เรามีแม่อคนหนึ่งซึ่งแม่ของเราเป็นโรคประสาทพ่อเราก็เสียชีวิตตั้งแต่เด็กๆแม่เรากับยายไม่ค่อยถูกกันพอยายด่าแม่เราก็ต้องเก็บไว้เพราะถ้าบอกแม่ไปแน่นอนค่ะเกิดปัญหาแม่ไม่เคยตีหรือทำร้ายเราก็จริงค่ะแต่เขาด่าเราด้วยคำพูดด่าซ้ำๆเราก็เอามาคิดไม่เคยบอกใครเรารึกษาใครไม่ได้เราอยากออกจากแม่แต่เราก็ทนอยู่แบบทุกข์ไม่เคยได้ยิ้มได้สักครั้งตอนเราทำการบ้านแม่ก็ด่าว่าไม่รู้ทำการบ้านหรือเล่นโทรศัพท์ประโยคนี้ของแม่ทำให้เราหมดไฟในการเรียนเราพยายามตั้งใจเรียนเพื่อเขาเพื่อที่วันหนึ่งครอบครัวจะสบายเราปวดหัวทุกครั้งที่ร้องไห้แต่ก็ไม่มีใครฟังเราเลย
อย่างงี้พอที่จะทำให้เราเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่าคะ