งบประมาณ 3000 บาท ระยะเวลา : 4  คืน 3 วัน

เป้าหมาย : ปราสาทในเมืองพระตะบอง + พิพิธภัณฑ์

เส้นทาง : กรุงเทพ - จันทบุรี (ด่านช่องผักกาด) - ไพลิน – พระตะบอง – ปอยเปต  - โรงเกลือ (ระวังตกรถ ถ้ามาถึงด่านโรงเกลือ เกิน 17.00 น)


ภาษาและผู้คน : คนเขมรบางคน ฟัง และ พูด ภาษาไทยได้ ดังนั้น เราจะรู้สึกว่าซื้อง่าย ขายคล่อง ถ้าได้พูดภาษาเดียวกัน และเหลียกเลี่ยงพูดถึงหรือเน้นย้ำเรื่องราวที่บาดหมางกันในประวัติศาตร์นะครับ

อินเตอร์เนต : มันกลายเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ไปซะแล้ว แนะนำให้ซื้อซิมมือถือที่ด่านแล้ว เติมเงินเพื่อใช้เล่นเนท แบบไม่จำกัด 7 วัน ของผมใช้ซิมของ mibifone เนทแรงดีมาก

อาหาร : อาหารส่วนใหญ่ออกรสหวานและมันครับ แนะนำเตรียมพวกน้ำพริกไปด้วย หรือจะขอน้ำปลาปลิก จากร้านค้าก็ได้ (เอารูปจากมือถือให้เขาดูเลยครับ) แนะนำทานอาหารร้อน และหลีกเลี่ยงร้านตามรินทางเพราะฝุ่นเยอะครับ

การจับจ่ายใช้สอย : พระตะบองเป็นเมืองรอง ดังนั้นไม่ต้องกลัวโดนโขกราคาเหมือนที่เสียมราฐ อาหาร เครื่องดื่ม ก็จะเป็นราคาคนท้องถิ่นซะส่วนใหญ่ ยกเว้นพวกร้านกลางคืนบางร้าน ที่จะมีราคาเมนู 2 ใบ คือราคาคนเขมรกับคนต่างชาติ คนเขมรเขาคิดอัตราแลกเปลี่ยนที่ 1  ดอลลาร์สหรัฐ = 4000 เรียล = 40 บาท ดังนั้น แนะนำให้ใช้เงิน ดอลลาร์สหรัฐ กับเงินเรียล คู่กันครับ ส่วนเงินบาท ใช้ตอนเงิน ดอลลาร์สหรัฐ หมด

ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราไปซื้อโค๊กซีโร่ ราคาขายขวด ละ 2000 เรียล เราจ่ายเงิน 1  ดอลลาร์สหรัฐ เขาจะทอนให้เรามา 2000 เรียล แต่ถ้าจ่ายเงินบาท เราต้องจ่ายเงิน 20 บาทครับ อาหารจานเดี่ยว ร้านไหนขายเกิน 2 ดอลล่าร์ ผมถือว่าแพงล่ะครับ

ค่าครองชีพที่นี่ ผมว่าพอ ๆ กับเมืองไทย เพราะสินค้าต้องนำเข้าจากไทย แต่ถูกกว่าที่ลาวครับ ที่ลาวนี่ของทุกอย่างแพง เมื่อเทียบกับที่เขมร