สวัสดีค่ะ จขกท. อายุ 22 เดือนนี้ก็จะ 23 แล้วค่ะ เพิ่งเรียนจบสาขาออกแบบภายในและก็ได้ทำงานในสายงานที่เรียนมา จขกท.มีอาการที่เป็นมานานมากแล้วค่ะ ตั้งแต่ม.5 แต่มันเริ่มหนักข้อตอนปี 3 เทอมสอง เริ่มจากการนอนไม่หลับทุกวัน นอนแค่วันละ 2 ชม. เรียนหนักเหนื่อย เพลียแต่ก็นอนไม่หลับ ทำไงก็ไม่หลับ ปวดหัวตลอดเวลา ต้องกินยาพาราดักไว้ จนไปหาหมอ หมอบอกเริ่มเป็นโรคเครียดระยะแรกก็ให้ยามาทาน ช่วงแรกทานไปก็ดีค่ะ หลังๆก็เหมือนเดิม เลยไม่ไปแล้วเพราะเปลืองเงิน ก็ทนค่ะ ตอนแรกก็นึกว่าอาการที่เป็นเป็นเพราะโรคเครียด จนมาปี 4 เริ่มมีทีสิสความเครียดมันมากขึ้น เริ่มจะออกอาการใส่คนรอบข้าง อะไรนิดหน่อยก็จะโวยวายไว้ก่อน แต่กับครอบครัวก็ยิ้มแย้มค่ะ เป็นคนเฟรนลี่ เข้ากับคนง่าย ขยัน ยิ้มแย้ม ตลก แต่ลึกๆเครียด อยากร้องไห้ ถ้าอยู่คนเดียวละนึกย้อนไปเรื่องเครียดๆก็จะร้องได้เลยค่ะ แล้วเวลาว่างก็จะเงียบ หายตัว ไม่อยากทำอะไร นอนมองเพดานเฉยๆ ไม่คิดไม่ทำ ถ้าไม่มีงานค่ะแต่ไม่หลับ เวลามีเรื่องเครียดก็จะระบายกับใครไม่ได้ค่ะนอกจากแฟน แล้วก็จะพูดจาไม่ดี ทำร้ายจิตใจเค้า ทั้งๆที่รู้ลึกๆว่าควรพูดอะไรไม่ควรพูดอะไร แต่มันก็พูดออกมาแล้วก็มารู้สึกแย่ทีหลังมันแย่มากๆ แล้วก็มาร้องไห้ บางอารมณ์อยากอยู่คนเดียว บางอารมณ์อยากให้มีคนอยู่ข้างๆ จขกท.อยู่หอนะคะตอนเรียน อยู่กับเมทแต่เมทก็ไม่ค่อยอยู่ห้องเราก็ไม่ได้เอาอะไรไปทำให้เค้าเครียดอีก กับเพื่อนก็ไม่ได้ระบายค่ะ เพราะคิดว่าเค้าก็มีเรื่องเครียด คนที่เราเล่าได้มีแต่แฟนเรา ซึ่งจริงๆเค้าก็มีเรื่องเครียดเหมือนกัน เราเข้าใจแต่ก็ทำทุกครั้ง จนทะเลาะทุกครั้งค่ะ กับที่บ้านเคยระบายครั้งนึง ที่บ้านก็เครียดมาก ทำไมเป็นแบบนี้ เศร้าเสียใจที่เราเป็น ทำให้เราไม่อยากบอกอะไรเค้าอีกเลย เพราะที่บ้านเองทุกคนมีเรื่องที่เครียด แต่จะมีเราเป็นคนที่คอยเชื่อมความสัมพันธ์ของที่บ้านไว้ คือเป็นคนตลกอ่ะค่ะ ทำให้ทุกคนยิ้มแต่เราไม่สามารถระบายกับใครได้
ทุกอย่างมันน่าจะเริ่มจากตอนม.ต้นค่ะ ที่ฟิวขาดเพราะโมโห จนทำให้ไม่มีใครคบค่ะ ต้องไปคบกับเด็กพิเศษคนนึง เค้าดีมากนะคะ ทำให้เราอารมณ์เย็นขึ้นเยอะเลย จนทำให้ถ้ารู้ตัวว่าโมโห ใจจะหน่วง ปวด ตัวสั่น ก็จะห้ามตัวเองทันค่ะ แล้วก็เริ่มจากตอนที่เราอยากมีเพื่อนช่วงม.