วันนี้มีเรื่องอยากระบาย และ หาทางออกครับ อาจจะยาวหน่อย. คือพ่อผมเป็นโรคประสาท หรือโรคจิต+ซึมเศร้าแล้วก็โรคเบาหวาน หรือโรคหัวใจรั่ว คือหลายโรคมาก ปัจจุบันอายุ 40 ที่หนักใจที่สุดคือโรคประสาทของพ่อผมซึ่งเค้าเป็นตั้งแต่วัยรุ่นแล้ว และยิ่งทียิ่งกำเริบหนักขึ้นทุกวันๆ ตอนสมัย 5-6 ปีที่แล้วก็ยังคงไม่มีอาการมาก คือปกติก็แค่จะคิดแค่เรื่องเงิน คือเป็นโรคที่ว่าต้องใช้เงินตลอดและก็จะขู่เอากับย่าผมซึ่งเป็นแม่ของเค้านั่นแหละ พอได้เงินก็ชอบเอาไปให้คนนู้นคนนี้ ไปเลี้ยงเค้าหมด ถ้าไม่ได้เงินจากย่าผมก็จะฆ่าตัวตายบ้างกรีดแขนบ้าง เคยกินยาเกินขนาดแต่ดีไปส่งโรงบาลทัน) ตอนแรกเพื่อนเยอะ หลังๆ ก็ไม่มีเพื่อนคบไม่รู้ว่าเพราะนิสัยเค้าเองหรือยังไง คบใครได้ไม่นาน ปัจจุบันชอบเก็บตัวอยู่บ้านไม่ออกไปไหน และมีอาการหูแว่ว หนักมากๆ จนต้องเอาสำลีมาอุดหู คิดมากและฟุ้งซ่านกับเรื่องข้างบ้าน ว่าเค้านินทาว่าเค้าด่าทุกวัน ด่าว่าไอหน้าห.. แล้วพ่อผมก็ชอบไอยุ่งกับข้างบ้าน คล้ายๆไปก่อกวนโทรหาตำรวจให้มาจับข้างบ้าน ใส่ความเค้าแบบนู้นแบบนี้ แล้วเหมือนตัวพ่อผมเองก็กลัวว่าข้างบ้านเค้ารู้ว่าพ่อผมเป็นคนโทรแจ้งตำรวจ (เอ้าแล้วจะโทรแจ้งไปใส่ร้ายเค้าทำไม ผมก็ถามเค้าแต่เค้าไม่ตอบมีอาการสั่นกลัว) แล้วทีนี้ก็คิดมากเข้าไปอีกฟุ้งซ่านเพิ่มเรื่อยๆ กลัวว่าข้างบ้านจะฆ่ามั่ง จะมาทำร้ายจะดักตีมั่ง แล้ววันๆก็ชอบแอบบมองข้างบ้าน วันๆไม่ทำอะไรเลย คือแบบตื่นมาวันๆไม่ทำอะไรระแวงไปหมด เดี๋ยวก็หาว่ามีคนมาขโมยยาโรคประสาทของเค้า ยาหาย (ผมก็บอกคนมันจะลงทุนขึ้นบ้านมันจะโง่เพื่อมาขโทยยาแค่ไม่กี่เม็ด? แทนที่จะเอาของ ทีวี ps4 คอมหรืออะไรที่มีค่าไปไม่คุ้มกว่าหรอ) ผมกับย่าก็บอกอยู่บ้านมา 10 ปีของไม่เคยหาย ขโมยไม่เคยขึ้น เห้อเหนื่อย... แล้วบางวันเค้าก็จะออกไปหลังบ้านไปยืนจ้องข้างบ้าน ยืนมองอยู่เฉยๆ หลายนาทีเลยแบบตาขวางๆอะไรแบบนั้น และก็คอยไปขอโทษข้างบ้าน ซึ่งขอโทษเรื่องอะไร ? ร้องห่มร้องไห้ ก็งงกันหมด แบบไปก่อกวนจนบางทีเค้าลำคาญ แต่ข้างบ้านเค้าก็เข้าใจ ทั้งๆที่จริงๆแล้วมันไม่มีใครเค้าด่าอะไรเค้าเลย ไม่มีใครเค้าพูดถึงพ่อผมด้วยซ้ำ ซึ่งเพื่อนบ้านเองก็รับรู้ว่าพ่อผมเป็นโรคประสาท จนที่บ้านก็ติดกล้องวงจรปิดเพื่อความสบายใจให้เค้า แต่อาการก็ดีขึ้นได้ไม่เท่าไหร่ เป็นแบบเดิมอีก. ความคิดพ่อผมมันจะมีคนชื่อสมมุติว่าชื่อ B ไอคนชื่อ B เนี้ยจะชอบมายืนเกาะรั้วข้างบ้านด่าเค้า ว่าเค้าทุกวัน ซึ่งแถวนี้มันไม่มีใครชื่อ B ไง ก็อธิบายบอกไปหลายครั้งมากๆ จนผมเหนื่อยกับเค้ามามากแล้ว ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ผมต้องทำยังไงกับเค้าอีก ยาก็ไปรับทุกเดือนปรับตามอาการตลอด แต่ยิ่งทียิ่งหนักขึ้นๆ วันๆจะมีแต่ระแวงนู่นนี่ เวลาที่คนในบ้านออกไปข้างนอกก็จะคอยไปเช็คประตู เช็คหน้าต่างปิดหน้าต่าง คือปกติที่บ้านจะไม่ชอบปิดหน้าต่างเพราะมันร้อน. แล้วพอกลับมาพ่อก็จะบอกว่าเนี้ยมีคนปีนมาขโมยเปปซี่ไป 2 ขวดบ้าง มีคนเค้ามาในห้อง มีคนมาแเอบถ่ายเวลาเค้าอาบน้ำบ้าง มีคนแอบเข้าห้องมาตอนเค้าหลับอยู่มาปลดทองมาถอดแหวนแต่ถอดไม่ออก นู่นนี่นั่นเยอะแยะไปหมด ซึ่งห้องผมกับพ่อก็ติดกันและประตูเวลานอนก็ไม่ได้ปิด และผมนอนดึกมากๆ นอนเช้ากลางคืนตื่นอะไรแบบนี้ ผมยังไม่เคยเจอเลย มีแต่เค้าเจอ หนักสุดเค้าเอาแป้งมาโรยในห้องหมดเลยจะคอยดูรอยตีน และเอาเทปมาปิดหน้าต่างในห้อง เห้ออ.. แล้วตอนนี้เค้าจะคอยเอายาไปซ่อนเพราะคิดว่ามีคนมาขโมยยาเค้าไปกิน ข้าวของส่วนตัวเค้าอย่างพวกกระเป๋าตังค์เค้าจะซ่อนหมดเลย เห้อ..อาจจะยาวหน่อยนะครับ แต่ขอหาทางออกหน่อย อนาคตผมว่าคงหนักกว่านี้แน่นอน เหนื่อยกันทั้งบ้านจริงๆ..ครับ