ขออนุญาตแท็ก ห้องธรรมมะ ด้วยนะคะเพราะคิดว่า ธรรมมะน่าจะเป้นแนวทางให้เราปล่อยวางได้

เรื่องของเรื่องคือ เพิ่งโดนแฟนทิ้งไป ได้สามเดือนค่ะ หายไปแบบเฉยๆ
และเราก็ผิดที่เอาเรื่องคนสองคนไปเล่าใหคนที่สามฟัง พอแฟนมารู้ทีหลังก็เลิกกับเราไปเลย

เราใช้เวลาทำใจอยู่สามเดือน โดยการสวดมนต์ นั่งกกรรมฐาน ดูจิต ดูอารมณ์ตัวเองดีขึ้นมาบ้าง แต่รุ้สึกว่ายังไม่ปล่อยวาง ยังกลับไปคิดวนเวียน หาเหตุผลที่เค้าเลิกกับเราไป คิดโทษตัวเองอยู่ตลอดว่าเป็นเพราะเราไม่ดีรึป่าว หรือขี้ระแวงมากเกินไป อยากหายจากความรู้สึกแบบนี้จังค่ะ พยายามให้กำลังใจตัวเอง มองข้อดีของตัวเอง แต่ก็ยังไม่หลุดจากความคิดที่ไม่ปล่อยวางและยึดติด

พี่ๆเพื่อนๆพอจะมีวิธีแนะนำ  หรือแชร์ประสบการ์ณส่วนตัวกันได้นะคะ
อยากอยู่กับทุกข์ โดยที่ไม่ทุกข์ แต่ไม่ทราบว่าควรเริ่มต้นจากตรงไหนให้ไม่กลับไปคิดวเวียนเรื่องเดิมๆอีก