ปลาย เราเป็นคนพูดมาก จนเพื่อนตั้งเพจด่า เพราะแค่เราพูดมาก เรื่องนี้มันสะเทือนใจจนอยากจะบ้าตาย ว่าเราผิดอะไรขนาดนั้นหรอ เอารูปเราไปโพสไปอะไร เรารู้ใครทำแต่เค้าก็ยังมาคุยดีด้วย จนสุดท้าย เราไปขอให้เค้าปิดเพจ เค้าก็ทำนะ แต่ความผิดนั้นทำเราไม่กล้าพูดกับใครอีก จะเงียบจนกว่ามีคนคุยด้วยค่ะ เรื่องมันก็ประมาณนี้ อยากรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรคะ ตอนนี้เลิกกับแฟนคนนั้นแล้ว มีแฟนใหม่แล้วค่ะ เค้าดีมากๆแต่เราไม่อยากให้เค้าต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทะเลาะกันเรืองที่เราอยากกินร้านอาหารดีๆ เลยไปหาร้านมา เค้าถามเราว่าต้องประหยัดไม่ใช่หรอ ก็โมโห ไม่อยากกินแล้ว จะด่าเค้าอย่างเดียว ทั้งๆที่มันก็เรื่องแค่นั้นเองค่ะ ไหนจะเรื่องที่เค้าไปเจอเพิ่อนจนไม่ว่างตอบเรา เพราะเพ่อนเค้าเยอะ เราเองก็อยากให้เค้าพาเราไปเจอเพื่อนด้วย เค้าก็บอกรอจังหวะ นี่ก็โมโหค่ะ เครียด เค้าไม่รัก เค้าเบื่อ ทะเลาะใหญ่โต ร้องไห้ แต่พอหายก็เข้าใจเค้าค่ะ อยากรู้ว่าตัวเองอยู่ในข่ายของโรคซึมเศร้าหรือไบโพล่ามั้ยคะ เครียดกับตัวเองตอนนี้มากค่ะ
ขอความแนะนำด้วยนะคะ ตอนนี้เครียดมาก
อาการแบบนี้ เค้าเรียกซึมเศร้าหรือไบโพล่า หรือมโนไปเอง?
ทุกอย่างมันน่าจะเริ่มจากตอนม.ต้นค่ะ ที่ฟิวขาดเพราะโมโห จนทำให้ไม่มีใครคบค่ะ ต้องไปคบกับเด็กพิเศษคนนึง เค้าดีมากนะคะ ทำให้เราอารมณ์เย็นขึ้นเยอะเลย จนทำให้ถ้ารู้ตัวว่าโมโห ใจจะหน่วง ปวด ตัวสั่น ก็จะห้ามตัวเองทันค่ะ แล้วก็เริ่มจากตอนที่เราอยากมีเพื่อนช่วงม.ปลาย เราเป็นคนพูดมาก จนเพื่อนตั้งเพจด่า เพราะแค่เราพูดมาก เรื่องนี้มันสะเทือนใจจนอยากจะบ้าตาย ว่าเราผิดอะไรขนาดนั้นหรอ เอารูปเราไปโพสไปอะไร เรารู้ใครทำแต่เค้าก็ยังมาคุยดีด้วย จนสุดท้าย เราไปขอให้เค้าปิดเพจ เค้าก็ทำนะ แต่ความผิดนั้นทำเราไม่กล้าพูดกับใครอีก จะเงียบจนกว่ามีคนคุยด้วยค่ะ เรื่องมันก็ประมาณนี้ อยากรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรคะ ตอนนี้เลิกกับแฟนคนนั้นแล้ว มีแฟนใหม่แล้วค่ะ เค้าดีมากๆแต่เราไม่อยากให้เค้าต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทะเลาะกันเรืองที่เราอยากกินร้านอาหารดีๆ เลยไปหาร้านมา เค้าถามเราว่าต้องประหยัดไม่ใช่หรอ ก็โมโห ไม่อยากกินแล้ว จะด่าเค้าอย่างเดียว ทั้งๆที่มันก็เรื่องแค่นั้นเองค่ะ ไหนจะเรื่องที่เค้าไปเจอเพิ่อนจนไม่ว่างตอบเรา เพราะเพ่อนเค้าเยอะ เราเองก็อยากให้เค้าพาเราไปเจอเพื่อนด้วย เค้าก็บอกรอจังหวะ นี่ก็โมโหค่ะ เครียด เค้าไม่รัก เค้าเบื่อ ทะเลาะใหญ่โต ร้องไห้ แต่พอหายก็เข้าใจเค้าค่ะ อยากรู้ว่าตัวเองอยู่ในข่ายของโรคซึมเศร้าหรือไบโพล่ามั้ยคะ เครียดกับตัวเองตอนนี้มากค่ะ
ขอความแนะนำด้วยนะคะ ตอนนี้เครียดมาก