ก่อนอื่นต้องขอเล่า ข้อมูลสำคัญ เบื้องต้น คร่าวๆก่อนนะคะ

เราทำงานอยู่ในบ.ที่ใหญ่โต แห่งหนึ่ง เป็น บ.มหาชน ที่มีความมั่นคงสูง เงินเดือนอาจจะไม่สูงมาก ถ้าเทียบในสายอาชีพเดียวกัน ประมาน 30k กับประสบการณ์การทำงาน 4-5ปี ตอนนี้อายุ 29 ปี บ.มีสวัสดิการดี ไม่ว่าจะเป็นค่ารักษาพยาบาล วันหยุด โบนัส ซึ่งในแต่ละปี เราได้ไม่เคยต่ำกว่า 9เดือนเลย
ทำงานหยุดเสาร์ อาทิตย์

คือภาพที่เราบอกไปเบื้องต้นนั้น สำหรับเรา คือมันดีนะ ดีมากสำหรับความต้องการของเรา
และเนื้อหางานที่ทำ อาจจะไม่ตรงสายกับที่เราเรียนมา แต่มันก็ทำให้เรามีความสุข และเราออกทำมันอออกมาได้ค่อนข้างดีเสมอ

แต่ตอนนี้เรามาถึงจุดที่ เริ่มทนอะไรบางสิ่งไม่ไหว ซึ่งตลอดเวลา เราก็ไม่ชอบนะ แต่ก็ทน ปล่อยผ่าน ปล่อยวางมาได้ทุกๆครั้ง
แต่เหมือนเราช้ำอ่ะ หลอกตัวเองมาตลอด วันนี้เหมือนปรอทแตกค่ะ

หัวหน้าเรา ค่อนข้างจะชอบความสมบูรณ์แบบ ทุกๆอย่างต้องเป๊ะๆ 1 2 3 4
ในชีวิตนี้ผิดไม่ได้สักเรื่อง ถ้าผิดคือ เรียกตำหนิเป็นชม. บางทีคำพูดก็เริ่มรุนแรงขึ้น จนเราเคยคิดว่า นี่เราไปฆ่าใครตายคะ ถึงว่าเราได้ขนาดนี้
เขาไม่พูดคำหยาบนะ แต่ทุกคำมันแทงใจมากๆ
เวลางานปกติ คือ 8.30 - 17.30น. แต่ทุกวันนี้เรากลับ3ทุ่มอัพทุกวัน
ถ้า วันไหนกลับก่อน ก็จะถูกมองและต้องคำถามว่า
งานน้อยหรอ ทำไมกลับไว ( คืองง แนวคิดนี้มากๆ )
ถ้าวันไหนงานพลาด เขาจะหยิบยกการกลับไวของเรานั้นมาพูดว่า เพราะเรากลับไว ไม่ให้เวลากับงาน
แต่เราจะมาค่อนข้างตรงเวลานะคะ เลยไม่มีปัญหาเรื่องเวลามา
แต่จะหนักใจที่สุดเวลาจะออกงานให้ตรงเวลา ซึ่งแผนกเราไม่ทีใครกล้ากลับไวเลยค่ะ

มาถึงเรื่องวันลา เขาจะชอบนับวันหยุดเสาร์อาทิตย์ เป็นวันหยุดต่อเนื่องไปด้วย
คือถ้าใครขอลา พฤหัสบดี +ศุกร์ เขาจะตีค่าว่าคุณลา 4วัน ติดกัน
มันควรเหรอ???? ถูกถามกลับแบบนี้ทุกคน จนงงว่า เห้ยยย ลา2ค่ะ ไม่ได้ลา 4 นะ
แล้วบางครั้ง จะไม่ค่อยมีความยุติธรรมเวลา ดุด่าลูกน้อง
คือ ถ้าเราผิด เราจะโดนด่าหนักมากเลย แต่ถ้าอีกคนนึงผิด แบบเดียวกันเลย แต่เขาจะไม่ว่า
มันทำให้เราเสียความรู้สึกหลายๆครั้ง

ฟังๆแล้วอาจจะดูเบสิคสำหรับการเจอหัวหน้าแบบนี้แต่สำหรับเรา ถ้าใครลองมาฟังคำพูด
ที่กระแนะกระแหน่ทุกวัน แล้วเขาจะยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณทุกเรื่อง
เจ็บใจสุดก็ ตรงที่ บางครั้งลาป่วย หรือ คนในครอบครัวป่วย ก็มีถูกต้องคำถามว่า
เป็นหมอเหรอ ??? จะลางานแต่ละครั้งนั้นแสนยากเย็น

ตอนนนี้เราเสพเรื่องแบบนี้มา ทีละนิดๆมาจะ5ปีแล้ว เราถูกเรื่องเข้าห้องไปตักเตือน
4-5รอบแล้ว เรื่องที่เรา ทำงานช้า ไม่ทันใจ ผิดพลาด ส่วนนึงมาจากตัวเราเองค่ะ
แต่อีกส่วนนึง มันมาจาก การจัดการระบบงานบางจุด บกพร่องค่ะ
เหมือนใช้คนไม่ตรงกับเนื้องงงาน แล้วก็ชอบเร่งงาน คือเราทำงานหลายโปรเจคมาก
การที่จะเอาทุกอย่างภายในวันเดียวนั้น มันคงยากมากๆ จึงทำให้เราเริ่มจัดการกับตัวเองไม่ได้ค่ะ
เราเกิดสภาวะเครียด เพราะเราตั้งใจทำงานมากๆ แต่ต้นเหตุของความผิดพลาดงานนั่น
มันเป็นที่วิธีการและระบบ ของเขา เราทุกข์ใจหนักมากค่ะ

จนตอนนนี้เราป่วย ทั้งร่างกายและจิตใจ พักผ่อนน้อยมาก ขนาดเป็นไข้ยังไม่กล้าลา เพราะกลัวว่าเขาจะเอางานตอนไหน
ไม่มีเวลาแม้จะทักทาย แฟน ที่อยู่บ้านเดียวกัน
คือกลับกลับถึงบ้านก็4-5ทุ่ม เขาก็นอนไปแล้ว ชีวิตเหมือนต้องทุ่มกับงาน 100%
พอบางเสาร์ อาทิตย์ก็ต้องจัดแจงงานบางจุด เหมือนเราไม่ได้พักเลยค่ะ
เหนื่อยมาก นอนร้องไห้บ่อยมาก เวลานึกถึงคำพูดที่เขาว่าเรา คล้ายๆเราจะซึมเศร้า
นั่งBTSมาทำงานบางครั้ง ก็น้ำตาไหลเอง

เรารรักงานนี้มาก เรามีปัญหาที่คนค่ะ
เราไปต่อไม่ถูกจริงๆ อออกมาก็เสียดายความมั่นคงและความเจริญก้าวหน้าในชีวิตมากๆค่ะ
แต่ถ้าทนต่อไป เราคงต้องบ้าตายแต่ เพราะตอนนนี้เราเป็นโรคเครียด เรียบร้อยไปแล้ว
ใครพอเข้าใจเรา ช่วยให้คำปรึกษาด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