็ปล่อยนะเพราะเหนื่อยมาก ให้มันเป็นแล้วแต่เวรแต่กรรม ผู้หยิงคนนั้นเข้ามาอยู่บ้านแฟนเรา มาอยู่กับแฟนเรา บ้านเราอยู่ไกล้กันมาก เห็นไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวที่เราไปด้วยกันกับแฟน เราเป็นคนร้ายก็ร้ายอย่างเปืดเผย ด่าใครก็ด่าเลยแต่ผุ้หยิงคนนี้นิ่งทำดีสร้างภาพ แต่หลับหลังมาด่าเราก่อนพอเราพุดให้ทางบ้านแฟนเราฟังไม่มีใครเชื่อ แถมมาว่าเราอีก เลยให้ดูหลักฐาน  จนเราไปหาหมอดูเรื่อยๆ หมอดูบอกว่าอีผู้หญิงคนนี้มันต้องการเอาชนะเธอทุกอย่าง และบอกว่าไม่ต้องร้องไห้เพราะลูกในท้องมันไม่ใช่ลูกของแฟนเราเราก็ดีใจนะแต่ไม่เชื่อ จนไปหาหมอดูคนที่ 2 3 4 จึงได้คำตอบมาเหมือนกัน พอลูกออกมา ไม่มีเคร้าโครงเหมือนแฟนเราเลย แฟนเราตัวขาว ผู้หญิงก็ตัวขาวแต่ลูกออกมาดำ ยิ่งโตยิ่งไม่เหมือน จนเราภาวนาแช่งทุกวันว่า ทำกูเจ็บขอให้เจ็บกว่าร้อยเท่า และคนที่ทำไห้เจ็บคือตัวกูเอง จนวันนึงแฟนเราง้อ เรากลับมาหาเราไล่กระทืบผู้หยิงคนนั้นทั้งๆที่ท้องแต่ตอนเราท้องเราไม่เคยโดนแฟนทำร้ายเลยซักนิด  จนผู้หยิงได้ออกจากบ้านแฟนเราไป และเราก็ไปเที่ยวกับแฟนต่าง จังหวัด กลับมาคบมารักกันเหมือนเดิมจนลูกคนโตได้ขวบกว่าๆ เราก็ท้องอีก คราวนี้ที่บ้านเราโกรธมาก ไม่คุยกับเราเลย ตอนคลอดพ่อแม่ไม่พาไปส่ง อยู่รพ พ่อแม่ไม่ไปเยี่ยม ไม่มาดู ไม่ออกค่ารักษาให้ไม่อะไรเลย เราผิดมาก มีแต่น้าๆ มาเยี่ยม มารับกลับจาก รพ ตอนเราไปเที่ยว เค้าดีมาก ดีที่สุดไห้เงินใช้อยากได้อะไรก็ได้กินอะไรก็กิน จนก่อนคลอดหมอดูโทรมาบอกว่า ที่ผู้หยิงคนนั้นกลับไปบ้านเกิด ไปเอาของมาทำเพิ่มคราวนี้หนักด้วย จนเราเริ่มกังวลเริ้มท้อ จนผู้หยิงคนนั้นกลับมาจนทำให้แฟนเราเปลี่ยนไป อีก จนอดีตซ้ำรอย ไม่มาเยี่ยมลูก ไม่เคยเห็นหน้าลูก เลยซักครั้งจนลูกคนที่ 2 ได้ 6 เดือน เพิ่งได้เห็นได้อุ้มแต่ครั้งนี้หนักมาก ทุกครั้งที่เค้าเจอเราเค้าจะทักเข้ามาง้อ แน่ครั้งนี้หนักจริงๆ แทบไม่มองแทบไม่เห็นหัวเราเลย ทำเหมือนคนไม่รู้จัก จากไม่เคยให้ผู้หยิงด่าเราครั้งนี้กลับให้โทรมาด่า เย้ยเราต่อหน้า จนเราไม่คุยพยายามตัดใจแต่ก็บากเหลือเกินได้แต่ภาวนาว่าขอให้ของที่ทำเสื่อม จนเราไปเอาน้ำมนมาไห้กินก็ไม่หาย  จนวันนีงของๆด้เสื่อมไปเอง เวรกรรมที่ผู้หญิงคนนั้นทำไว้กับลูกเรากับเราก็มาถึง แฟนเราไปมีหญิงอื่นนักจ่อหนัก โดนสารพัดโดน โดนยิ่งกว่าเราน้อยเท่าพันเท่า แฟนเราไปมีผญอื่น จนไปทำผู้หญิงคนไหม่ท้อง อีก แฟนเราไม่สนไม่ใส่ใจ ไม่เลี้ยงลูกผู้หยิงและลูกของคนที่แย่งแฟนเราไปเลย เนี่ยแหละค่ะเวรกรรม แย่งของใครมา ก็ไม่มีวันได้ของนั้นไปตลอด เรื่องราวย้งมีอีกเยอะมากมายนะค่ะ เล่าไม่ละเอียดมาก ทุกวันนี้บอกตรง ๆนะค่ะ ว่าซะใจมาก และก็เสียใจมาก ที่แฟนเราเป็นแบบนี้ ทุกวันนี้ยังทำใจที่จะตัดเค้าไม่ได้เลยค่ะ ยังไม่อยากเปิดใจรับใครเข้ามา ร้องไห้ทึกคืนทุกวัน เครียดมากค่ะตอนนี้